szczury.org

Skąd to cholerstwo do naszych małych istotek się przyplątuje... Nie powinno tak być
Oby już żaden więcej guz się nie pojawił u Twoich panienek

Cały czas jestem z Wami myślami

Finlandia wyciągnęła szwy...
Zostawiłam szczurę z mężem; jakaś chwilka sennej nieuwagi wystarczyła.
Nie jestem pewna, co robić - ranka się ładnie zabliźnia, nie rozchodzi się, a szyć ponownie bez wziewki dla tłuścioszka, w dodatku na kuracji Imunactive z powodu infekcji - zwyczajnie się obawiam

Może spróbuj zrobić kołnierzyk? Taki jak dla psa po zabiegu. Kawałek plastiku, wyciętej tektury, przywiązać bandażem na szyjce.

Tak się podczas próby założenia zaczęła szarpać, że dałam sobie spokój, jeszcze by się rana rozeszła ...
Zresztą szczura wcale nie jest już nią zainteresowana, raczej boję się tego , żeby nie otworzyła się podczas jakiejś wspinaczki czy innego wysiłku

Miało być dobrze, a wyszło jak zawsze..
Przynajmniej dobrze, że się goi...
ah, żeby było ok ..

Jej, ale u Was akcja błysk z pozbywaniem się nieproszonych gości! Mam nadzieję, że Fini już więcej "cudownych" pomysłow nie ma i grzecznie się zarasta! Dużo ciepłych myśli ślemy!

a jednak zmalowała ...
Cóż, teraz już Fini nie masz wyjścia, dalej zdrowiejemy bez zająknięcia !
Kciuki na tę intencję

Fini proszę już nie kombinować tylko ładnie do zdrówka powracać

Dużo zdrówka dla Fini przesyłam i oby szybko do pełnej sprawności wracała

A przy tych zdjęciach to się rozpływam
http://img851.imageshack.us/i/img2354l.jpg/ http://img714.imageshack.us/i/img2350aq.jpg/
http://img849.imageshack.us/i/img2374e.jpg/ http://img857.imageshack.us/i/img2378u.jpg/
no cuda po prostu, śliczności obie

Buziaki i mizianko dla dziewczyn przesyłam

Wróciłam dziś z pracy i niestety okazało się, że ranka zaczyna się trochę rozchodzić , tak więc delikwentkę w transporter i do tramwaju, bo ciepło a samochód poza zasięgiem. Przejechalim jeden przystanek i... stop - awaria zasilania, zapowiadał się wg motorniczego dłuższy postój tak więc niestety taksówka, coby wyrobić się jeszcze później na wtorkowe zobowiązania. Z powrotem – autobusy z przesiadkami, w końcu drałowanie pieszo - czekoladka pewnie się trochę zestresowała
W lecznicy powiedzieli, że szczura pewnie się zbyt ochoczo wylizała.
Nie zszyli ponownie, gdyż bardzo źle nie jest a trzeba byłoby najpierw wyciąć trochę brzegów rany - mamy jej dawać Calmaid i smarować jodyną.
No i pilnować.
Zawzięła się chyba szczura, żeby mnie wykończyć, muszę wstawać grubo przed szóstą do pracy i nie wiem, jak teraz będzie

Czekoladka wie jak dawkować napięcie, a jak pech to na jednym nigdy nie poprzestanie
Ech Fini, daj już się sobie zagoić, państwu głowę do miękkiej poduszki przyłożyć, spokojnym o Ciebie.
No ?...

Współczuje, ale może uparciuszek słodki da sobie już spokój z leczeniem rany 'na własną łapkę'

Jak się ma coś rozkraczyć, to wszystko naraz- nawet tramwaje
Że też Fini nie chce uwierzyć, że te szwy to dla jej dobra..

Fini po Calmaidzie jest spokojniejsza, poleguje sobie wygodnie w hamaczku chorobówki albo w hamakach dużej klatki gdy domownicy na miejscu.
Jest łasa na pieszczoty oraz głaski i ma wtedy szczęśliwie rozanielony, głupawy wyraz pyszczka z rozdziawioną z błogości kłapką...
Ranka nie wygląda najgorzej i trochę już mniej matrwię się tym, że wybywamy na majówkę.
Odkażamy jodyną i ufam, że się podsuszy i zagoi jak trzeba. Tylko nadal jest walka przy podawaniu Imunactive, a jeśli chodzi o Calmaid, to jest jeszcze paskudniejszy w smaku; Fini piska wtedy, skrzeczy i wrzeszczy wniebogłosy, a łapek ma ze czterdzieści. Uciążliwości owe są jej później wynagradzane wiadomo, tak więc za jakiś czas odchudzanie pocerowanej czekoladki zacznie się niejako od nowa...
Trochę się oddaliły z Niebieściaczkiem, ostatnio byłam świadkiem, jak Fini próbowała podgryzać paluszki Martince, wspinającej się do niej z zaciekawiecniem po prętach chorobówki, a podczas spotkania na wersalce obie dziewuchy ustawiły się do siebie z lekka napuszonymi boczkami i było mające zniechęcić "tę drugą" piskanie
Ale myślę, że to im później przejdzie.
Dziękujemy za kciuki Nie puszczajcie jeszcze...

Nie puszczamy, cały czas kciukamy. A jak skończy się cała ta zdrowotna kołomyja, to miłość między ślicznotkami na pewno powróci.