szczury.org

ps. właśnie się zdrzemnęłam (ponad 2 godzinki, ekhem) i śnił mi się 2 razy ten sam sen - że jesteśmy z Ritką u weta i ten mówi, że to coś na kręgosłupie to nie guz... oby się ziściło... w sobotę się dowiemy...

Biała Chmurka do boju !!! Oby sen był proroczy !!
Jutro wzmożone kciukotrzymanie!

Deli mi ze szczurami snia sie wylacznie horrory , najczestrzy ze szukam swoich szczurow a znajduje cale mnostwo innych , swoje tez ale nie wszytskie szukam dalej i liczba szczurow rosnie rosnie rosnie- no to sie akurat sprawdza

Merch, no ja mam podobnie...
Przewaznie snią mi sie jakies okropne chorobska (np. ostatnio snilo mi sie, ze Lili ma ogromnego guza pod zuchwą ,a pare dni pozniej odkrylam u niej gruczolaka:/)
Czesto te sny poprzedzaja jakies faktyczne problemy zdrowotne.
RattaAna, jak wrocisz od weta, to pisz jak na spowiedzi!

ech... nie mamy dobrych wieści, niestety...

Ritka ma niestety guza, zrośniętego z mięśniami, na odcinku końcowym kręgosłupa, lekko z boku... najpierw myślalam, że to lekko przekrzywiony kręgosłup, takie to było twarde i niejako wyrastało z kręgosłupa (zdziwiło mnie tylko, że sterczy bardziej z jednej strony);
guz oczywiście nieoperacyjny, ryzyko uszkodzenia mięśni za wielkie, do tego wiek (2 lata 5 m-cy) i chore serduszko... w poniedziałek znów jedziemy na wizytę, bo usg daje nadzieję, że wewnątrz jest płyn, który być może można ściągnąć pomniejszając nieco guza i ułatwiając tym samym szczurci egzystowanie;
malutka już teraz głównie ciągnie łapinę za sobą, bo jak chce stanąć normalnie, to łapka podgina jej się pod ciało i Ritka się po prostu przewraca na bok;
okropność, sądziłam, że szczurcia umrze kiedyś na serduszko, a wychodzi na to, że guz zabierze mi ją szybciej... cholerstwo rośnie w bardzo szybkim tempie (tydzień temu nic jeszcze tam nie było!!!);

Ziutka - kontrolny rtg wskazuje jednak na zmianę nowotworową na płucu, co prawda od ostatniego rtg (czyli przez ponad 1,5 m-ca) zmiana nie powiększyła się jakoś znacznie, bo ok. 1/8, no ale jednak jest... serduszko już lekko zepchnięte na bok, ale ogólny stan i kondycja dobre, może ciut ciężej jej oddychać, ale nie jest źle;

czyli jedna wielka kicha, reasumując; wiem, że one są już leciwymi pannami i że kiedyś musiał nadejść czas rozstania, ale i tak strasznie mi przykro i źle bo pozostaje mi patrzeć na ich pogarszający się stan, dopieszczać, dokarmiać i próbować nie przeoczyć tego krytycznego momentu, kiedy będzie już im bardzo źle...

Przykre
Trzymaj się.

Ratta..
Co mogę napisać,żadne słowa tego nie odzwierciedlają, po prostu przytulam mocno mocno...

Przesyłamy cieple mysli....

http://farm1.static.flickr.com/49/14295 ... ccae31.jpg - takie zdjęcie znalazłam myśląc o Was; bo co tu powiedzieć można <przytul>

No właśnie, cóż można powiedzieć... Smutno... Przytulam mocno

To smutne ... Tak chciałoby się cieszyć szczurkami dłużej , niż one mogą z nami pozostać
Niech im siły i kondycji starczy na jak najdłużej , dopieszczaj je w każdej spędzonej razem chwili , ja trzymam kciuki za to , by im szczęście sprzyjało

bardzo dziękujemy wszystkim za ciepłe słowa!!! odmienna - zdjęcie przepiękne, biała chmurka...

cóż, dziś jedziemy z Ritką na oględziny guza, może będzie nakłuwany i zmniejszany; sama nie wiem czy się na to decydować, z jednej strony, jeśli to pozwoli na zmniejszenie jego objętości, jest nadzieja, że mała dłużej pozostanie jako-tako sprawna (a z dnia na dzień jest gorzej, jak próbuje chodzić na obu tylnych łapkach, to się przewraca na bok, więc raczej kica nimi jak zając); a z drugiej strony boję się o jej serduszko - wizyta u weta to silny stres, ona już i tak jest wymęczona; i boję się, że podczas tego zabiegu (a raczej miłe to nie będzie, w końcu wbiją grubą igłę żeby ściągnąć to ze środka), malutka mi nie wytrzyma; wczoraj i przedwczoraj przed zamknięciem klatek wyskoczyła jak oparzona, zaczęła biegać po łóżku, po mnie, jakby dostała jakiegoś ataku;
pamiętam naszą Toleńkę, która też chorowała na serce, że tak miała w chwilach silnych duszności, dosłownie szamotała całym ciałkiem nie wiedząc co począć by sobie ulżyć; więc jeśli u Ritki jest podobnie, to raczej jest już źle z serduszkiem; choć za dnia, jak śpi, jest ok, a u Toli te ataki miały miejsce co pół godziny, mała nie spała, jak nasiliły się i występowały co kwadrans, poszliśmy jej pomóc...
no zobaczymy... w każdy razie smutne chwile przed nami i boję się o Ziutkę (siostrę Rity), bo są ze sobą zżyte; i boję się myśleć jak ona sobie poradzi po stracie Białej Chmurki;

dlaczego one nie mogą po prostu zasnąć, spokojnie i bez bólu odpłynąć do tej nowej krainy.....?

Czasem zdarza sie i tak , niestety nie zawsze.

Kciukam za całokształt.

Smutne to wieści.
Mysle, ze jesli jest jakaś szansa, żeby Ritkę trochę odciążyć od guza... To próbujcie...To są naprawde trudne decyzje...rozdarcie.. i tak zle i tak niedobrze...
A mam nadzieje, z serduszko, mimo że, skołatane wytrzyma ten zabieg i będzie lepiej...chociaż troszkę..
Trzymam kciuki...Buziaczki, Bądzcie dzielne.

Ja również liczę na to , że siły jej nie opuszczą i że zabieg pomoże ile się tylko da.
Trzymam kciuki , oby nie było gorzej

nie było żadnego nakłuwania... kolejne oględziny sobotniego rtg w porównaniu z badaniem "dotykowym" skłaniają się ku diagnozie, że jest to niestety kostniako-mięsak... rośnie okropnie prędko i jest coraz bardziej zbity w sobie w klatce piersiowej nie ma przerzutów; mamy malutkiej podawać coś przeciwbólowego (ale nie codziennie, raczej doraźnie, kiedy będzie widać, że boli), a na duszność można włączyć jeszcze aminofilinę;
generalnie nie mam co liczyć na to, że Biała Chmurka sama zaśnie, czeka mnie niestety zabawa w pana boga i decyzja pt. "dzisiejszy dzień to twój ostatni dzień"........... brak słów

może macie jakieś wymyślne kulinarne sposoby dogodzenia szczuraskom? mi już brakuje pomału pomysłów, a staram się bardziej, niż dla siebie;