szczury.org

: **śr sie 03, 2011 12:13 pm**

Sto lat! Przesyłam mizianko.

: **śr sie 03, 2011 1:29 pm**

Stówki!

: **śr sie 03, 2011 2:23 pm**

Zdjęcia rzeczywiście śliczne, http://img855.imageshack.us/img855/7695/mg4684.jpg po prostu uroczo

i te łapki http://img691.imageshack.us/img691/6633/mg4686.jpg

Wszystkiego dobrego, przede wszystkim dużo zdrówka dla Finlandii

Trzymam kciuki.

: **śr sie 03, 2011 2:28 pm**

Sto lat sto lat! W zdrowiu i spokoju

Zdjęcia śliczne, ja byłabym tak samo oburzona, gdyby ktoś mi takie słodkości usiłował zabierać

Wymiziać!

: **śr sie 03, 2011 2:44 pm**

Najlepsze życzenia dla Czcigodnej Jubilatki

Trzymamy kciuki za całość szwów.

: **czw sie 04, 2011 8:56 pm**

Sto lat dla kochanej Fini, która zapewnia nam tyle uśmiechu! Trzymamy kciuki za rekonwalescencję i dalsze zdrówko oraz by sił opiekunom nie zabrakło.
Czekamy na wieści!

: **czw sie 04, 2011 9:18 pm**

Zdrowia w pierwszej kolejności ! I żeby Fini zachciała dzielić się z nami swoją radością i czerpaniem z życia długo długo jeszcze !

Mam nadzieję, że gojenie się przebiega bez zakłuceń i wkrótce ujrzymy znów Czekoladkę doceniającą jak tylko ona potrafi - dary lata

: **czw sie 04, 2011 9:19 pm**

* zakłóceń (

)

: **czw sie 04, 2011 9:30 pm**

Fini dziękuje wszystkim za życzenia

Przed chwilką głaskałam ją palcem pod bródką, ona zaś wyciągała w górę półotwarty z błogości pyszczek, a łapkę oparła mi na palcu i była jak rozanielony pieszczotami kotek

Za nami dwie doby czuwania, jak dotąd szwy Fini w całości, choć cieszą się niebywałym zainteresowaniem czekoladki. Czasem wyraźnie widać, że rana sprawia jej ból, niełatwo jej zasnąć; staram się bidulkę ugłaskać i niekiedy na dłuższą chwilę się uspokaja

Roznosi ją gniew za uwięzienie w chorobówce, ostatnio poszarpała w strzępy podkład niemowlęcy, który wyściela dno klateczki, ryła w nim później wściekle i obsypana na mordce białym pyłem z rozerwanej zawartości, wyglądała jak reksik. Dodać trzeba, smutny reksik. $:-\$

Jest szczęśliwa, mogąc pobyć chwilę na łóżku, z kolan schodzi natychmiast, więc pozwalam jej rozprostować członki choćby na stole.

Kiedy jest przygnębiona, to w tym przygnębieniu śpi z podwiniętą pod siebie główką; nigdy nasze szczurki tak nie śpią, gdy są zdrowe i szczęśliwe, tak też drzemała po operacji Dżumka. $:-\$
Te przedwczorajsze urodziny grubaski były podszyte niepewnością, słodko - gorzkie z powodu jednoczesnej operacji i nasuwających się z konieczności wspomnień o siostrzyczkach. Gdyby żyły, miałyby 2 lata i 7 miesięcy...

Od czasu do czasu daję do Finlandii na chwilkę niebieściaka, żeby się obwąchały i wyiskały, co tak bardzo jest potrzebne grubasce. Ale choć nadstawia się przymilnie i prosząco jak tylko można, niebieściak nie przykłada się zupełnie, zestresowany szpitalnymi zapachami i ciasnym odosobnieniem; iskanie z jej strony jest pobieżne, nieuważne i trąci bylejakością...Na dodatek bezczelnie zjadła zachomikowany w rogu kawałeczek serka.

Jej też pewnie smutno, mniej mam dlań czasu, mniej pieszczot, więc sama po nie przychodzi i jest wtedy taka szczęśliwa, że aż się wije na rękach u mnie, aż mam wyrzuty sumienia. Kiedy nikt się nią nie zajmuje, niebieściak unicestwia listwy i kartony, a przywoływany do porządku, serwuje tę swoją niewinnną minkę: Kto, ja? Ależ skąd!?

: **ndz sie 07, 2011 6:22 am**

http://imageshack.us/photo /my-images/217/img4039a.jpg/ booooskie

taka delikatna ksieżniczka

: **ndz sie 07, 2011 2:24 pm**

unipaks pisze: Od czasu do czasu daję do Finlandii na chwilkę niebieściaka, żeby się obwąchały i wyiskały, co tak bardzo jest potrzebne grubasce. Ale choć nadstawia się przymilnie i prosząco jak tylko można, niebieściak nie przykłada się zupełnie, zestresowany szpitalnymi zapachami i ciasnym odosobnieniem; iskanie z jej strony jest pobieżne, nieuważne i trąci bylejakością...Na dodatek bezczelnie zjadła zachomikowany w rogu kawałeczek serka.

Heh, u nas to samo, spragniony pieszczot Białosz podjeżdża mordką pod kolorowe, a one nagle mają coś ważnego do zrobienia w innym kącie

. A że podjadła - cóż, jak gościna, to gościna, dziw, że kawki nie było

!

Z całych sił trzymamy kciuki za zdrówko Fini, dobre wyniki i brak nawrotów!
A niebieściaczka proszę dodatkowo wymiziać i wycałować coby się taki samotny nie czuł!

: **ndz sie 07, 2011 3:51 pm**

Wycałowane obie!

Fini jednak udało się spruć nieco fastrygi, po trzech dobach czuwania wykorzystała moment, kiedy na nią nie patrzyłam; ranka nieco się rozeszła, ale nie to mnie martwi, lecz dziwny wygląd tkanki, jakby lekko ropiejący... $:-\$
Może to i dobrze, że ciachnęła trochę te szwy i widać..?

Przemywam jej co jakiś czas Rivanolem, przykładam Oktenisept i mam nadzieję, że nie przypałęta się nic niedobrego. Zobaczymy, co usłyszę u weta.
Na pocieszenie dałam wczoraj na troszkę obie dziewczyny do klatki; wyiskały się, przytuliły i tak spały, a ja bałam się głośniej oddychać, żeby nie zakłócić idyllicznego obrazka

Teraz są znów osobno, czekoladowa rekonwalescentka przysypia

Parę fotek:

żarłoczek konsumuje jedzonko z porcją leków

Czyżby przepustka..?

Nie ma to jak się przytulić do drugiego szczurzego ciałka po uprzednim koleżeńskim wyiskaniu!

I już po spaniu, znowuż niedobre ząbki szukają szwów...

: **ndz sie 07, 2011 4:49 pm**

Co za rozkoszny klimat: http://imageshack.us/photo/my-images/194/img4725e.jpg/! Kto by nie chciał tak dochodzic do siebie po zabiegu!
Trzymamy kciuki za to by rana okazałą się dobrze gojąca! Czasem wygląda znacznie gorzej niż faktycznie jest i niech tak będzie i tym razem! A octenisept w moim doświadczeniu bywa substancją cudotwórczą, więc jakby co pewnie da radę problemom!

Miziaki dla obu ślicznotek!

: **pn sie 08, 2011 6:39 am**

No nie, spodziewałam się wakacyjnych zdjęć, zabawnych historyjek,a tu guz

(co do ranki to po wycięciu nowotworu niestety często ropieją rany i mogą być problemy z gojeniem).

Dla Fini spóźnione sto lat. I niech to się okaże łagodne..