szczury.org

Kciukamy za nóżkę! Najważniejsze nie dać łazikować, więc chorobówka to jedyny sposób, nawet jeśli dość niewdzięczny...

Byliśmy dziś rano na klinikach; mam smarować Altacetem, po jakichś 20 minutach zmywać wodą. Wstrzymać się z podawaniem Metacamu czy innych p/bólowych, jeśli tylko szczura je, pije i poza nóżką nie wygląda źle. Wiadomo, żeby nie zaczęła niepotrzebnie szaleć
Rezyduje teraz w zestawionym na dół górnym pięterku domku, albowiem w dolnym za pomocą zębów poszerzyła okienko na tyle, by mogło służyć za drzwi, złośliwie przez państwo zatarasowane. Trochę przed nią, zanim i tu powiększy oba okna, zwiórowała nieco drewna i na razie spasowała. Jakoś znosi smarowanie , gorzej z leżeniem u na sna kolanach bez zlizywania żelu; chyba w tej chwili drzemie albo odpoczywa.
U Fini - kontynuujemy Klindamycynę na ranę, póki nie zacznie być sucha; rana zaś ku naszej radości idzie w tym właśnie kierunku, już tylko troszkę białego pośrodku rany a ona sama w widoczny sposób się zmniejsza.

te zdjęcia są prześliczne http://img37.imageshack.us/img37/8210/img4762zy.jpg http://img191.imageshack.us/img191/5522/img4755b.jpg uwielbiam fotki Twoich dziewczyn
http://img28.imageshack.us/img28/583/img4444l.jpg

Biedna Martini, trzymam kciuki za szybki powrót do zdrowia i aby dziewczyny jak najszybciej mogły się cieszyć swoim towarzystwem.

Mizianko i buziaki przesyłam.

Ja tez trzymam kciuki! Mizianko

Zaległe życzenia urodzinowe dla Fini! Zdrówka!

Zdrówka też dla Martini no i oczywiście wytrwania w tym przymusowym bezruchu

Jak się źle dzieje to wszystko naraz
Fini niech się tam ładnie goi, a Martinka niech na nóżki uważa.

Spóźnione, ale serdeczne życzenia stu lat w zdrowiu dla obu pięknych dziewczynek!

Czekamy na w pełni doszłe do siebie alkoholowe przyjaciółki - żeby nareszcie wyszły z chorobówek, kompresów i zażywały życia, co i one i my tutaj lubimy najbardziej

Dziękujemy za kciuki oraz życzenia Finlandia na wolności,już bez antybiotyku, tylko na Octenisepcie, a Martini wyszła dziś z chorobówki do dużej klatki, ale bez szaleństw, zaledwie z niziutkim hamaczkiem Czasem są razem w klatce, wtedy jest iskanie.
Cieszę się z efektów leczenia, bo mi było bardzo żal i jednej, i drugiej.
Pozdrawiamy!

Post pod postem, no tak wyszło...
U nas znów niefajnie...
Tydzień temu Fini była na tyle zagojona, że pozwoliliśmy sobie na krótki wyjazd, ze szczurkami oczywiście; Martini jeszcze krótko miała ograniczenie ruchu z uwagi na ten uraz łapki, ale i tak dziewczynkom nawet się podobało. Niestety po czterech dniach na bliźnie coś się zrobiło, początkowo wyglądało to na wzbierające pod wybrzuszającą się skórką i uchodzące na zewnątrz płyny , więc doktor w telefonicznej konsultacji radził nie ruszać, ale w sączącym się płynie było coraz więcej krwi a gulka rosła, nabrała wyglądu dzikiego mięsa i wczoraj wieczorem zabraliśmy się z powrotem.
Diagnoza w badaniu: rosnący nowotwór, tyle że szczęściem bardziej w obrębie skóry, lecz żeby powstrzymac to krwawienie, konieczne usunięcie tworu...
Kolejne cięcie, już czwarte u Finlandii... Ale wyjścia nie ma, wierzę że dzięki zabiegowi szczura jak najlepiej będzie mogła wykorzystać czas, który jeszcze ma mimo wznowy poprzedniego nowotworu...
Ona sama jest normalnie ożywiona i w humorze, apetyt też jej dopisuje.
Chcemy gorąco prosić o kciuki za naszą czekoladkę, niech będzie dobrze

Z pobytu poza Wrocławiem - tym razem trochę fotek z Parady Glinoludów:

biedna Fini, no dlaczego się tak źle dzieje?
Wszystkim brzydkim nowotworom mówimy "do widzenia" ! definitywne!

Te zdjęcia... niektóre są lekko przerażające

Trzymam mocne kciuki za Fini. Dobrze, że jest ożywiona i ma apetyt

Fotki faktycznie lekko przerażają

Kciukam z całych sił ! I na przekór tej wstępnej diagnozie mam nadzieję, że to jednak nie to
rana długo się jątrzyła... może to ropień albo krwiak ...

Musi się wszystko udać i Finlandia wyjdzie z tego


(Glinoludy zjawiskowe )

kciukam
Fini to silna kobita, da radę

Jest już po zabiegu, nowotwór został usunięty i szczura już nie krwawi; mam tylko upilnować, żeby sobie nie rozgryzła szwów. Doktor nie ruszał wznowy z poprzedniego włókniako- czegoś tam, bo ze względu na konieczność wyharatania razem z węzłami zabieg byłby bardzo rozległy, a po zszyciu całości sprawiałoby dużo bólu i problemów z poruszaniem się.
Finlandia w chorobówce, bardzo walczy o uwolnienie.
Właśnie przez kratkę nad nią wpadło do niej winogrono, które zamierzałam zjeść - pochwyciła je, nim jeszcze dotknęło dna, i żwawo wypatroszyła z soczystego miąższu, porzucając ze wzgardą żałośnie pustą skórkę; dawałam jej już dziś trochę, ale Fini nie lubi limitowania jedzonka
Nie puszczajcie kciuków proszę