szczury.org

Od weekendu walczyliśmy o Elzę. Nagle ujawniła jej się choroba nowotworowa, a my się zorientowaliśmy, kiedy guz częściowo zablokował pasaż jelitowy. Wczoraj się poddaliśmy. Było coraz gorzej, a rokowania bardzo złe. Pozwoliłam jej zasnąć, zanim nastąpi martwica jelit albo coś równie strasznego.
Byłam prawie pewna, że Elza przeżyje Heidi. W końcu z nich dwóch,to Elzia była tą zdrowszą i w pełni sprawną starszą panią.
Dzisiaj rano znalazłam Heidi na dole klatki wyziębioną i przelewającą się przez ręce. Rozgrzałam ją, załadowałam steryd, próbowałam wcisnąć jej trochę wody i jogurtu. Jest... jakby się poddała. Myślę, że dzisiaj spotka się z siostrą.

Nie wiem co napisać. Trzymaj się, po prostu.

Czasem tak jest, że mozemy robic wszystko, a one i tak wiedzą lepiej
Trzymaj sie tam z futrzakami

Heidi poleciała za siostrą niecałą dobę po niej.
Nie chciałabym nadmiernie antropomorfizować, ale wyglądało, jakby odejście Elzy ją całkiem załamało.
Do kompletu, mój "kot maturalny", który mieszka z moimi rodzicami, ma ciężką niewydolność nerek, a kroplówki już nie działają, żeby go przepłukać. Moja sister dzielnie się nim zajmuje, ale w sumie nic już się nie da zrobić.
Czuję się kompletnie wyczerpana.

Heidi i Elza już razem, więc nie ma co sie martwić, żle im na pewno nie jest.
Co do kota to posyłam mentalne uściski- u nas kocia ma paskudnego guza, którego juz sie nie da operować.

Najlepiej skorzystaj z pocieszającej mocy Ejki !

Mam takie samo wrażenie do tej pory, z Chmurką i Buką. Nie wiem jak silne są więzi siostrzane ale kiedy całkiem zdrowy szczur opuszcza mnie w niecałe dwa tygodnie po siostrze to zaczynam być nawiedzona ze swoimi poglądami ..
Dopiero przed rokiem, na przekór strachowi wzięłam braciaki ale na siostry nie mam jeszcze odwagi.
Są siły nad którymi trzeba się pokłonić, nie myśleć tylko uszanować.
.... niemniej żal jest żalem po stracie .. po walce .. po oczach w których było życie ..
Ściskam, wspieram z nadzieją że owe oczy wrócą w innym futrze ..

Niech biegają siostrzaki na zielonych łąkach ..

I u nas agutka poddała się wkrótce po śmierci swojej kapturkowej siostrzyczki... Ta więź u szczurów widocznie często jest bardzo silna

Twoja Heidi dołączyła do Elzy i może gdzieś tam za TM znów hasają jak dawniej
Dla sióstr [*][*]
Za kota trzymam kciuki, i bardzo mocno Cię ściskam

Jeżu kochany, obie naraz
Przytulam

Szczury czasami mocniej trzymają się za ręce niż ludzie
i piękne to, i serce drze


Spijcie spokojnie, dziewczynki...

Na pewno szczury potrafią stworzyć taką więź, nigdy nie powiem, że jest inaczej.
Boguś i Marcel nie byli braćmi, ale dopóki Marcelek żył, Boguś walczył ze swoimi chorobami, bo miał kolegę, który o niego dbał. Wystarczyła doba, aby po śmierci Marcelka zupełnie się poddał. Nic nie mogliśmy zrobić
W drugiej mojej "dwójce", zależność nie była obustronna. Kacperek był osowiały bez braciszka, nawet na jego operację zawiozłam ich obu, aby były obok siebie w klatce. Ale kiedy Kacperek odszedl, Kubuś przeżył jeszcze pół roku. Nie wiem, czy jakoś to przeżył. Od zawsze miał inny charakter.
Tak naprawdę wśród nich są silne więzi, różne charaktery... Miałam cztery szczurki tylko, a mimo tego mam wrażenie, że zobaczyłam niezwykły przekrój ich zachowań.
I przez to właśnie chyba tak bardzo boli, jak odchodzą

Kociamber wczoraj powędrował za dziewczętami. Osobiście nigdy się nie poznali, ale może kiedyś wspomną razem taką jedną IHimkę?
Trzymam się, ale chwilowo czuję się potwornie wyczerpana.

Co to nagle tyle szczurów umiera?...
Trzymaj się i [*] dla Kociambera

Och, IHime, serduszko się ściska jak czyta się takie wiadomości...
Trzymaj się, słońce

W czwartek, cichutko, we śnie odeszła Freya.
Została sierotka Latisia i ośmiu chłopców. Dziewczęta nie dogadywały się wzorowo, było nieco tarć na linii dominacja Latki - niezależność Freyki, ale i tak smutno i dziwnie, że została nam jedna dziewczynka. Chociaż, mimo obdartego wyglądu, ona z pewnością uważa się za królewnę, nie sierotkę.

Poznałem Freykę, niesamowita dziewuszka była. Dulci mówiła, że ona miała ponad 3 lata.