szczury.org

Byliśmy u weta. Rana została oczyszczona dokładnie, bo miał delikatne zakażenie. Teraz każdego strupa będziemy zrywać i przemywać solą fizjologiczną i antybiotykiem dopóki skórka nie odrośnie. Dostał do tego le przeciwzapalny i przeciwbólowy. Zwiększone pragnienie było wynikiem ubocznym działania enro i dioxineksu.
Jestem wkurzona na weta, który to robił, bo mówił, że już wszystko będzie ok jeśli strupek odpadnie... Ale tak to jest jeśli wet nie zna się na rzeczy, a potem cierpią zwierzęta, a on zgarnia kasę... Szkoda, że to wszystko pojawiło się wtedy, gdy akurat nie było nas w Zgierzu.
Teraz mam nadzieję, że wszystko się ładnie zasklepi i w czwartek wyjadę, bo muszę, do Krakowa i nie będę go musiała ze sobą zabierać.

Ja nie wiem, czy niektórzy weci po prostu lekceważą małe zwierzęta czy co... przecież ropnie to nie jest jakieś rocket science wymagające specjalizacji ze szczurologii i zaawansowanej diagnostyki... spodziewałabym się, ze z czymś takim poradzi sobie wet pierwszy z brzegu

Z wyciśnięciem sobie poradziła, ale nie poinformowała mnie o tym, że rana powinna być cały czas otwarta, żeby od środka mogło się goić. O tym, że może wystąpić zakażenie przez sierść też nic nie wspomniała. Ja też pierwszy raz miałam do czynienia z ropniem którego trzeba było wyciskać. To jest w ogóle wet dla kasy a nie z powołania i to widać. Ech... szkoda gadać...
Najgorsze, że cierpi na tym biedny Albercik, całe to przemywanie, wyciskanie, podawanie leków, stresuje go i niesamowicie męczy Boi się od razu jak go podnoszę i jego zaufanie do mnie trochę podupadło...

Myślę ,że Albercik wgłębi serca czuje ,że nie robisz mu krzywdy.Pewnie boi się bólu ale teraz już może być tylko lepiej.Kurcze takie ropienie chyba robią się też innym zwierzakom więc lekarz powinien mieć jakieś pojęcie nawet jeśli nie jest specem od szczurków. Czasem wydaje mi się ,że na forum można więcej się dowiedzieć niż u weta .Mocno ściskam całe stadko i trzymam kciuki za Alberta.

20.02.
Aria - ok. 10 miesięcy
Iskierka i Gabi - 7 miesięcy
Albert - umownie rok i miesiąc

Albert co raz lepiej się czuje, więcej je, rana zaczyna się zabliźniać. Jednak sam na mój wyjazd zostać nie może, więc zdecydowałam że pojedzie ze mną. Mógłby zostać w lecznicy, ale to i tak byłby dla niego stres. Może nawet większy niż podróż.
W poniedziałek mamy przyjść na kontrole.
A reszta w ja najlepszym porządku, więc zostaje z zapasami żarcia i wody Pewnie znowu jak wrócę moim oczom w niedziele ukaże się kompletnie zdemolowana klatka

O kurczaczki! Nawet nie wiedziałam, że coś "mojemu" Albercikowi się stało Zdrowiej rudzielcu kochany. Mnie też się wydaje, że najlepiej jak pojedzie z Tobą. Wycałuj panny i rodzynka

Dobrze, że już w porządku... na pewno podróż z Tobą jest mniejszym stresem niż zostanie samemu w obcym miejscu, w dodatku miejscu śmierdzącym wetem
Zaufanie nie podupadło, nie martw się Po prostu wiedział biedak, że będzie bolało. Gdyby zabiegi "medyczne" podkopywały zaufanie szczurów do nas, to moja Kluska już by nie chciała na mnie patrzeć
Wygłaszcz całe towarzystwo

Powróciliśmy z weekendu i klatka o dziwo wygląda bardzo dobrze
Jak puściłam towarzystwo Albert oszalał z radości, jaka nim zawładnęła po zobaczeniu dziewczyn. Zaczął koło nich skakać, iskać je, turlać się i bawić się razem z nimi Zachowywał się jakby miał 5 tygodni, a nie ponad rok Bardzo przyjemnie było patrzeć na radość związaną z ujrzeniem pobratymców Dziewczynki też trochę stęsknione, więc odpowiednio wypieszczone, wycałowane i wygłaskane.
Rana pięknie zaczyna się zasklepiać, jednak mimo wszystko przemywamy i podajemy antybiotyk. Trzeba dmuchać na zimne, a jutro idziemy po nowe wskazówki

Witam .Jak tam szczuraski? Czy wizyty u lekarza już zakończone a całe stadko szczęśliwe i zdrowe?

Dawno nie pisałam, ale przez pracę magisterską, praktyki i sesje nie było trochę czasu. Postaram się nadrobić
Wszystko u nas w jak najlepszym porządku Albert już zdrowy, apetyt powrócił do normalności Swoją drogą jak schudł zrobił się bardziej skoczny, weselszy, szybszy i skory do zabawy. Jednak nadrabia żarełkiem w takim tempie, że pewnie szybko wróci do swojej wcześniejszej wagi Aria się spasła na oko waży więcej niż 450 gram
Jak będę mieć chwilę w następnym tygodniu to porobię im jakieś zdjęcia, bo dawno już nie było nic aktualnego

No, to gitara Czekam na foty przystojniaka i jego haremu

To lecimy z nową porcją zdjęć
- Jestem bardzo złym i strasznym szczurem
- "odejdź ode mnie"


- ukłon

- dwie papużki nierozłączki, czyli alfa Aria vel Grubas i beta Iskierka
- "te kobiety są moje, uważaj sobie"

- ulubione zajęcie Arii na wybiegu

Ogólnie stado czuje się dobrze, ale chyba przejdę się z Albertem niedługo do weta. Pod blizną znowu robi się kulka trzymajcie kciuki żeby to nie był nawrót tego paskudnego ropnia...

A z weselszych informacji to od następnego tygodnia ląduje u mnie panna na DT Już ma przyszłego właściciela, u mnie sobie poczeka przez niecały tydzień i pojedziemy ponad 200 km. Ja do rodziców w odwiedziny, a ona do nowego pana i dwóch koleżanek

Zdjęcia super ale najbardziej rozwaliło mnie ostatnie z ' serii papużki nierozłączki' no i oczywiście' ukłon' .Albercik z dziewczynami wyglądają kwitnąco -lśniące futerka,bystre oczka i okrągłe dupki tylko pozazdrościć.Buziaki dla całej czwórki a i trzymam kciuki by znowu coś się nie przyplątało.

Znowu gromadziła się ropa... Tylko teraz było jej o wiele, wiele mniej. Wycisnęliśmy i wypłukaliśmy od środka. Fajnie by było, gdyby zagoiło się już na dobre...