szczury.org

http://imageshack.us/photo/my-images/171/img2102i.jpg/ piękny pysio

Dużo zdrowia Martince życzę i żeby jak najdłużej cieszyła Was i nas swoim towarzystwem

Dziękujemy za życzenia dla Martini ; dziś w pewnym momencie zdematerializowała się i nie mogliśmy jej nigdzie odnaleźć, w końcu zdybaliśmy niebieściaczka za szafą w przedpokoju, gdzie razem z czekoladką lubiły sobie przesiadywać w pudełku. Nawet nie wyszła na wołanie córki, jedynie wystawiła melancholijny w wyrazie pyszczek i dała się wziąć na ręce. Dopieściliśmy biedulkę aż do błogostanu i zaśnięcia...Oczywiście robiła swoje niebieskie minki



Uznałam , że należy jej się dzisiaj smakołyk i wypakowałam dropsika, co niebieściaczek bystro odnotował, choć niby spał

Zaczęło się więc pałaszowanie dropsa:




Przysmak chyba poprawił Martince samopoczucie

http://imageshack.us/photo/my-images/687/img5303p.jpg/

Wspaniały pysiaczek, mizianko dla Martini

Ech...Oglądając zdjęcia Fini stwierdzam, że Niebieskulce to jest to
Zdecydowanie.

Ach, piękna, piękna, po trzykroć piękna Martinka, duchem i ciałem! Niech cieszy i zachwyca swoją obecnością jak najdłużej.

Same pozytywne emocje, kiedy się widzi i mysli o Martini

Głaski ślemy! I całuski w brzuszek błękitny

http://imageshack.us/photo/my-images/412/img5309c.jpg/ - uwielbiam tą rozentuzjazmowaną łapczywość z jaką pożera dropsika
Dużo zdrówka dla niebieściaczka! Ślemy głaski!

Tak, tak właśnie karajmy nasze ogonki za chowanie się przed nami i łapanie za serce minkami- mizianiem, pieszczeniem i rozpieszczaniem. Ot co!
Ja nie mam wątpliwości, że przysmak ucieszył niebieskiego przystojniaka, dowód rzeczowy nr 1: http://imageshack.us/photo/my-images/687/img5303p.jpg/

Martini potrafi rozbawić
Nauczona gorzkim doświadczeniem, że niedobra pańcia uprzątnie wszelkie odłożone zapasy, które będą w zasięgu rąk lub mopa ( robiłam to ze względu na Fini, żeby nie odnajdywała i nie zjadała tych nadprogramowych przekąsek ), wzięła się na sposób.
Mianowicie od kiedy ma dla siebie Dżumkową pufę, zmieniła nawyki i rzecz wygląda tak: niebieściak dostaje coś, zjada ile może na miejscu, potem sygnalizuje że to mało i żebrze o więcej; z przysmakiem w pyszczku lub w nakrętce udaje się za poduszkę i tam udaje konsumpcję, ale po chwili już jest na dole, jawnie i hałaśliwie wiercąc się przy pierwotnym składziku za wersalką. Mija jakiś moment... i niebieściak świńskim truchtem biegnie na legowisko pod meble. Wyraźnie widzimy przez jakąś chwilę jej ogonek, kiedy markuje posilanie się, i kiedy Martinka w swojej niebieskiej chitrości nabierze przekonania, że wyprowadziła przeciwnika w pole - niczym cień przemyka bezszelestnie pod ścianą, błyskawicznie dopada pufy i ładuje się doń z zachomikowanym prowiantem.
Potem wygląda z pufy na pokój niby wiewióreczka z dziupli na leśny świat, wielce z fortelu zadowolona i zapewne zachwycona własnym sprytem.



Wczoraj siedzącej u nas na wersalce córce weszła na plecy, a potem z niewiarygodną uciechą przez cały kwadrans folgowała zapędom fryzjerskim: cieniowała , czesała i układała po swojemu fryzurę młodej ; nie było niestety nikogo żeby cyknąć fotkę z tego, więc tylko dwie zwyczajne

Ale ma minę dumną z siebie i swojego sprytnego planu Udawaj, ze nic a nic nie wiesz o tym planie.

Jaka inteligentna szczura! Dobrze zna Wasze zwyczaje i wie jak sobie radzić Może ma więcej skrytek czekających na odkrycie? W każdym razie rekompensuje te drobne "chytrostki" usługami fryzjerskimi LOL Może na drugi raz uda się utrwalić te misterne zabiegi na włosach córy fotkami Buziaczki na śliczną martinkowa mordeczkę

Ale ona jest cudna.
http://imageshack.us/photo/my-images/6/img5287r.jpg/ śliczności

Buziaczki dla spryciuli słodkiej

Paul_Julian pisze:Ale ma minę dumną z siebie i swojego sprytnego planu Udawaj, ze nic a nic nie wiesz o tym planie.

Wszyscy udajemy!
Martini dziękuje za miłe słówka i macha do Was łapką

W środę przed pójściem do pracy chciałam spakować torbę na basen, bo zaraz po pracy zamierzałam pójść z córką popływać. Widać niebieściak nie dowierzał, że w swym roztargnieniu czegoś nie pominę i postanowił poasystować, bo gdy wróciłam do pokoju z okularami i czepkiem, zastałam w torbie pomocnika...

Martini:

- Mnie tu tak naprawdę wcale nie ma...

- No może troszkę jestem, ale tylko troszeczkę..!


- Co, że się nie zmieszczę? A jak się trochę przesunę..?

- Zobacz, ile tu jeszcze miejsca..!

A może w bocznej kieszonce..!

- A jak Ci dam buzi..? Prooooszęęę...

- No dobra.... Już sobie idę...

- Grzeczna dzieczynka... Masz tu dropsika na pociechę!

W mieszkaniu jest teraz niezbyt ciepło i niebieściaczek część nocy spędza z nami, przy okazji nieco nas dręcząc, jako że w pieszczotach to Martini zawsze była nieco obcesowa.
Raczyliśmy się ostatnio kruchymi rogalikami z nadzieniem toffi i nagle zza poduszki wypadł mały niebieski tajfun, zacisnął zębiszcza na ciastku niczym jakiś rekin i zaczął walczyć o przechwycenie smakołyku; Martinka walczyła tak zajadle, że całkowicie zaskoczyła nas siłą oporu, jaką włożyła w utrzymanie przysmaku. Przegrała oczywiście, ale podczas walki rozkruszyła rogalik na tyle mniejszych fragmentów, że mieliśmy trudności w natychmiastowym zebraniu wszystkiego, zanim mały niebieski napastnik capnie jakiś kawałek. Nie do końca nam się udało; i może o to niebieściakowi od początku chodziło..?

Martini widać postanowiła zażyć rekreacji na basenie I aż dziw że nie pojechała, bo jak się nie złamać przy takim błagalnym spojrzeniu

(*) dla Czekoladki

http://imageshack.us/photo/my-images/534/img5322v.jpg/ - panieneczka wyglądająca z zacisza na świat
http://imageshack.us/photo/my-images/98/img5348x.jpg/ - ja już ją widzę w czepeczku i okularach do pływania !
Głaski dla przecudnej mordki!