szczury.org

Mort...
Dobrze, że spokojnie, smutno, że już
Tulę, IHime

Lati, trzymaj się myszko, Ty silna duchem, wspaniała szczurzynko

Jak Lati się czuje? Wrócił troszkę humor?

Nie ma Morta... IHime, bardzo mi przykro Biedna Latimeria, mam nadzieję, że dochodzi do siebie po jego stracie...
Trzymajcie się, kochani, ściskam

Lati zrobiła się przytulajna, zupełnie jak nie ona, i postarzała się niesamowicie. Kto by pomyślał, że będzie z niej taka delikatna, kruchutka babuleńka.

Wygłaszcz ją delikatnie ode mnie i resztę ogonków także Są jakieś nowe zdjęcia stadka?

Latimerka schudła przez wakacje, tak że ostatnio zaczęła mnie poważnie martwić. Wcina twardą karmę z apetytem, ale jednak nie jest już tak szybka przy tym, a lepsze kąski błyskawicznie znikają w młodocianych, żarłocznych paszczach, pewnie nim ona zdąży się nasycić.
Wpadła Dulcissima i ukuła doskonałe określenie - że Lati wygląda jak porcja rosołowa - i tak przylgnęło, że teraz to stałe przezwisko. Mimo że dokarmiana tajnymi przysmakami (tak, żeby młode zarazki nie widziały) Latka zaczyna bardziej przypominać nieopierzonego kurczaka.

Kurczaczek nieopierzony niech nic sobie z tego nie robi i nie odpuszcza przy korytku (z pomocą pani daj Boże zachowa jaką taką wagę i nie będzie za bardzo opadała z sił. Serdeczne głaski dla niej od nas i dla reszty stadka

Latka stabilna, waga nie spada, mimo że na czułości, którymi mnie obdarza, z pewnością zużywa dużo energii. Mam wrażenie, że póki miała sprawne nóżki, jej wewnętrzny reaktor nuklearny pchał ją odkrywać świat, a teraz całą tę energię przekierowała na mnie. Nie mam nic przeciw.

Ferb się rozchorował, jakaś tajemnicza potwora masakruje mu płuca. Na RTG wygląda to mało charakterystycznie, może drobne ropnie, może zmiany pozapalne, a może coś gorszego. Mam złe przeczucia, bo porównałyśmy z wetką jego zdjęcie ze zdjęciami dwóch braci (jakie szczęście, że leczą się u tego samego weta!) i wygląda to tak samo. Albo jakiś mikrob, którego nosili od czasów wspólnego gniazda, albo w genach chłopaków coś siedzi. ;(

Byłam na I Bielańskiej Wystawie szczurów! Ale było fajnie, ileż ludzi się przewinęło! I szczuractwo pierwszoklaśne! I sędziowie importowani, zagraniczni! I ulotki mieliśmy fajne. I Allo było z balonikami. I tyle dobra jadalnego dla szczurów i gadżeciarskiego dla zaszczurzonych ile było!

Taka moja mała osobista tragedia, a szczurakom zrobiła dzień: dostałam wiadro śliwek, przetworzyłam wszystko na powidła, a że śliwki dostałam z zaskoczenia, to nie miałam słoików, więc tymczasowo trafiły do dwulitrowego plastikowego pojemnika. I tenże rzeczony pojemnik wzięłam i wyp*** na podłogę. Szczury nad wyraz gorliwie pomagały sprzątać.

O rety, ale pechowo Ejka pewnie też pomagała
Szkoda

Oj, szkoda... Żal tych śliwek i całej roboty

Gapa ze mnie, dopiero teraz rzucił mi się w oczy Twój nowy awatar; jest bardzo fajny

Aj śliwek żal, ale szczury rozumiem, sama bym pewnie dołączyła do podłogowej wyżerki

Życzenia zdrowia dla Ferba i braci, mam nadzieję, że sprawy z ich płuckami już lepiej wyglądają ? Cieszy niezmiernie pogodna jesień Latki, tak niech trzyma, a szczurza brać ogrzewa jej nieopierzone boczki Buziaki

Nie ma tego złego ze śliwkami, dostałam dzisiaj na pocieszenie słoiczek najprawdziwszych poziomek. <3

Niestety, u Ferba i braciaków nie lepiej, rzekłabym ponuro, bez zmian. RTG będziemy robić u Ferba za 1,5 tygodnia dopiero, ale objawowo nic się nie zmieniło. Mamy za to zmianę antybiotyku, ale już tylko na podtrzymanie, bo nie ma sensu truć go z grubej rury szerokim spektrum, jak tu najwyraźniej kwestia nie jest bakteryjna.
A wspomniałam, że przy okazji wyszła Ferbowi poważna wada serca? Jest za małe i źle umiejscowione. Taki cudaczek, ale jak na tak dużą wadę, objawów daje niewiele i serducho bije ładnie. No, ale o chłopakach od początku było wiadomo, że głęboki chów wsobny.

Ostatnio zastanawiałam się, że dotąd wszystkie zdetronizowane przez starość alfy zachowywały wysoki status i szacunek w stadzie, mimo zniedołężnienia, a Latce młodzież niestety jeździ trochę po głowie. I wymyśliłam, dlaczego! Bo jak małe dołączyły do stada, to Latka już nie była alfą! Czyli one jej nie pamiętają sprawnej i u steru, stąd brak szacunku.

Uni, dzięki, sama żem szkicowała w Paincie. ;P

IHime pisze:No, ale o chłopakach od początku było wiadomo, że głęboki chów wsobny.

Ech, ludzie Oby nie było z tego większych kłopotów, zdrowia dużo dla chłopczyków

IHime pisze:Ostatnio zastanawiałam się, że dotąd wszystkie zdetronizowane przez starość alfy zachowywały wysoki status i szacunek w stadzie, mimo zniedołężnienia, a Latce młodzież niestety jeździ trochę po głowie. I wymyśliłam, dlaczego! Bo jak małe dołączyły do stada, to Latka już nie była alfą! Czyli one jej nie pamiętają sprawnej i u steru, stąd brak szacunku.

Coś w tym jest Zdrowia dla babuni łyso-rozczochranej

A powiedz, czy Igiełka twoja haszczeje? Thau moja nic a nic, od stanu, w jakim ją wzięłam, wyhaszczała minimalnie od oczu i ogonka i koniec

Szczury to dzielne stworzenia, jeśli wiatry łaskawe to i z genami zawalczą, tak jak Ferbowe serduszko:) Trzymajcie się chłopcy mocno, nie dajcie genom czy innym paskudztwom tak łatwo wygrać ! Trzymamy kciuki, żeby wiatry były łaskawe.

Latka, no tak, ma to sens;/ Myślę jednak, że uwaga i czułości ludzkich członków stada rekompensują myszce rozpanoszenie młodzieży. Czułe głaski dla królowej matki, bo dla nas zawsze nią właśnie będzie