szczury.org

To niesamowite jakie chwile potrafisz uwiecznić aparatem! Miziana Martini robi takie słodkie buźki, że każdemu mięknie serce http://imageshack.us/photo/my-images/15/img5438f.jpg/ http://imageshack.us/photo/my-images/59/img5393c.jpg/ ja się tylko dziwię, ze nikt jeszcze się do Was nie wkradł żeby porwać to słodkie maleństwo A historia tego zdjęcia również chwyta za serce http://imageshack.us/photo/my-images/43/img5407m.jpg/ i tak sobie myślę, jakie życie byłoby puste bez tych naszych cudownych futrzastych mordeczek. Sesja fryzjerska należy do moich ulubionych lol Ząbki w ruch i proszę jaka piękna fryzurka, a skasowany nos to drobny efekt uboczny sesji upiększającej Za to dba o Waszą sylwetkę Świetne zdjęcia, z przyjemnością do Ciebie zaglądam żeby zobaczyć kolejne popisy Martini... i wcale się nie dziwię, że nagradzacie ją drobnymi smakołykami

http://imageshack.us/photo/my-images/695/img5494is.jpg/ - ja myślę, że to jednak do namiętnego pocałunku dziób taki rozwarty, już widać zapowiedź ruchliwego języczka
Cała relacja genialna, pewnie będę jeszcze wielokrotnie oglądać !

Cudowne i niepowtarzalne! http://imageshack.us/photo/my-images/192/img5477p.jpg/
Rzekłabym- nie tylko fryzjerka ale i pearcingowiec Jednym słowem- stylistka pełną, słodką gębą

uni,a może salon piękności otwórz ze szczurzą stylistką?Tłumy by się ustawiały!

http://imageshack.us/photo/my-images/849/img5474c.jpg/ Jakie iskanko! Słodko to wygląda.

http://imageshack.us/photo/my-images/695/img5494is.jpg/ Szczęki?

Martini na pieszczotkach , uwielbia je niczym małe kociątko, my też lubimy dopieszczać...



http://imageshack.us/photo/my-images/37/szczury026.jpg/ http://imageshack.us/photo/my-images/54 ... ry013.jpg/

Kiedy jest jej już całkiem fajnie, pracuje ząbkami i języczkiem, co daje czasem widok nieco osobliwy, jak ten

http://imageshack.us/photo/my-images/54 ... ry012.jpg/

Reszta fotek: na pierwszy rzut oka są bardzo podobne, ale różnią je smaczki typu minka, pysio lub ząbeczki



Nie dajcie się zwieść pozorom, szczurek jest naprawdę prawdziwy, żywy

Jak się ją głaszcze po łapce, to zupełnie jak kociak, rozcapierza głaskaną łapulę...

Dalej lata z jedzonkiem od jednej kryjówki do drugiej, by na koniec i tak upchnąć je w swojej dziupli – do środka pufy. Oczywiście, żadne z nas istnienia tajemnego schowka nawet się nie domyśla

Strasznie przykro mi z powodu Fini.
Natomiast bardzo zazdroszczę Wam kontaktu z Waszymi ogonkami. Mam ochotę czasami wziąć na ręce, albo chociaż pogłaskać/przytulić Kishę, ale to taka indywidualistka, że nie ma nawet takiej opcji. I jak tak patrzę na te Wasze zdjęcia gdzie szczurek leży z przymrużonymi oczkami i domaga się pieszczot... ech... też bym tak chciała

Trzymajcie się ciepło w te chłodne dni, dużo zdrówka.

Niesamowite! Martinka jest w waszych rękach tak rozanielona, jakby już żywcem była w niebie.
No i nie ustawajcie w poszukiwaniu schowka, bo kto to widział, żeby porządny szczur zachowywał się jak chomik.
Przekażcie Martince parę głasków od nas

Mam ochotę tylko napisać: Oh jej...
to jest naprawdę niezwykłe i niepowtarzalne.

Ależ spryciula z tej Martini, tak genialnie chowa smakołyki, że w życiu nie poznacie tej tajemnicy. I nie będziecie mieli okazji, aby podzielić się nią z nami!

Nowi sąsiedzi nad nami się urządzają, ciągle coś wiercą i przybijają... potem muszą każdą wkręconą śrubę należycie uczcić... Chodzimy zestresowani i niewyspani, niebieściaczek także.
Dla odwrócenia uwagi od straszliwych odgłosów zapraszam ją ze sobą do kuchni, choć zazwyczaj nie lubię, kiedy się po niej szwenda, za dużo niebezpieczeństw, ciężko o solidne blokady zakazanych miejsc. Ale nic to, tu puste pudełko od bombonierki, tam butla mineralnej; na podłogę pod oknem reklamowe gazety, jakie i tak mała sobie zdążyła zarekwirować , i dotrzymujemy sobie wzajemnie towarzystwa.
Natknęła się Martini na worek z orzechami, które dostaliśmy od znajomych:

- Co my tam mamy..?

- Pewnie coś dobrego... ale lepiej będzie dostać się z drugiej strony...

Wybór właściwego orzecha należy przeprowadzić pieczołowicie i niezwykle starannie...


- Teraz już tylko właściwie podejść do kwestii transportu...


... podły krąglak wciąż się wymyka!

- Potrzebny tu będzie pewniejszy chwyt..!


... no a teraz ....

... trzeba nam ze zdobyczą jak prędzej do schowka...do schowka...


- Do schowka..!

Przy tym, trzeba było najpierw udać, że składujemy teraz w kartonowym domku stojącym za szafą w przedpokoju, a dopiero później, zmyliwszy potencjalnych żarłoków czających się na cudze zapasy, niepostrzeżenie przemknąć się z orzechem do swojej pufy!

http://imageshack.us/photo/my-images/24/img5593mn.jpg/ Cwaniara! A udaje jej się dostać do przepysznego wnętrza?

Jak to... Fini gdzie Ty jesteś...
Kluseczko... [*]

Ano, denewo - tak wyszło, nie dało się dłużej zatrzymać kochanej naszej czekoladki; tęsknimy za nią wszyscy...

Przepraszam unipaks ale tym razem pochylę się nad orzechami- czy one są jeszcze mokre? Bo uwieelbiam wprost mokre jeszcze orzechy, z których można obdzierać łupinkę A tu odzwierciedlenie moich odczuć http://imageshack.us/photo/my-images/254/img5594y.jpg/