Paul_Julian pisze:A Wituś tez bierze Prilium ? U nas tez ciezki oddech, ale starszaki latają i fruwają. Biedne Witusiowe łapinki!
Tak, prilium też dostaje, ale tak naprawdę nie zauważam różnicy pomiędzy nim a wcześniej stosowanym benalaprilem, natomiast furo okazuje się bardzo istotne, dzięki niemu Wit się nie tonie...
I on też biega, nie tyle co kiedyś, minął mu już etap etatowego wyprowadzacza miseczek. Teraz co najwyżej nosi sobie jedzenie z parteru na górę, żeby zjeść na osobności, ale zapasów nie robi -przy szarańczy nie miałoby to zbytniego sensu
manianera pisze:Nie zdawałam sobie sprawy z tego, że aguty takie bojowe
.
no, krwawymi zabijakami może nie są, ale bywają zadziorne i upierdliwe w tym ...
Berta jest alfą !
Wczorak ostatecznie dowiodła, że rolę tę przejęła w całej rozciągłości nie tylko z prawem do „pokazywania” innym, ale i z obowiązkami.
Po nocy wypuszczone stadko wpełzło w pościel, którą zawsze warto zlustrować pod kątem unoszących się jeszcze chłopackich zapachów i rozsianych przez nich chrupek, połówek chrupek, ćwiartek... - niuch, niuch ...
Żywe odkurzacze wprawione w ruch, więc ol. odwzajemniając uprzejmość wzięła się za sprzątanie klatki. Na odgłosy stuków i puków wychylało się trochę nosów, bez trudu zwąchiwało co się święci i odżegnując się od podłego przedsięwzięcia czmychało z powrotem w zacisze kołdry. Jedynie Bertok spod uchyłka wychylon cały czas pilnie obserwował. W miarę opróżniania klatki - coraz więcej Bertoka obserwowało. Klatkę zamknęłam zanim wyszłam myć półki, żeby w nią jakieś straceńce nie wlazły.
I słusznie, bo wracam a Bert na dachu strzeże domostwa, choćby rozgrabionego. Przeniosłam ją - usztywnioną w proteście - na półkę koło tapczanu, nie uciekła pod kołdrę tylko bacznie nadzorowała wychodzenie klatki.
Świeżo wyhodowany odwłok, nieprzystająca do niego jeszcze szczupła, koścista głowa, oczy błagalnika, wielkie szeroko rozstawione uszoradary, jedno delikatnie skancerowane...
Wtedy do mnie dotarło. Że nie Harfiaste ziółko, nieulękły Frondziak ani nawet majestatyczna Ducha – a Bertold ! (alias głodomór - alias grusza
) Dopóki ograniczała się do potyczek i przepychanek, nawet zwycięskich, nie była tak wiarygodna jak w tej chwili - taką alfę to ja rozumiem !
Kiedy klatka stanęła z powrotem pierwsza pospieszyła przystawić swoje pieczęcie. I pomińmy przyziemny szczegół, że następne kroki skierowała ku świeżo napełnionej misce – oj, nie wolno alfie mieć swoich słabostek ?
Sowicie z miski zaczerpnąwszy wyleciała z impetem spowotem na dach, tam prowiant zrzuciła tak jak wojownik oręż zrzuca i … zabrała się za chrupanie
ano tak...
„Dobra nasza, mój skarbie ! proklamowali nas !”
A teraz będą dziewczyny eksplorujące nowy karton:
(zdjęcia pożal się boże, bo zbieram funndusze na nowy aparat, chętnie zbiorę też propozycje modeli z niezbyt wysokiej półki 
)
Berta
Harfa
Asche
nie wiem
Ducha
Dzisiejszy ranek z kolei należał do chłopców i przed nimi też stanęło zadanie spenetrowania (i splądrowania
) kartonu. Humbak zerknął i zaraz zabrał się do rzeczy:
Hugo natomiast
niełatwa sprawa …
dla Hugonka czasami i sięgnięcie do miski to nie lada wyzwanie
Ale ma chłopak głowę na karku. Zostawił bratu przetransportowywanie zawartości koszyka pod tapczan, co tamten zrobił w podskokach (z tego powodu zdjęcia z akcji się nie ostały
), a po jakimś czasie poczłapał za nim. Humbak zajęty chrupaniem nawet nie zauważył że mu podprowadzają zbożową kostkę i pędzą z nią do niezawodnego szczurzego azylu – do kołdry.
Niewinne Hugoniątko – pomysłodawca dzisiejszej przymusowej wymiany pościeli
i trzy stany czuwania 
Harf 
Frondziak 
...
? Nie pokaże zdjęć Stefankowi, bo też zażąda!
!
Harfa 
nie wiem 
Ducha 
niełatwa sprawa …
