szczury.org

Piękne ogoni, ślicznie wychodzą na fotkach
Pozatym czarnuszki i Husky to moja słabość )

Żeby nikt nie miał wątpliwości, że ciurki żyją i mają się dobrze, świeżutkie zdjęcia

Jej... Dawno mnie na forum nie było, a od poprzedniego posta w tym temacie "ciut" się zmieniło...

W nocy z 13 na 14 października odszedł Felek; nie spodziewałam się tego zupełnie. Był do końca żywiołowym, przyjaznym i wesołym zwierzakiem; jak to się często zdarza, obudziły mnie w nocy hałasy dobiegające z klatki, która stoi koło łóżka, ale tym razem nie była to zabawa dwóch szczurów - Feliks rzucał się na pręty, po czym dziwnie odskakiwał, rzucał się na ściółkę i leżał tak przez chwilę. "Doczołgał" się w końcu do gniazdka i tam zmarł na moich oczach... Trwało to wszystko z kilkanaście minut...

Florian został sam, a w pokoju zrobiło się tak dziwnie cicho.

Zorlis pisze:

rozwaliło mnie to zdjęcie ;o .
boskie !

[*] dla Felka

Chłopak odważny był, do psa - kochającego wszystkich i wszsystko w domu ONka - podobnie podchodził

Brakuje mi takich widoków...


Florian zawsze czujny, i Feliks, który do rozbudzenia się zawsze potrzebował trochę czasu

[*]

Mały wacik dołączył do nas wczoraj, czyli dokładnie miesiąc po śmierci Felka.
Zapoznałam chłopaków na łóżku; Florian małego obwąchał, po czym poszedł w swoją stronę (czyli - z łóżka wskoczył na klatkę, potem na podłogę, szukając jedzenia ). W klatce znów obwąchiwanie, iskanie, jakieś małe przepychanki. "Nowy" ulokował się w kącie służącym zazwyczaj Florkowi za legowisko, tak więc spali już potem wtuleni w siebie A dokładniej, to mały (wciąż nie wiem, jak go nazwać ^^), mieścił się niemal cały na Florianie

Kilka zdjęć:





Dzisiaj rano jednak ciury znów się o coś posprzeczały (możliwe, że młody bywa zbyt natarczywy), i Florciak dziabnął małego w udo; nie jest to wielka rana i nie krwawi mocno, ale i tak się zmartwiłam...

Kontrastowe stadko. A co do łączenia - warto do tego podejść spokojnie - najczęściej z czasem wszystkie nieporozumienia się wyjaśniają.

Co do natarczywości, to faktycznie maluchy maja z tym problem. Sa nachalne i knabrne, mam nadzieje, że się dogadają.
Cieszę się że bezimienny koleżka znalazł domek

Z bezimiennym nie miałabym takiego problemu, gdyby był samiczką - byłaby Virginią Ale jak nie Virginia, to Leonard
No i rzeczywiście, maluch potrafi długo siedzieć w kącie i kiwając się na boki obserwować Floriana, po czym wręcz na niego włazi; i o dziwo to Florciak zaczyna piszczeć Od czasu tej porannej sprzeczki jest spokój.

Jeszcze kilka zdjęć chłopaków

Super połączenie kolorystyczne Dwie skrajności ,ale chyba im razem dobrze Śliczne z nich chłopaki !!!

No, tak myślę, że dobrze Z Leonarda niezłe ziółko rośnie - poza momentami, gdy śpi jak zabity, w miejscu nie usiedzi spokojnie. Robi gruntowne remonty w klatce, a wypuszczony zaczepia kota Florian znosi to wszystko ze stoickim spokojem, daje się nawet wywracać na plecy.
Jak z początku mały trochę bał się ręki i trudno było go pogłaskać (uciekał), tak teraz sam wskakuje mi na kolana, jakby czekając na mizianie
Trochę nowszych zdjęć:

Hm, mimo, iż nikt nas tu nie odwiedza...

Latający Florian

Florian szykuje się do skoku, a mina Leonarda w tle - nie wymaga komentarza... ^^









On tak może i kilkanaście razy z rzędu...