szczury.org

Ło matko! Jak cudnie założyła łapki na nosek przekaż ogonkom

Cieszę się z jednego stadka

(klatkę masz bardzo podobną do mojej; nie jest to czasem robota Piotra-KlatkiNaZamówienie? tylko, moja jest już z zewnątrz "naruszona" )

No to klatki mamy z tego samego źródła i nasza niestety też już mocno nadgryziona. Planujemy wymiane i mam nadzieje że uda nam sie kupić coś fajnego zanim dziura będzie na tyle duża że nam sie szczury po całym domu jak karaluchy rozpełzną.

Właśnie minęły 2 lata odkąd z nami jest – Zigi kochany przytulak dziś, nieubłagany eksterminator naszych palców w przeszłości. Szczurek, który nauczył nas cierpliwości i pokazał, że na zaufanie trzeba sobie zapracować. Kiedy pierwszy raz przyszła do mnie na ręce i pozwoliła się głaskać przeraziłam się, że może jest chora, bo to było tak do niej niepodobne. Konstruktorka wspaniałych gniazd, wznoszonych ze wszystkiego, co tylko udało jej się zaciągnąć do kanapy. Reaguje nie tylko na swoje imię, ale również na „biedny szczurek” i na odgłos szeleszczącego opakowania (szelest = coś dobrego w środku). Dla reszty stadka stanowi oazę, a jednocześnie cieszy się niepodważalnym autorytetem. Zigiemu nie podkrada się jedzenia, nie wyskakuje się na nią znienacka próbując przewrócić na plecy, ale to do niej można się przytulic, gdy świat na zewnątrz wydaje się niebezpieczny i niepokojący.
Poniżej trochę zdjęć z różnych okresów życia

Biała, gryząca indywidualistka, która na swój sposób była oswojona, na starość pieszczoch... Jak moja Aferka. Jak mi jej strasznie brakuje...

Obyście jeszcze długo mogli sie sobą cieszyć

Zigi...cudne fotki!
I jeszcze musiałam powrócić do tej ze stópkami
Dwa lata . Jeśli by się dało , to jeszcze raz tyle , w zdrowiu i dobrej kondycji!
Buziaczki dla całego stadka

Sliczniaste foty
Niech Zigi przeżyje z Wami jeszcze 222 ! no i posze o jakies foty małego tałatajstwa

A teraz na specjalną prośbę Delilah krótka charakterystyka każdej z osobna.
Ponieważ o Zigim był cały poprzedni post zacznę od Palantopulosów.


Kawka
Najdzielniejszy z naszych szczurków. Typ „wszędzie wejdę” W naszym stadzie zajmuje wysoką pozycję tuż pod Zigim. Niesamowicie uparta, jeśli się jej czegoś zabroni będzie to robić z jeszcze większym zapałem. A jeśli się jej przerwie będzie krzyczeć w niebogłosy. I mino, że nie potrafi usiedzieć na zbyt długo na rękach a głaskanie nudzi jej się po paru sekundach sama potrafi w przypływie czułości wpakować nam się na kolana i wylizać po twarzy lub dłoniach.

Mgiełka
Kochany ciapciak zbierający razy nawet od Stevego. Nieodłączna towarzyszka Kawki, potrafi być równie uparta – co zazwyczaj kończy się karną 5 min pauzą w klatce. Najsprytniejszy złodziej jedzenia, działający zgodnie z zasadą gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta. Jako jedna z niewielu naszych szczurków rozumie „zasady” zabawy z ręką – ty mnie gonisz a ja udaje, że uciekam.

cdn....

c.d.
Roma Victrix
Najbardziej praludzka z całego stada. Istne uosobienie entuzjazmu, czasami mam wrażenie, że za chwile zacznie merdać ogonem. Na wybiegu potrafi biegać za nami krok w krok lub wskakiwać na nas z mebli, obok których przechodzimy. Co chwila ładuje się na ręce, szczególnie gdy trzymamy innego szczurka. Wielbicielka zabawy z ręka, wystarczy ją tylko dotknąć by zaczęła podskakiwać w miejscu ze szczęścia. Mały uzurpator planujący przejąć władzę w stadzie.



Rodzeństwo McQueen


Berri
Mały szaleniec wszczynający ciągle bójki. Czająca się w oczekiwaniu na okazje by wyskoczyć znienacka na niespodziewająca się ataku ofiarę. Kończy się to dla niej niestety zwykle przewróceniem na plecy. Czasami jednak ten pełen energii szczurek potrafi przysiąść na rękach w oczekiwaniu na swoją porcję pieszczot.


Steve
Drobny, chudzielec niepotrafiący usiedzieć sekundy w jednym miejscu. Złapanie jej jak sobie tego nie życzy graniczy z cudem. To jak łapanie ryby gołymi rękami. Sama jednak z chęcią wspina się po nas, nie kończąc jak pozostałe szczurki na ramieniu, ale próbując wspiąć się na głowę. Mały panikarz, potrafi piszczeć zupełnie bez powodu. Jej przyłączenie się do zabawy z ręką kończy się zwykle jedna wielka bijatyką.



A już wkrótce przerażające bliźniaki Foster;)

Sliczne stadko i jak szybko przyrasta


Gratuluje

Wszystkie piękne, ale Romą jestem zachwycona czekam na dalszą część

http://www.fotosik.pl/showFullSize.php? ... 4abe11c250 BOSKIE!!! Ten języczek!
http://www.fotosik.pl/showFullSize.php? ... e155f3e36c Świetne ujęcie!

Mizianko gorące dla szczurasków!!

Nooo ,jestem calkowicie usatysfakcjonowana opisem
Dziekuję bardzo
Cudnosci nad cudnosciami !
A Roma(http://www.fotosik.pl/showFullSize.php? ... 5226868ecc) i Mgiełka ( http://www.fotosik.pl/showFullSize.php? ... 231183c2e9).............................mrau:)
A Steve, z charakteru, to wypisz wymaluj Masumi moja.

Następny post planowałam dużo bardziej optymistyczny. Miało być o dwóch niesamowitych maluchach i przeprowadzce do nowej klatki.

Ale życie potrafi płatać okrutne figle.

Zigi jest bardzo chora....Moje kochane białe misiątko, dopiero co się cieszyłam że mimo skończonych 2 lat jest w niezłej formie.
Choroba zaatakowała podstępnie i z ukrycia, zorientowaliśmy się dopiero, kiedy pojawiło się wodobrzusze. A jeszcze półtora miesiąca temu byliśmy na kontroli, bo zaniepokoiły mnie wycieki porfiryty z oczu i noska. I pani wet niczego nie zauważyła. Dopiero lekarze z hematowetu uświadomili nam jak poważny jest jej stan i ze jedyne co możemy zrobić to stosować ścisłą dietę wątrobową, podawać jej leki osłonowe oraz takie które pomogą usunąć nadmiar płynu z otrzewnej. Ale mimo podawanego co 6 godzin leku moczopędnego brzuszek nadal pozostaje rozdęty.

Jak widzę Zigiego dźwigającego niezgrabnie swój nienaturalnie duży brzuszek czuje jak ściska mnie w gardle...

Strasznie to przygnębiająca wiadomość...
Trzymamy kciuki za biedny brzuszek , oby leki przyniosły poprawę i ulgę

A tu takie przygnębiające wieści...
Ucałowania dla biednego brzuszka.
Ehh... Zawsze boję sie tej daty.. 2 latka...