szczury.org

jeżeli chcesz pokazywać psu szczura ze tak się wyrażę face tu face , to koniecznie zakładaj psu kaganiec, tym razem dziabnął ciebie a jak by tak dziabnął szczura ?
jeżeli twój pies nie umie pohamować emocji a umie komendę siat niewolno i wgl to za każdym razem mu to mów jak się tak zachowuje. niewolno siat i metr od klatki . nagradzaj go ze ładnie siedzi.

i ogranicz kontatkt szczury w klatce pies na zewnątrz. jak puszczasz szczury nie dopuść do kontaktu z psem bo po prostu dziabnie skoro się tak zachowuje.

To kwestia rasy i temperamentu psa. Mimo małych rozmiarów, york jest typowym terierem o wielkim temperamencie.
Są choleryczne i zawadiackie, zdarza się, że obszczekują nawet dużo większe psy jakby nie miały instynktu samozachowawczego. Trudno je okiełznać. Yorki wykazują dużą niezależność i samowolność, jako że były to psy myśliwskie i chętnie pobiegną w pościg za zdobyczą. Taka ich natura, będą gonić wszystko co żywe. I dlatego Cię chapnął, chciał dorwać zdobycz. Dlatego np yorka należy spuszczać ze smyczy tylko jeżeli ma się pewność że nam nigdzie nie ucieknie.
A york ze szczurami.......... no cóż, za dużo nie zrobisz. Niestety trzeba je izolować od siebie. Ja mam jamniczkę (to też psy z silnym instynktem łowieckim ale bardziej "pokojowo nastawione" niż yorki) i nigdy nie mogę dopuścić jej do szczurów.
Moja Majka na szczęście nie szczeka ani nie rzuca się na klatkę, jedynie wąchają się przez pręty ze szczurami, ale na tym ich kontakty się kończą. Jak szczury mają wybieg Majka jest zamknięta. Nie boją się jej ale nie będą nigdy z nią bezpieczne.
Jak raz zostawiłam przez przypadek otwartą klatkę to niewiele brakło i byłaby masakra gdyby mąż Majki nie przechwycił.
Bywają psy, którym szczur może po głowie chodzić i nic, i takie, które się ze szczurami nie dogadają. I obawiam się że np yorki lub jamniki to te drugie. Labradora byś miała to by nie było problemu

A... i zazdrosny to on raczej nie jest. Pies nie postrzega szczurów jako konkurentów do Twojej miłości.
On je po prostu chce upolować. Jakiś bardzo dobry behawiorysta może by to zachowanie potrafił wyeliminować chociaż nie sądzę, bo to instynkt. Trzeba to zaakceptować, że nie będą się nigdy kochały i wykazać się dużą ostrożnością na co dzień.
Z drugiej strony 2 tygodnie to troszkę jeszcze mało. Z czasem zachowanie psa osłabnie na sile, bo się przyzwyczai i jego reakcje nie będą już tak ostre. Jak na razie staraj się odwracać jego uwagę od szczurów, niech zacznie się przyzwyczajać.

nienazwana pisze:A... i zazdrosny to on raczej nie jest. Pies nie postrzega szczurów jako konkurentów do Twojej miłości.

Oj, tego bym tak pochopnie nie mówiła. Też raczej zależy od psa. Mam kundelka ze schroniska, który jest o szczury zazdrosny na maksa - tak jak i o każde inne zwierzę na moich rękach. Sam żyje z nimi w pokojowych warunkach, bez problemu przebywają razem, często zastaję ich na wspólnym mizianiu nosów przez klatkę, jak chłopaki latają po podłodze to Nasus raczej trzyma się z daleka, nauczyony, żeby nie zdeptać albo nie walnąć łapą (to pies bardzo temperamentny, od początku poznawania się ze szczurami było mu pokazane, że jak szczury biegają - on powinien siedzieć u siebie w bazie lub leżeć grzecznie w jakimś kąciku). A co do samej zazdrości, widzę ją przede wszystkim po wzroku, którym mnie obdarowuje kiedy bawię się z innym zwierzakiem, ale i po tym, jak zachowuje się, kiedy już go odłożę. Pies robi taką falę popisów pt "zobacz, też jestem słodki" że wychodzi nam z tego niemały cyrk. bądź co bądź - małych kolegów szanuje, a nawet czuje respekt, bo parę razy po nosie dostał.

Dziś jeszcze wzięłam mojego drapieżce na smycz i założyłam kaganiec. Wypuściłam najpierw Cole, bo do niej mniej kłapie zębami( zauważyłam, że jak Cola opiera się o pręty to nic nie robi, tylko macha ogonem w podnieceniu, a jak Chilli, to się rzuca.) to najpierw się rzucał, parę razy musiałam mu niestety klapkiem trzepnąć, a potem siedział i patrzył na nią. Gdy wlazła mi na rękę to nic nie zrobił, ale jak ją zdjęłam to znów się rzucał. Gdy do niego podchodziły i wąchały mu kaganiec, nawet weszły mu na grzbiet, to był tylko podniecony, ale się nie rzucał.
Czy to może znaczyć, że uważa, że ogonki są dla mnie niebezpieczeństwem?

Słuchaj, mój uważa, że miarka krawiecka jest największym niebezpieczeństwem dla mnie, więc i to jest imo możliwe.

Więc, chciałbym tu ładnie wszystkich poinformować, że mój pies i moje szczurki, są w miarę dobrymi kolegami. Codziennie razem biegają po pół godziny pod czujnym okiem Pies jest tylko w puszorku, by móc go należnie skarcić, za nadmierne popychanie szczura w kąt. Odi pomaga im się myć, bo przezcież one są zawsze taaaaaakie brudneee