szczury.org

ja nie miałam gdzie pochować mojego Blejda, cały czas myśle, że jest ze mna, a jednak, go nie ma. Pochowałam go w lesie, niestety, las jest dość daleko, i dość daleko go zakopałam, więc nawet jeśli bym chciała tam iść, nie znajde tego miejsce a tak bardzo chciałabym go przytulić, i poglaskać.....

Sczurinde postanowilam pochowac w miejscu mi najbliższym. Czyli pojachałam w Karkonosze, w drodze na Kamieńczyk zboczyłam ze szlaku wspiełam się po jakiś kamieniach i pochowałam ja między nimi Było to w 2001 roku

temat ten zakładam ponieważ jestem ciekawa w jakim (bezpiecznym) lub niestety mniej bezpiecznym miejscu (psy lub inne stwory) chowacie swoje Kochania.. Moje Staffcie "spoczywały" na jeszcze w miarę dzikich działkach ( to było miejsce w którym spędziłam prawie 5 lat, tzn. kilka razy w tygodniu przychodziłam tam, siadałam na betonie i rozmyślałam o sensie istnienia )..Przy 2 Staffci okazało się to niezbyt dobrym pomysłem ażeby Ją tam pochować ponieważ 2 tygonie po całym zajściu (jak chciałam iść na "Jej grob") to nic tam nie było oprócz rozszarpanego pudełka, w którym "spoczywało" Jej ciałko- dla mnie to była masakra, nawet po śmierci nie było dane Jej tak naprawdę spocząć :sad2: ..być może za płytko Ją pochowałam :drap: :-( ..




ps. jak istnieje już takowy temat to przepraszam :oops: ( że go nie znalazłam ) i proszę o przyłączenie

[ Komentarz dodany przez: LuLu: Pią Wrz 29, 2006 10:16 am ]
Scalone z tematem juz istniejacym.

Iskierka jest pochowana w parku, pod wielkim kamieniem...

Mój Remiczek i Mały (kocur i kociak) są pochowane w moim ogródku, pod małą wierzbą i kamieniem, obok nich są myszoskoczki i chomik.....Kiedyś pewnie będą tam też ciurki :-(

Moje szczurki pochowałam u matki na działce. Leżały sobie spokojnie kilka lat, z kwiatami na grobach otoczonych wianuszkiem kamieni, aż zaczęli na działkach wymieniać rury i wszystko rozkopali, i już nie wiadomo gdzie co jest...

A moje najcudowniejsze kochanie, 4-letniego bullteriera Rubinka, pochowałam /a dokładnie moi znajomi, ja nie miałam siły by przy tym być/ w niedalekim lesie gdzie z nim chodziłam i sobie biegał... Dokładnie co do metra już nie pamiętam gdzie śpi, ale nie chciałam niczym oznaczac tego miejsca, bo jak posadziłam wrzosy z czarną wstążką, już na drugi dzień były ukradzione... Za 8 dni miną 2 lata jak musiał zostać uśpiony, a ja wciąż nie mogę tego przeboleć i Go zapomnieć...

moje dwa poprzednie szczurki pochowane są w lasku przy domu.. doskonale wiem.. gdzie leżą.. są oznaczone dwoma kamieniami.. nigdy o nich nie zapomnę..

Ja wlasnie wczoraj odwiedzilam grobik mojego Albiczka.. lezy przy torach w parku... w miejscu, mam nadzieje malo uczeszczanym... nie jest jakos szczegolnie oznaczone, bo wtedy wlasnie byloby to zbyt widoczne...
Drugi szczurek lezy w innym parku... tez w Lodzi, dokladnie wiem w ktorym miejscu...
A pierwszy szczurek - Scream - jest pochowany w parku belchatowskim, przez moich rodzicow...
Myslalam sobie, ze szczurki bede chowac na naszej dzialce pod Belchatowem... jednak nie bylo to mozliwe

Azul ma piękny nagrobek - podwójny pień wielkiego drzewa - nie zakopałam go, włożylismy go owiniętego w chusteczki razem z czekoladką na drogę w pustą norę pod drzewem i dkoladnie zatkaliśmy liśćmi - obok jest rowisko, więc mały przysłuży się i drzewu i owadom i chociaż w takim sensie ta śmierć nie będzie na marne.

moje wszystkie zwierzęta od kiedy przeprowadziłam się na przedmieścia, są chowane na łąkach. pierwsza Szczurka jest pochowana pod śliczną mirabelką. inne zwierzaki znalazły swoje ostateczne miejsca pod innymi krzakami mirabelek, róż, między wysoką trawą.

moje wszystkie szczury + jeden pies leza pos sliwka japonska. i jesli sie zdarzy (oby nie), ze przez ten rok mojego meiszkania poza domem rodzinnym bede zmuszona pochowac ktoregos z moich zwierzakow, bedzie to pod ta sama sliwka na drugim koncu miasta... bo tak.

Kapunio razem z moim pieskiem spoczywaja na zwierzecym cmentarzu, w jednym grobie. Fresia i Żelunia spia kolo siebie u znajomych na ogrodku. Teo i Chrupas kolo domu mojego ojca. Chomus w lasku kolo domku Esti.

Nagrobek Azula

Za tyle cierpień przez głupotę ludzką zafundowaliśmy mu najbardziej okazały nagrobek jaki się dało.

Damian, wyluzuj...

dla jednych wystarczającym 'nagrobkiem' jest drzewo, kamień - bo w jakiś sposób oznaczają te miejsca, bo wiadomo, że zwierzak-przyjaciel właśnie tam jest...

dla innych zaś odpowiednie są tabliczki, kwiatki, znicze, cuda na kiju, słowem - jarmark.
dla mnie też to przesada i taka jakaś trochę... głupota?

ale co kto lubi...

Mój ozeczek jest pochowany na plantach rzeszowskich pod wierzbą pod którą często pijemy wino... zawsze zabieram dla niego ulubionegochrupka , śpij spokojnie ... :przytul: