szczury.org

Wypieszczochać zgraję!

Wszystkie chłopaczki są bardzo kochane i przyjazne

No i co tam u Łobuzów?

Chciałam pisać dużo radosnych wiadomości
że chłopcy są razem, że się trzymamy i jest cudownie.
Miałam wrzucić wiele pięknych zdjęć.

Nie mogę.

Łysy, Łyse moje dziecię piękne, Łyski, Łysol, okazał się samiczką.
Nie wiem dlaczego, nie wiem jak. Pytałam. Dostawałam jednoznaczne odpowiedzi - chłop.
A jednak nie.
Niestety zorientowałam się za późno i w przyszłym tygodniu malucha czeka podróż do Pulsvetu na sterylkę, może aborcyjną.
Łysości moje nie może zostać z nami. Nie dałaby rady z czterema jajecznymi samcami.
Jest mi tak bardzo źle, tak smutno.
Łyski moje najukochańsze, moje maleństwo, moja radości trafi do innego domu.
Nie będzie mnie już witać ślicznym swym spojrzeniem. Nie będzie wbiegać ochoczo, gdy tylko się pojawię.
Wiem, że w nowym domu będzie jej lepiej, ale serce pęka.
Walka ze samą sobą, ciężko będzie się rozstać.

To jest chyba jakiś czas koszmarnych wiadomości.
Moja Gumka, Twój Łysy. Taka szkoda.
Znalazłaś już jej domek?

O rany... co się dzieje ostatnio :/ Bardzo współczuję
Ann, żebyś wiedziała...

Łysość na razie jest u Magdonald
Właśnie poznaje resztę gromady.

Nie wiemy jeszcze co dalej - teraz najważniejsze jest dowieźć maleństwo do Warszawy i trzymać kciuki by operacja się udała.
W najlepszym wypadku ślicznota zostanie u Magdy.

U Magdy będzie jej idealnie.
Trzymie łapki, żeby już tam została. I za zabieg.

To prawda, Łysa jest teraz u mnie, już nawet razem z wszystkimi pannami w klatce. Zdążył ją już pokochać mój chłop, więc najprawdopodobniej zostanie już w naszym stadku A nff będzie codziennie mnie nachodzić na "mizianko"
Baby mają jeszcze małe kłótnie, jak to w łączeniu bywa (no, chyba, że to łączenie grubasów sztefyn ), ale Łysa zdążyła się już zaprzyjaźnić z miłą Szarlotką i, ku mojemu zdziwieniu, z młodą Miu Są na dobrej drodze!

Pusto bez Łysego, tak inaczej, niekompletnie
ostatnie jej zdjęcia jakie mam u siebie:



teraz jest w nowym domku u Magdonald, wiem, że będzie jej tam najlepiej pod słońcem, będzie miała koleżanki i kochającą opiekunkę przy sobie. Cieszy mnie to, smutki zniknęły gdy widziałam jak się poznaje z pannami. Teraz jednak, w domu, odczuwam ogromny brak tego radosnego pysia. Była u mnie krótko, jednak bardzo szybko zdobyła miejsce w moim sercu.
Mówiłam jej, że w nowym domu ma być grzeczną dziewczynką. Na pewno mnie nie posłucha.
Oby dobrze się Wam żyło!
Łyski moje, będę Cię odwiedzać, obiecuję!

U reszty stada nie najgorzej, choć ciężko mi teraz o tym pisać.
Nadal są sprzeczki - chłopy się podzielili na dwie pary i za nic nie mogą się dogadać we czwórkę.
Będziemy jeszcze próbować jakoś na siłę ich pojednać, bo częstotliwości wrzasków są już trochę nie na moją głowę.
Poza tym - chłopcy uroczy, kochani i chętni na smakołyki - jak zawsze:

Gruby





Najmniejszy (w końcu i jemu się zachciało pozować )







Misiu




Mały




kciukamy dla Łysego, by odnalazła się w nowym stadku i by operacja poszła pomyślnie!

Trzymamy kciuki z moimi chłopakami za Łysego/Łysą! Będzie dobrze

O Łysą się nie martw, choć trochę "na siłę", bo (po walecznej nocy) w ciasnej klatce i transporterze, to już się powoli zaprzyjaźnia z resztą bab

Będziemy o nią dbały i mocno kochały! Teraz tylko trzymamy kciuki za operację maleństwa!

A Twoje chłopaki jak zwykle, w dobrej formie Nie wiem jak wytrzymujesz te ich wrzaski i przepychanki, tym bardziej w nocy, bo ja bym chyba oszalała Ale piękni są! Najmniejszy chyba tak się rozkręcił, że ma najwięcej fotek

Najmniejszy jest cykorem trochę ale nie ma co się dziwić skoro ludzie go tak skrzywdzili wrzucając go żywego do węża Ale i tak uważam że jest szalony i co raz bardziej chłopcy mnie zaskakują swoją odwagą i szybkością!

Trochę lepiej już, chociaż tęskno.

Byliśmy wczoraj u weterynarza z całą gromadą i pierwszy raz tak naprawdę chłopcy mnie rozzłościli. Gdy już trzeba było wyjść chłopcy uznali, że transporter to jakaś straszna pułapka i po kolei każdy z niego wyskakiwał. Ostatecznie wyszłam z domu z dwoma szczurami w transporterze i dwoma na głowie.
Chłopcy dostali Unidox, wstępnie (jeżeli nie będzie żadnych nieprzyjemnych skutków ubocznych) na 20 dni. Mam nadzieję, że to przyniesie w końcu jakieś efekty, bo na Enro nie ma już reakcji, niestety.
Chłopcy zostali poważeni:
Mały - 350g
Najmniejszy - 380g
Misiu - 500g
no i Gruby - dumne 512g
Dostałam też zakaz doszczurzania się przez cały okres leczenia.

Wczorajszy spacer trochę zbliżył chłopaków do siebie, nadal są piski, ale nie aż tyle i w końcu chłopcy nauczyli się jeść z jednej miski w tym samym czasie.
Uczymy się też kuwetkować, także trzymajcie kciuki.
Najmniejszy hasa na wybiegach, nadal piszczy przy podnoszeniu, ale będziemy nad tym pracować.
A za tydzień wpadnie jeszcze dwójka pyszczków na wakacje, więc może to trochę uspokoi moje GMR.

Misiu




Misiu & Gruby



Najmniejszy


Mały się obraził na aparat, więc nowej porcji zdjęć jego uroczego pyszczka niestety nie mam.

Odwiedziliśmy też Łysego:

Mała ma się ogólnie dobrze, chociaż wygląda jakby przeżyła conajmniej ze dwie wojny. (po więcej informacji zapraszamy tutaj!) W tym tygodniu odwiedzi stolicę, także cały czas kciukamy, żeby wszystko poszło dobrze!

nff pisze:A za tydzień wpadnie jeszcze dwójka pyszczków na wakacje, więc może to trochę uspokoi moje GMR.

Nic nie wiem? Jakie pyszczki?

Nadal jestem w szoku że Najmniejszy tulił się w transporterze do Grubego! Oby tak dalej.
Polowania Grubego już się skończyły czy nadal bez zmian?

Łysy jest waleczna dlatego te wszystkie zadrapania i otarcia! Mówiłam już kiedyś że ona będzie alfą