Moderator: Junior Moderator
My daliśmy naszym panikarom obwąchać aparat i już nie panikują tak bardzo. Zazdroszczę jak szczury bezstresowo pozują do zdjęć http://imageshack.us/photo/my-images/60 ... 03007.jpg/ przepiękne zdjęcie! Masz bardzo zróżnicowane stadko z tego co czytam 
(Ta łapka na drugim foto.. 
)
Nessie w końcu zzerowaciał troszkę, małymi krokami powoli uczę go, że kiedy go chcę pogłaskać, to wcale nie chcę go zabić.. Jak się podejdzie do klatki, to Nessie, Zero, Dante i Nero są pierwsi. Nessiego ostatnio karmiła dwuletnia dziewczynka słonecznikiem i był baaardzo grzeczny. Robimy postępy. 
chciałam to samo napisaćCapisca pisze:http://imageshack.us/photo/my-images/22 ... 17001.jpg/ Yin i yang
[*] Alfred [*] Bolesław [*] Kayomi [*]?
Powoooli uczę go, by ponownie zaczął pozwalać się brać na ręce i w ogóle głaskać. Jak nie ma w pobliżu Fabia - jest całkiem ok, daje się pomiziać po policzkach i boczku. Liże wtedy oczywiście jak zawsze. Bawimy się w ulubioną zabawę chłopaków - ganiankę z palcem. Zwykle się to zamienia w ganiankę za palcem i towarzyszami w międzyczasie. Naprawdę nie chcę za wszystko obwiniać Fabia, ale tak to wygląda. 
Około roku:Około półtora roku:
Jim - 729 gram
Blisko dziesięć miesięcy:
Nero - 670 gram
Blisko pół roku:
Dante - 570 gram
Fabio - 350 gram
Dwa miesiące:
Nessie - 335 gram
Zero - 340 gram
)
Nie chowa się na każdy ruch, daje się pomiziać. Chętnie bierze jedzenie z ręki takze od obcych! Nessie za to bierze jedzenie tylko ode mnie. Daje się pogłaskać, nawet się podstawia. Jak się otworzy klatkę, to od razu wyskakuje na kolana.. (Oczywiście razem z Zerem. ) No i dalej uroczo liże po palcach. Ale niestety nie znosi robienia zdjęć. Jak usłyszy cyknięcie aparatu/telefonu, to już jest w drugim kącie pokoju albo zaszywa się w domku i pół godziny go nie ma. 
Za to zanim cyknę, jak się zbliżę, to próbuje aparat zjeść, wiec mam masę zdjęć jego podbrzusza. 
Może ma uraz z dzieciństwaAle niestety nie znosi robienia zdjęć.
Namolna babcia zmuszała ciągle do pozowania to ma juz chłopak dość 
taki był z niego malutki wypłosz
Z Fabia jestem naprawdę dumna, wczoraj przyszli do mnie znajomi, wyszedł, pokazał sie cały, dał się im karmić i w ogóle. Zresztą, jako jedyny z ich trzyosobowego stadka, śpi nie w domku, a po prostu w kuwecie, na oczach wszystkich. Dzielny chłopak! Dzisiaj też ma miziankowy dzień, nie mogę się od niego opędzić. 
