szczury.org

Nie no, ja też chcę!

No to masz szczura o rasie kociej syjamskiej, uszy spiczaste, który gatunkowo jest od szczurów kilkanaście razy większy i cięższy (nie wiem ile waży ).

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/54d ... 10e45.html <- Wygląda jak Black Eyed White

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/3d1 ... f4b08.html <- uważaj bo ci się "szczurzy król" utworzy

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/cb1 ... 25ca1.html <- To zdjęcie jest mega

Fajnie że u was tak radośnie chyba nigdy się nie nudzisz? Wycałuj ode mnie szczuraki, kociaki i dzieciaki Życzę powodzenia w polarkowej inwestycji

pewnie że pomogą forumowicze w utrzymaniu stada spać ci nie dadzą, będziesz szyła i szyła
fajnie się czyta Twe opowieści Nietoperrrrrrrru a kłoty masz przefajne wszystkiego dobrego Waszej rodzinie życzy ma szczurza rodzina

ja pierdziu http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/a28 ... a6855.html

Nietoperrku, nie zapomnij o Miodynce!! Kciuki!

madziastan,kciuki są,zaciskam z całych sił,toż to małe rude spod moich skrzydeł wyleciało!!!

Duszka ma guzka...
Mój duszek śmierdziuszek,królowa stada,zaczęła straszenie.Niby nic,na boczku,taka fasolka jakby,nie ropień,bo ugryzienia nie było (kto by śmiał!),ale po wieczornej zabawie mam szybszy oddech i jednego siwego włosa więcej
Jak dobrze,że bazarek polarkowy ruszył ciut,bo byśmy na wycieczkę do Wrocławia nawet nie mieli.
Przydadzą się dobre myśli dla mojej szczoszkowej panny.

moje stadko obecne z kciukasami dla Duszki Twej.

Duszko, kciuki są oczywiście i od nas!
Nietoperku, ważne, że zauważyłaś w porę, pozbędziecie się raz dwa i będzie dobrze!

Duszeńko, bez wygłupów mi tam w Nietoperowie! Jedno kose spojrzenie białej damy i guz zwieje z podwiniętym ogonkiem.

A to idealna fotka dla tych, którzy boją się szczurów i ich ogonów (np. moja teściowa ): http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/3d1 ... f4b08.html

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/a28 ... a6855.html

Haha, jaki dziwny szczur! Co to za rasa?

Może wielkoszczur

Apsik odszedł nad ranem...
Mój cudowny biały miś,wymarzony pierwszy szczur z prawdziwej hodowli.Mój mądry,silny król...
Tyle wspomnień.

Rano,gdy zajrzałam do klatki,zanim dzieciaki obudziłam do szkoły,leżał w swoim koszyczku,ale tak inaczej niż zwykle,na boku.Jeszcze cieplutki,ale już nieobecny...
Wczoraj tak się przymilał,sam pchał się na kolana i ciągle wpatrywał się we mnie tymi swoimi wielkimi,czarnymi oczami.Nie pomyślałabym nawet,że może chciał mi coś powiedzieć.
Przecież nie działo się nic.Mały katar,znów zapalenie uszka,ale już prawie wyleczone.Jeszcze przedwczoraj podziwiałam mojego dziadunia (2 lata i 4 miesiące),jak sprytnie zabrał z talerza resztki kurczaka i z wielką kością poczłapał przez cały pokój,wspiął się po klatce i zasiadł w transporterku na samej górze do swojej uczty,taki dumny z siebie.Ja też z uśmiechem na twarzy poczułam się z niego dumna,taki wyczyn dla niego to jak maraton.I później długo,z namaszczeniem mlaskał nad kością...



Nigdy bym nie pomyślała,że to będzie jego ostatnie zdjęcie.
Misiu mój,przecież to jeszcze nie był Twój czas!...