szczury.org

Entreen pisze:te stópki, te nóżki, te udeczka - szczyt gracji, szyku i elegancji! Nogi baletnicy!

Taaak, zwłaszcza jak ta baletnica pokicuje wygięta w pałąk (jak to dumbusie) po pokoju. No prawie Jezioro Łabędzie

http://i599.photobucket.com/albums/tt78 ... 9329-1.jpg "Zakryłam się nóziami... nie widać mnie, prawda?"
No przecież jak ja patrzę na te nóżki, stópki i te udka! No i potem mi się matka dziwi dlaczego cała klawiatura i ekran w ślinie... a ja odpowiadam że jak tu się nie ślinić widzą te... te... te UDKA modelki normalnie...

Niemalże Madejowe łoże z tymi szczurami ! Ciekawam dlaczego bez protestów tak je sobie wszyscy fundujemy
Ale po Twojej, Uni, opowieści - już wiem !

Ilozja doskonała, że to jeden szczurek złożył się ciałem wpół, a nóżki kosmicznie rozczapierzył
http://i599.photobucket.com/albums/tt78 ... 9329-1.jpg no i te uda !
a tutaj http://i599.photobucket.com/albums/tt78 ... 9327-1.jpg pierwsze miejsce za ilość detali skupionych w jednym cm3
http://i599.photobucket.com/albums/tt78 ... G_9326.jpg Smok ! niebieski smok !
Cudne są te zdjęcia czułości między panienkami !
Jeszcze tylko takiego minimalnego przełamania bielą by się chciało może być bez fonii

a jeszcze

unipaks pisze:

Entreen pisze:te stópki, te nóżki, te udeczka - szczyt gracji, szyku i elegancji! Nogi baletnicy!

Taaak, zwłaszcza jak ta baletnica pokicuje wygięta w pałąk (jak to dumbusie) po pokoju. No prawie Jezioro Łabędzie

przypominam, że mamy te balety przyobiecane ! więc nie mów, nie kuś - tylko działaj

Kiedy naprawdę na złość nam i Wam uszaty głuptas się zawziął i nie chce jak kamerka jest w pogotowiu (w domyśle: sami sobie kicajcie, ludziska! )
Za to kicnęła dziś Mika, z ogromną kanapką razowca porwanego z talerza - ze stołu na moje kolana - najbezczelniej; tam siłowałyśmy się (nie na żarty!:P) jakąś chwilę, a puściła dopiero jak pozwoliłam jej zostawić ten kawałek, który "ugrała" w walce
I ja bym tę niebieskość choć odrobiną bieli przełamała, ale Mika tak się nadal boi aparatu, a z drugiej strony tak pięknie przełamuje resztki nieufności i ostrożności w stosunku do nas, a i niebieściaki, włączając uszatego skrzeka przekonują się do niej, że szkoda mi tej delikatnej płaszczyzny zaufania płoszyć
Może wkrótce spróbuję, choć nie mogę obiecać na pewno

No dobrze, po takim wyjaśnieniu, tę biel jestem w stanie darować (ważniejsze wiedzieć, że tam jest)
ale Niebieskiego Łabędzia - w żadnym razie

O mamuniu! Jakie słodkie niebieskie ślicznotki! Te stópki... z jaką gracją wyciągnięte. I rozkoszne przytulone pysie.

http://s599.beta.photobucket.com/user/u ... 4.jpg.html najpiękniejsze

Śliczne błękitki A na kilku zdjęciach ten lekko białawy pyś przypomina mi pewną szlachetną panią, która wciąż pozostaje "choć inaczej, ale nadal obecna"
Wygłaszcz ode mnie panienki

Mika mnie wczoraj ugryzła. Mocno, boleśnie...
I wcale nie jestem pewna, czy zdawała sobie sprawę, że to mnie gryzie
Siedziałam sobie przy kawce po powrocie do domu, gdy szczura weszła mi na ramię i zaczęła węszyć w moich włosach, wtykając pyszczek w głąb i przeczesując fryzurę łapkami; dziwnie przy tym posapywała.
Rano farbowałam włosy nowa farbą i przyszło mi do głowy, że albo zapach jej nie podchodzi, albo dziwnie fascynuje.
Przeszła na drugą stronę, podobnie w osobliwy sposób zaabsorbowana, a kiedy po moim karku podreptała z powrotem na lewe ramię i ponownie wsunęła mi mordkę we włosy, ja zwróciłam ku niej twarz chcąc do niej zagadać, i wtedy ona nagle zaatakowała. Rozcięła tkankę koło skroni oraz na końcu łuku brwiowego, nieco nad kącikiem oka. Pechowe miejsce; trzy kwadranse z okładem przyciskałam lód a to wciąż krwawiło.
Mika wyglądała na przestraszoną, a przynajmniej zdezorientowaną i podenerwowaną, a niebieskie dziewczynki biegały w panice pośród plam krwi na stole i podłodze. Obawiając się niezdrowego zainteresowania nie tylko fryzurą, ale też świeżymi rankami i wonią krwi, na wszelki wypadek (czytaj:tchórzliwie ) pozostawiłam białaskę na noc w sąsiednim pokoju.
Dziś rano tak się cieszyła powrotem do dziewczyn, że było mi przykro i wstyd...
Miał ktoś podobny incydent?

pewnie się dziewucha broniła - jakis obcy zapach który nagle się poruszyl szyko... moje tak maja jak miziam koty

Najgorsze ze w takie miejsce wycelowała, dobrze ze oka Ci nie uszkodziła - idz lepiej do lekarza zebys nam puchnąć nie zaczeła

Do lekarza nie poszłam bo niezaszczurzony, co bym mu miała rzec: szczur mnie zaatakował? Jeszcze by mi sanepid na chatę nasłali w celu przeciwdziałania wściekliźnie, a potem ekipę deratyzacyjną
Mika zachowuje się teraz znowu bardzo grzecznie.
Jeszcze zanim to się stało, zachwyciła nas tym, że zaczęła coraz częściej przychodzić do mnie na kolana i dołączała do niebieściaków . Dziś raniutko też wskoczyła, wcisnęła się pod Muffinkę i przytuliwszy mordkę do niebieskiego pyszczka, dawała się głaskać po całym ciałku i była bardzo szczęśliwa (uszaty skrzeczek znacznie mniej ). Nie zostaje tak długo jak Muffinka albo Puma, ale wierzę, że z czasem tak będzie.
Mimo wszystko dziś nad ranem wstałam i zamknęłam ją w klatce, bo znowu jakby poirytowana grzebała mi w tych pofarbowanych włosach i niebezpiecznie zbliżała nochal do moich ranek, stchórzyłam

Oj, nieprzyjemny incydent, ale winne na pewno zapachy, w końcu w innych sytuacjach problem się nie pojawiał! Trzymamy kciuki żeby wszystko wróciło do normy, tylko będziesz się musiała strzec białasa po farbowaniu, a to przecież robi się chyba stosunkowo często...?

Zauroczyły mnie niebieskie nózie ! I oczywiście nadal czekam na filmik kicający, choć wiem, że złośliwość szczuractwa pod tym względem nie zna miary .

Co do nocno-porannych spacerowiczów łóżkowych, szczerze mówiąc nie zazdroszczę! Zamknęłabym bandytki w czymkolwiek żeby uraczyć się spokojnym snem, taka jestem! Podziwiam Waszą cierpliwość.

unipaks pisze:Mika mnie wczoraj ugryzła. Mocno, boleśnie...
I wcale nie jestem pewna, czy zdawała sobie sprawę, że to mnie gryzie /.../

No wiesz... przypomina mi to sytuację, gdy z powodu łapek Stefka z Blokowiska testowałam materiały opatrunkowe: trafiłam na preparat „Akutol” – aerozol stosowany na skórę; miał dawać wodoodporny, elastyczny opatrunek- wydawał się idealny... cóż, skoro ja (jak zwykle) przetestowawszy na sobie stwierdziłam, że moje słodkie szczureczki chciały mnie pożreć!
Nie to, że lizały, jak niektóre kosmetyki (balsam Garniera ) – one chciały mnie ZJEŚĆ i to w jakimś niezrozumiałym podnieceniu! „Acutol” się przeterminował.... (ale zostawiłam, żeby wiedzieć, CZEGO absolutnie nie wolno mi używać.
Buziole dla białoniebieskich .

też czekam, by ten kicak da się złapać na gorącym uczynku

Hm... Wszystkie nasze szczurasy mordowały plastry; podobnie nie na żarty atakowały "ptaszka" z piórek, jeśli były owinięte taśmą tekstylną.
Ale za to przetestowałam teraz na sobie Solcoseryl - żel na rany; normalnie pozwalam ranom goić się samoistnie, ale teraz zależy mi na przyśpieszeniu, jako że miejsce odsłonięte i kolejnym nagabującym muszę odpowiadać, że "drobne nieporozumienie w małżeństwie, ale już zażegnane".
Solcosery sprawdza się znakomicie - pięknie związał rozcięte tkanki i jutro już nie będą na mnie patrzeć ze współczuciem
Manianera, dziękujemy! Jak zacznieniemy się zachowywać jak narkoleptycy, będę je musiała wtedy rzeczywiście zamykać