szczury.org

A co tutaj taka cisza nastała ?
Halo, halo, pobudka !

Pochłonęły nas zimowe sprawy

Dziewczyny ostro walczą o wyrugowanie z menu znienawidzonego granulatu po napełnieniu miseczki uwijają się niczym mrówki, zagarniając do pyszczków karmę, by rozpierzchnąć się z nią następnie na różne strony i wrócić po kolejną partię, aż w naczyniu pokaże się dno. Wtedy stają przede mną słupkami we trzy z oskarżycielskim spojrzeniem, mając za sobą puste korytko, tak żebym widziała jak bardzo je zaniedbuję.
Granulat wyściela podłogę drewnianego domku, przestrzeń i karton za wersalką i kartonowe domki w różnych miejscach pokoju, ale szczytem bezczelności są sterty żarcia, zawleczone pod moją poduszkę ("Masz i zjedz se sama!" )
Pieszczochy z dziewczyn wciąż i wciąż większe, z upodobaniem przychodzą na kolana, na ręce, i pozostają tam choćby i głaskać przestawano. Wracam ostatnio do domu, mąż w pokoju a obiad nie ruszony mimo dość późnej pory. Jakby w odpowiedzi na pytanie, które miało paść, spod kocyka na piersi pana wychylają się dwie niebieskie mordki o śniętych błogością oczkach, lekkim tylko poruszeniem sygnalizując, że słyszą powitanie, po czym ponownie układają się płasko na męskim torsie.
Mikę coraz częściej można głaskać jednocześnie z niebieściakami, ale zwykle nie trwa to długo i białaska zaspokojona po jakimś czasie odchodzi. Zauważyliśmy, że chyba sama troszkę się od dziewczyn izoluje - może nie całkiem jej pasują, w każdym razie, nieprzeganiana przez nikogo, często opuszcza je i mości się na wyścielonej podłodze za łóżkiem, tam gdzie kiedyś lubiły podsypiać z Fantazją.
Przed tygodniem minął miesiąc od jej śmierci; gdy po powrocie z pracy usiadłam na łóżku bez przywoływania dziewczynek, po jakimś czasie zjawiła się Mika, weszła mi do rękawa, wyszła drugim końcem, przylgnęła do mojego boku i tak dłuższy czas trwałyśmy, czerpiąc pociechę z wzajemnego ciepła i bliskości

Na fotkach Puma z Muffinką

Trochę Fantazji przylgnęło do Miki na zawsze. A będąc żywym wspomnieniem, może i ona sama wspomina koleżankę, którą miała na wyłączność i dla której sama stanowiła drugą połowę świata ?...

Na szczęście w przypadku Miki czas może skuteczniej uleczyć tęskonotę, a niebieskie towarzystwo, kroczek po kroczku, jednak w tym pomaga


Oj, znam to pomieszanie irytacji z uśmiechem dla sprytu szczura: "Jedzonko wyszło, co my mamy teraz zrobić ?!"
Ale godziny obiadu mi jednak nie są w stanie przesunąć
(choć trzeba przyznać, że pewnie tylko z braku okazji do użycia argumentu "piersiowego" przed jedzeniem )

Te słodkie rozespane szczurki biblioteczne...

[quote="unipaks"]Przed tygodniem minął miesiąc od jej śmierci; gdy po powrocie z pracy usiadłam na łóżku bez przywoływania dziewczynek, po jakimś czasie zjawiła się Mika, weszła mi do rękawa, wyszła drugim końcem, przylgnęła do mojego boku i tak dłuższy czas trwałyśmy, czerpiąc pociechę z wzajemnego ciepła i bliskości

sięmiczemu oczy spociły?
Czasem myślę, że może dobrze, że szczury tak szybko niszczą hamaki, i inne akcesoria: jakże by było dzielić TEN hamak z kimś choćby sympatycznym, jednak INNYM?

http://s599.beta.photobucket.com/user/u ... egacy=true no, proszę Pani! Cóż to za ćwiczenie? „ogonek i lewa tylnia – wyprosta!” ? a sztuczki z nielubianą karmą???? od kiedy na własne oczy zobaczyłam, jak Sokole Oko wypluwa kaszę jaglaną po oblizaniu jej z danonka- niedziwinic....

Tak, odmienna, one to potrafią
Już nie będę sypała dziewczynom karmy przed pójściem spać.
Uszata Muffinka robi wielokrotny kurs z pyszczkiem pełnym jedzenia - od miski do wersalki, a następnie z poduszki poprzez moją biedną głowę do pudełka na półce uważa pewnie, że tam jej odłożone zapasy będą bezpieczniejsze.
Puma robi to samo, tylko składuje je u mojego wezgłowia i w zagłębieniu w miejscu łączenia obu części łóżka, doprawdy nie da się już spać
Puma zaczęła ostatnio ustawiać Mikę; przytrzymuje leżącą na pleckach i popiskującą, albo przegania z jakiegoś miejsca. Czasem widzimy wszystkie trzy na jednym hamaczku, rozanielona Mika przytulona do ich boczków przymila się o iskanie, ale obie baby nieskore są, żeby wyiskać białaskę, nie wiem czemu... Pewnie dlatego bidulka potem się od nich trochę izoluje; szkoda nam Miki...

Ech, z chęcią przemówiłabym niebieściankom do serducha, ale - i swoim nie mogę...
Mogę jedynie samej się w iskacza przeobrazić
Głaski dla Miki zastępcze ode mnie przekażcie, proszę

Miki sie dogada uszy do góry, sprtna z niej samiczka:) a jak cos Pancia moze piskac palcami:D

http://s599.photobucket.com/albums/tt78 ... G_9400.jpg - niebiesko miiiiiii! Śliczne są panny, a zaspane - podwójnie urocze.
Jak tam walka granulatowa? Ja wiecznie dostaję zażalenia wzrokowe, gestowe i nieomalże pisemne na temat wałków labofeedu. Jeśli nic innego nie ma, to znienawidzony, ale znika. Mąż kiedyś stwierdził, że to "walce do walcowania komórek smakowych" i szczury wyraźnie podzielają ten pogląd .
Czekamy na wieści o dziewuszkach!

U nas zima i dziewuchy z upodobaniem zakopują się w piernaty, najchętniej razem z nami.
Wczoraj rano: senne pytanie leżącego na boku męża: - Która śpi na mnie?
A tam - dwie niebieskie - Puma z łebkiem w jedną stronę, Muffinka w drugą.
Dość często podsypiają razem, ale Mika nadal troszkę się izoluje. Za to, jak ostatnio głaskałam pełnojajecznego samca, porzuconego przy jednej z wrocławskich ulic, przejętego przez Ekostraż i przyhołubionego potem przez moją koleżankę, to wszystkie trzy ciotki - Klotki siedziały później wtulone we mnie przez godzinę. A biała panna Mika mało mnie nie wchłonęła. W spodniach, które zachowały zapach cudnego kaptura, mam trzy dziury
Wczoraj już tak bez powodu wgramoliła się na kolanka i długo pozwalała głaskać, wyciągając w górę łabędzią szyję

Baby na granulacie, ale ani nie schudły, ani nie przytyły. Dziś Puma wyrwała mi z miski kawałek startego ogórka z zupy, po czym umknęła ze zdobyczą na podłogę... a tam czaiła się uszata Muffinka i doszło do Wielkiej Grabieży Ogórka.

Tak mało mam ostatnio czasu, że to co zostaje poświęcam w całości ludzko – szczurzej rodzinie. I tak - ze względu na silną alergię córy, musi to być czas podzielony
Na dodatek mam jakieś kłopoty z kompem (alien? )
Staram się czytać zaprzyjaźnione wątki na bieżąco, czasem coś napiszę. Dni mijają tak szybko...
Dziewczynki dopadają mnie stęsknione i czym prędzej anektują dla siebie. A są takie cudowne i kochane...

Czas na jakieś fotki (nie poznaję ImageShacka, gorzej mi się na nim teraz działa niż przedtem )


http://imageshack.us/photo/my-images/22/img9439s.jpg/
http://imageshack.us/photo/my-images/716/img9445sw.jpg/

http://imageshack.us/photo/my-images/705/img9443bo.jpg/
http://imageshack.us/photo/my-images/266/img9435vp.jpg/

http://imageshack.us/photo/my-images/443/img9432w.jpg/ http://imageshack.us/photo/my-images/600/img9429h.jpg/

http://imageshack.us/photo/my-images/109/img9448m.jpg/ http://imageshack.us/photo/my-images/515/img9438u.jpg/

http://imageshack.us/photo/my-images/191/img9423t.jpg/



Dziewczyny i ja pozdrawiamy!

ależ im ładnie w tych błękitach

Niebieskie panienki w niebieskim otoczeniu I jeszcze ta biała piękność

alken pisze:ależ im ładnie w tych błękitach

oraz - ładnie im w tych pyszczkach i uszkach i noskach !
a najładniej - w smokach http://imageshack.us/photo/my-images/515/img9438u.jpg/

Jak się na niebieścianki patrzy widać tę potężną więź rodzinną, którą i u swoich agutów dostrzegam, jakby szczurki tworzyły jedność - "podpieramy się nawzajem i nic nas nie ruszy !"
http://imageshack.us/photo/my-images/209/img9426f.jpg/
http://imageshack.us/photo/my-images/266/img9435vp.jpg/ a ślicznej pannie Mice, mówisz, przypomniały się czasy Huberta Węglarza ?

Życzę Wam aby wraz z wydłużającymi się dniami i czasu spędzanego razem przybywało - tego ulubionego przez wszystkich

Śliczne babeczki
nie dziwię się, że takie rozleniwione - skoro mają takie fajne warunki do spania

Faktycznie u Was senna sielanka, może jak sobie w końcu wiosna o nas przypomni dziewuszki nabiorą nowego pędu.
Ach te nosy niebieskie i białe! Niebieskie siostry przekonują, że najmilej i najbezpieczniej jest nos obok nosa . Nasze czarnuszki też czasem przyjmują tą uroczą pozycję gdy obie mają ochotę na głaski.
Wszystkie zdjęcia tak słodkie, że trudno znaleźć ulubione! Ale bardzo miło pooglądać trójeczkę!

Uni, na twoich zdjęciach szczury prawie zawsze się uśmiechają.