szczury.org

saszenka, moja wszelka wiedza technologiczna mówi mi, że bakterie są nieprzewidywalne i podstępne! zawsze jak ich szukałam w mikroskopie, to ich nie było!
W końcu wybrałam inną specjalizację, więc za dużo na ten temat powiedzieć nie potrafię.

No właśnie, musiały czaić się wszystkie w innej próbce Wiedziałam!

Jakoś nie wierzę, że po czterech dniach dawania pół miseczki miseczki jogurtu na dwa szczury można je przebiałkować... Przed dietą dostawały często kurczaka, ostatnio prawie wcale, więc już i tak miały przerwę od "złego białka". Antybiotyk, jako że nie znalazłam informacji o łączeniu się Enrofloksacyny z wapnem, pochłaniamy w jogurcie i twarożku, żeby się upewnić, czy cała dawka weszła w szczura. Poza tym, wetka kazała nam podawać wapno dodatkowo, nawet poza antybiotykiem, najlepiej w postaci syropu dla dzieci...
Dziś poszła czwarta dawka antybiotyku i druga sterydu, dodatkowo przemywam Rywanolem. Ropień wyraźnie się zbiera, ale stan zapalny ustępuje, przedtem policzek był cały czerwony, teraz widać normalną, jasną skórę. Mamy jeszcze dwa dni, zobaczymy, czy ropień zostanie, czy zacznie się wchłaniać.
Jemy normalnie, ganiamy się i łobuzujemy.
Mam teorię na temat, jak to się stało. Belzebub uwielbia wręcz piłowanie prętów klatki. A że ta już najnowsza nie jest, to płaty farby odchodzą i pewnie jeden zranił go w pysiol. Pręty przemywam, ale nikt nie odkaża klatki co dziesięć minut - pewnie brud dostał się do świeżej ranki i stąd zakażenie...

To cudownie, że się zmniejsza Dobrze, że szybko zareagowałaś i udało się drania spacyfikować już od pojawienia się. Wycałuj Bubusia (choć to niemęskie ), no i Alka oczywiście

Arau pisze:Pręty przemywam, ale nikt nie odkaża klatki co dziesięć minut - pewnie brud dostał się do świeżej ranki i stąd zakażenie...

Dlatego my archeolodzy nie ryzykujemy i profilaktycznie dezynfekujemy się 40% roztworem, bo kto wie jakie licho w glebie się czai

Zmniejszać akurat się nie zmniejsza, ale się zbiera wyraźnie w jednym miejscu, już bez wielkiego stanu zapalnego. Jak to określiła Valhalla - z jednej strony szczur, z drugiej chomik. Z ulotki wynika, że to Encorton jest silnie przeciwzapalny, to chyba to.
Szczury jakieś grzeczniejsze się zrobiły - chyba pani doktor mocno je nastraszyła. Normalnie potulić się przychodzą. A żebyście je widziały na stole weterynaryjnym! Wbiegły pionowo po mnie, schowały łebki pod moją pachę i że niby wcale ich nie widać, mamusia obroni, takie Diabły cwane!
Nie mam siły do ich dostawania się do łóżka. Na 3 miesiące wystarczyło napakować w dziurę folii i szmat i zakrycie deską. Teraz zrobiły sobie dziurę obok i za nic nie mogę tego zabezpieczyć, zawsze wlezą... Chyba zostaje przybicie płyty na stałe, a goście będą spać na złożonej kanapie ;P

Chodziło mi właśnie o to, że ropień się zbiera, czyli nie rozlewa. Dzięki temu albo sam zaschnie/wchłonie się albo łatwiej będzie można go usunąć W każdym razie idzie ku dobremu

Arau, wtedy rozgryzą płytę!
Ja nie wiem, skąd w szczurach taka potrzeba chowania się do łóżek. Tyle jest innych dozwolonych zakamarków. NIE, musi być łóżko.
Brykać w domu zawsze łatwiej. A tu nagle się okazuje, że jacyś weterynarze, choroby... Musiała najść ich refleksja!

Cieszę się, że Bubusiowe paskudztwo dąży do wyleczenia

No proszę takie aniołki u lekarza były, to w domu musiały coś pobroić Panci, żeby się zbytnio do tych aniołków nie przyzwyczaiła

Arau pisze:A żebyście je widziały na stole weterynaryjnym! Wbiegły pionowo po mnie, schowały łebki pod moją pachę i że niby wcale ich nie widać, mamusia obroni, takie Diabły cwane!

Skąd ja to znam W domu to takie odważne, a jak przyjdzie co do czego to u weterynarza lgną dl mnie bo myślą że "mamusia obroni"

Hihihihi, mi Gaba pierzchła na pierwszej wizycie. Pani wet musiała ją z mojego kaptura wyciągać. Takie toto odważne
No ale ja się nie dziwię. Jak wet szykuje strzykawkę dla szczura to mi się słabo robi

A jak już wbije w to małe ciałko strzykawkę i się taki pisk rozlega jakby mi szczura zarzynali to głowę odwracam bo nie mogę na to patrzeć

Nooo, jak zdejmowaliśmy Gytii szwy to tak się dziecko rozdarło, zaczęło kopać i pluć, rozpłakała się całkowicie. Nie sądziłam, że takim małym ciałku mieści się tyle krzyku! Później przez kilka dni nie pozwoliła obejrzeć brzusia

xiao-he pisze:A jak już wbije w to małe ciałko strzykawkę i się taki pisk rozlega jakby mi szczura zarzynali to głowę odwracam bo nie mogę na to patrzeć

Dobrze, że mnie nigdy coś takiego nie spotkało. Choć najgorsze było, gdy musiałam przez 10 dni sama dawać zastrzyki uszatkom moim... Już na mnie patrzeć nie mogli pod koniec Jak jeszcze wet się źle kojarzy, to można przeżyć, bo nie robi się tego codziennie, ale jak samemu się zawiedzie zaufanie szczura, to przykre jednak...

No to Belze dzielny był, nawet nie pisnął przy zastrzyku. Tylko teren zaznaczył. Dopiero, gdy pani doktor chciała mu do pyszka zajrzeć, to pisnął, a właściwie warknął ostrzegawczo
Ropień się nie zmniejsza, pojawiła się na nim czarna plamka jakaś... najpierw myślałam, że to brudne, ale przez noc się zwiększyła. Dzisiaj o 10 wieczorem bierzemy ostatnią dawkę antybiotyku i umawiam się na jutro do Asa. Pyszczek raczej nie boli, chociaż krzyku jest co niemiara kiedy usiłuję to przemyć Rywanolem Jak dotknę gdzieś na wybiegu czy miziając w klatce, to reakcji brak
Najgorsze jest zwleczenie szczura z wyra na poranną porcję leku, reaguje jak ja. Płacz, zapieranie się, wściekłość. Stawiam go przed spodeczkiem z jogurtem i najpierw tępo patrzymy w jedzenie, by wpaść w nie zaspanym pyszczkiem i zorientować się, że to dobre

Chyba trzeba będzie wyłyżeczkować ropnia. No ale nic, przynajmniej będzie pewność że został usunięty
Biedny Buband, twarzą w michę Ale musi to niesamowicie wyglądać
U mnie Gabex się nauczyła, że o 8 rano dostaje antybiotyk i zawsze sama z siebie czekała przy drzwiach - ale jej to smakowało