szczury.org

biedy zwierzak, oby jak najprędzej było lepiej

Jak u Biesa zrobił się krwiak, wet mówił, że musiało puścić, któreś z podwiązanych przy operacji naczynek. Na szczęście skończyło się na jednorazowym odciąganiu zawartości, a reszta ładnie zeszła po cyklonaminie i kilku dniach aescinu. Mam nadzieję, że i u Pumki to wystarczy, a ona sama poczuje ulgę po zmniejszeniu ucisku.
Być może też stres i dyskomfort związany z całą sytuacją pogarszają oddech niebieścianki, pośrednio przecież wpływają na odporność... Biedne istotki tak prześladowane przez los;(
Głaski delikatne ślę chorutce i trzymam kciuki. I Ty także kuruj się, Uni, dla Was obu

Aescinu jej nie zlecono, tylko to o czym pisałam. Jak dotąd wznowy obrzęku i krwiaka nie obserwujemy, i niechby tak zostało.
Ale ból nadal jakiś jest i Puma pręży łapki gdy nadchodzi fala, i zgrzytają ząbki nie z rozkoszy...
Leki jakoś dajemy radę podawać, choć z Cyklonaminą przyszło nam się zmagać uporczywie dość, szczura nie zagustowała zanadto i trzeba niemal wyjść z siebie szukając sposobu na przepchnięcie jej tej niebieskiej szelmie.
Nie jest też Puma miłą dla Miki... Wacik ofiarnie rozciąga się pod nią, kiedy ta legnie na miękkim, innym razem opiera delikatnie białe łapki na niebieskich plecach i iska z czułością.Po powrocie z kliniki różowy nosek był cały zasmarowany porfirynowym niepokojem, a ultraskargi skłutej zastrzykami, obolałej Pumy zasnuły cieniem zaniepokojone porzeczkowe oczy. A tymczasem pumowata jędza potrafi zaanektować kartonowy domek albo garnek i nie wpuszczać jej do środka...
Wciąż natomiast ciągnie do nas; gramoli się na któreś zmuszając do pozycji na wznak, i potrafi tak długo, dopóki potrzeba nie przyciśnie. A potem znowu...
Mika ze swej strony coraz chętniej jawnie cieszy się z przyjemności ofiarowywanymi przez człowieka, do którego przychodzi z własnej inicjatywy i z wyraźną radością. jakże się już zmieniła do przybycia
Dziewczynki pozdrawiają!

Oj. nooo... Mika, od samego początku- przez swą „dodatkowość” szczególnie jest dla mnie „duszoszypatielna” (jak mawiają Bracia Rosjanie)... czuję jednak, że ona wie, że nie jest tylko dodatkiem do ślicznej Jaguli....
Niechże ograniczenie chorobą „ pumowatej jędzy” przestanie kłaść się cieniem.
Uni, Ty walcząc o kolejne Istnienia, bierz ile możesz z tego: „jawnie cieszy się z przyjemności ofiarowywanymi przez człowieka, do którego przychodzi z własnej inicjatywy i z wyraźną radością.” To jest przecież sens naszej wierności wobec tego skrzywdzonego gatunku ...

"ofiarowywanych" miało być, i było, a ja to sama poprawiłam; po cóż, nie wiem... Skutki minionej gorączki pewnikiem

Cieszy nas ta Mikusia niepomiernie, córa też się nią wzrusza i rozczula

Mikunia <3
Dobrze, że większość leków wcina jako-tako - jak mi było żal, jak musiałam siłowo podawać Mam nadzieję, że wszystkie pomogą i że skończą się u Was smuty i problemy - niechby już niebieska panna pohasała bez bólu i odetchnęła pełną piersią!
Ucałuj obydwa placuszki kochane

Nie mam siły pisać
Tylko, że jeszcze nigdy Pumka aż tak bardzo nie potrzebowała Waszych kciuków i pozytywnej energii...
I przychylności nieba

Trzymamy

Uni, trzymamy oboje Daj znać, jak dasz radę

Kciukamy za obie dziewczynki !!

Uni - trzymam, trzymam.

Macie nasze wszystkie kciuki! Te u rąk, u nóg, i te szczurze, małe paluszki! Pumuś, trzymaj się!

Uni, kciuki tu zaciśnięte i ciepłe myśli ku Wam !
Walcz Pumuś...

I ja nie puszczam..

My też trzymamy i nie puszczamy.