:: Forum miłośników szczurów ::
https://szczury.org/
Niech dochodzą do siebie , nabierają sił i nie interesują się "fastrygą"; ucałuj je i wygłaszcz za uszkami 
Co prawda Megi ma jeszcze guza, ale małego i nie chcieli go ruszać bo to już za duże obciążenie by było dla organizmu. Alice dokładnie wylizała szwy i trzeba jej pilnować by nic tam nie kombinowała. A Skierka zachowuje się dziwnie jak na nią. Leci sama do wyjścia, pcha się itp. jakby taka trochę pijana była, niezdarna, a to nie jest możliwe przecież bo narkoza wziewna, więc sama nie wiem. Nie podobne to do niej, ale apetyt dopisuje całej trójce 
.Teraz jeszcze upilnować żeby szwy pozostały na miejscu , trudny czas dla opiekuna w przypadku niektórych ogonków 
. Wykorzystuj chwile ich drzemki na swój odpoczynek , bo Twoje siły będą im potrzebne. Uściski dla was, trzymajcie się dzielnie! Strasznie przyjemnie patrzeć na Megi, która teraz jakby odżyła na nowo, prawie non stop stoi na dwóch łapkach, abo wspina się na górę klatki, wcześniej guz jej za bardzo ciążył. Natomiast bardzo martwi mnie Skierka, ma dużo porfiryny z noska, nie wiem co jest grane bo zachowuje się normalnie, poza tym że jest niezdarna, ale to raczej jej uroda. Dziewczyny dostają scanomune, oprócz tego mam syrop z echinaceą, nie wiem czy mogę jej dawać to i to? Kurde, martwię się o nią, taki kawał drogi jechać by wyciąć guza, a teraz mam wrażenie, że coś niedobrego zaczyna się dziać... chyba że to cały czas skutki stresu związanego z podróżą, nie wiem już sama... Porfiryna u Skierki pojawiła się dokładnie rano w dzień wyjazdu, dzisiaj jest jakby trochę lepiej. Z dr Piaseckim się nie widziałam, bo jak przywiozłam dziewczyny to jeszcze go nie było, a w kolejce przede mną umówiony był legwan, a jak po nie przyjechałam to dr już nie było (utknęliśmy w korku). Ale wszystko przekazałam chyba stażystce (chociaż pracuje już tam długo, więc może na stałe zostanie). Mycha czuje się dobrze, je, chodzi sobie itp. no ale jednak pomimo tego, jakoś mnie niepokoi jej zachowanie, choć niby normalnie wszystko to jednak coś mi nie gra. Alice w ogóle nie przejmuje się tym, że miała operację i nie zawraca sobie głowy szwami, woli pofuczeć na mojego psa, który codziennie je odwiedza, kładzie się przy klatce i wącha zahipnotyzowany jak tylko którąś zobaczy A Megi... Megi to nowy szczurek, wcina tyle, że co spojrzę w stronę klatki to ona w misce siedzi. Wspina się na najwyższe półki, jak podchodzę do klatki to od razu na pręty włazi. Ewidentnie widać, że czuje się lekko i swobodnie bez guza Póki co, wszystko idzie w dobrym kierunku Z syropem dałam spokój na czas brania scanomune. Lepiej nie przesadzać z tym. 
Na fotkach jest upaćkana gerberem plus własnym moczem. Brudas trochę się z niej zrobił przez tego guza, i teraz się chyba czasami zapomina, że już może sama się myć 
Ale grunt, że po operacji odżyła, wspina się, skacze, jest aż nadto aktywna. Co prawda chudzinka z niej, czuć kosteczki itp. ale nie oszukujmy się, pannica za 4 dni będzie mieć równiutko 2 lata i 5 miesięcy, więc nie oczekuję od niej by wyglądała jak nastolatka 
No i co zauważyłam ostatnio, ma troszkę chłodne łapki i ogon, tak samo było w przypadku Nimfy. Odeszła w podobnym wieku, i objawy też podobne były...
( a może to jakieś problemy krążeniowe , które dałoby się osłabiać odpowiednimi lekami i w ten sposób pomóc Skierce? ) przede wszystkim zdrowia , energii oraz tego , żebyśmy jeszcze wiele razy takie życzenia mogli Ci składać . Ja bardzo lubię składać życzenia , więc się kochana postaraj! 
