szczury.org

[quote="Vilemo"]Szukanie pracy po studiach też mija się z celem, jestem mgr inż ogrodnictwa a pracuje w Muzeum Narodowym [/quote]

a ja poszłam za głosem serca, za ideałami, że niby życie za krótkie na marnowanie go na coś co cię nie intersuje. I co? Skończyłam filozofię, ciężko było jak cholera. I teraz mogę filozofować do czterech ścian.
I qrna chyba będę się rozwodzić.

Tulpenik, trzymaj się, kobito.
Za to ja niczego nie mogę skończyć. Ba, nawet nie mogę zacząć, bo mi chędożona pańszczyzna u rodziny nie pozwala. Mam średnie wykształcenie i kompleksy jak stąd do Londynu, bo wszyscy moi znajomi na studiach, a ja się uwsteczniam. Ile razy już mi docinali, nie zliczę. Jestem w ich oczach idealnym materiałem do kpin. Jeśli w tym roku nie uda mi się wystartować, choćby na historię, to nie wiem, co ze sobą zrobię.

A mi Nanutka ciągle choruje
I ja ciągle choruję
I pieniażki się kruszą
I studia omijam szerokim łukiem.. echh :|

Tulpenik ale przynajmniej skończyłaś szkołę która cię interesowała, ja też się cieszę że uczyłam się czegoś co mnie interesuje, a że trzeba pracować w innym zawodzie to trudno. Jak bym miała studiować jakieś zarządzanie to bym się chyba pochlastała......A co do rozwodu to lepiej się rozwieść niż żyć w związku który więcej zabiera niż daje. Przykładem moja kumpela z pracy, rozwiodła się i jest z tego powodu szczęśliwa, bo wreszcie może żyć w spokoju.

stalo sie najgorsze :sad2:... musialo kiedys, ale smutno... strasznie... BOLIII [']

Umarl kotek u nas w stajni :sad2: a picho nie pojawia sie od tygodnia, i nie wiadomo co sie z nim dzieje...
Boshe kiedy to sie skonczy...

A mnie dopadła grypa :-(

Nie umiem zyc..
Nie tak..
Nie bez niego...

Nie po tym co sie stalo...
ostatkiem sil probuje wyplynac na powierzchnie i zaczerpnac tchu ale juz brakuje mi sil...
powoli opadam na dno..

Nie umiem tak zyc...bez niego...
I po tej nocy..
Po szpitalu...

Nie...

nezu :przytul:

nezu, ...

Nezu, kochana, trzymaj się, proszę.
Mi też smutno, z różnych przyczyn. W tym rychłej wyprowadzki z domu - a ja, do diabła, nie mam z czego żyć, nie ma dla mnie pracy. Nie takiej, żebym utrzymała zwierzęta, mieszkanie i siebie. Ja mogę żreć byle co i spać pod mostem, ale szczury i mój kochany kudłacz nie mogą.
Życie czasami bywa parszywe.

Nezu, Fea przytualm Was obie :przytul: wiem, że w życiu bywa czasem bardzo bardzo źle. W życiu każdego z nas były taki momenty, gdzie nie widzieliśmy sensu lub po prostu nie chciało nam się już dalej istnieć, nie widzieliśmy rozwiązania z danej sytacji, nie wiedzieliśmy jak mamy dalej zyć...Boshe jak ja dobrze znam to uczucie... Trzymajcie się dziewczyny,bo wiem, że chocby nie wiem co, to kiedyś znów bedzie lepiej.

Strasznie mi przykro, że moim pierwszym zamieszczonym postem na tym forum jest ten… Dzisiaj wydarzył się straszny wypadek… Moja kochana szczurzyca straciła kawałek ogonka przez moją głupotę i nieuwagę… Od wypadku minęły już cztery godziny, a ja ciągle ryczę na samą myśl… Jest mi tak smutno, chociaż wiem, że to nic nie pomoże… Teraz mój mały ogonek siedzi przed drzwiczkami od klatki i czeka na wyjście, a ja nie mam odwagi jej wypuścić, bo boję się, że znowu coś jej się stanie… Strasznie jestem na siebie zła, że nie mogłam jej wtedy pomóc… :sad2:

nie rozpaczaj, Zuza... moja szczura tez nie ma kawalka ogona - dla szczura to nie tragedia... koncowka ogona jest slabo unerwiona i latwo daje sie urwac - taki mechanizm obronny szczura... zwierzaka nie boli to zbyt mocno i naprawde szybko sie goi... lepiej wyjmij mala z klatki i poprzytulaj... na pewno sie ucieszy i zapomni o stracie...

Wielkie dzięki za te słowa Krwiopijko i postaram się nie rozpaczać… po prostu to jest mój pierwszy szczurek i mam ją od dwóch miesięcy. Jest moim oczkiem w głowie chucham na nią i dmucham, a tu nagle taki wypadek, który uzmysłowił mi jak bardzo zdążyłam się do niej przywiązać. Podążyłam za twoją radą i wypuściłam moje maleństwo właśnie pije moją herbatkę i faktycznie nie wygląda na równie zrozpaczoną po stracie kawałka ogonka jak ja… :|