szczury.org

Dulci kciuki zaciśnięte !

Okazało się, że to krwawienie - prawdopodobnie z jednego z naczyń po operacji. Musiała mała wierciocha za mocno dupką ruszać i pękło coś w środku :/
Dostała zastrzyki z tolfine i wit.K. Jutro powtórka z rozrywki i pilnujemy cały czas, żeby nie próbowała tego lizać

A to łobuziak mały. Szczęście w nieszczęściu, że to nie coś gorszego.

Martwi mnie tylko to, że jutro znów musimy jechać - bo jak na złość, w sobotę odezwały się moje korzonki. A dziś jeszcze w bardzo dobitny sposób okazały mi, jak bardzo nie lubią wychodzić na dwór - nieważne, jak ciepło opatulone

Perełka już chyba ma się dobrze.. wygryzła sobie tylko w nocy jeden szew, już nie ma aż takiego krwawienia. Nadal dostaje zastrzyki (których bardzo nie lubi i skrzeczy niemalże jak chomik), póki co trzymam ją w chorobówce dopóki nie będę miała pewności, że wszystko zarosło jak trzeba.

Gorzej jest za to z Białą. Okazało się, że guzki i to coś, co rośnie jej w okolicy cewki moczowej to efekt nadczynności przysadki (i też ma najprawdopodobniej ciążę urojoną - na jednym z guzów sutka widać pod skórą coś jakby mleko). Wczoraj dostałyśmy dostinex (40 zł za tabletkę ) i podaję jej teraz niewielką dawkę, żeby spróbować zmniejszyć te guzioły i podjąć decyzję o ewentualnej operacji.

Niewykluczone (a raczej prawie pewne) jest to, że i Perełka skończy na dostinexie. Jej guzy i ciąża urojona były na 99% wynikiem nadczynności przysadki.


I tu miejsce na małą refleksję: dlaczego szczury zawsze poważnie chorują wtedy, kiedy ich człowieki są w bardzo kiepskiej sytuacji finansowej?

Dulcissima pisze:I tu miejsce na małą refleksję: dlaczego szczury zawsze poważnie chorują wtedy, kiedy ich człowieki są w bardzo kiepskiej sytuacji finansowej?

Bo wtedy wiedzą, że możemy nie mieć co do garnka włożyć a i tak ostatni grosz na nie wydamy... Moje też tak robią

Ech, te choróbska.

No, cisza była u nas przez chwilę, ale żyjemy i (w miarę) dobrze się mamy. Perełka już wyleczona, po operacji i po usunięciu krwiaków z miejsca, w którym wygryzła sobie szwy. Ma dwie śliczne blizny pod obiema paszkami i nadal wygląda jak miss Frankenstein
Biała od ponad tygodnia dostaje dostinex. Jeden z guzków (na boku) zmniejszył się, ale mam wrażenie, że dwa pozostała, te z przodu, jeszcze urosły Do tego maleńka ma przetokę między cewką moczową a podbrzuszem i trzeba ją codziennie płukać, najpierw wodą, a potem antybiotykiem.
Staruszki mają się dobrze, na tyle, na ile można mieć się dobrze w ich wieku. Feta jest nadal strasznie chuda i świszcze, a Bercie już chyba nigdy nie odrosną włosy po sierpniowej operacji. Ale obie są żwawe i chętne do spacerów
Chłopcy wyewoluowali do etapu "mamy cały świat w futrzastych dupkach" i stali się strasznymi leniuchami. To chyba wpływ Wiesia, który wreszcie porządnie się z nimi zsocjalizował, już nawet sypiają we trzech w jednym ufoku.

Zdjęcia innym razem - dziś już czasu nie wystarczyło na obróbkę, bo to po południu u nas szczurzy goście i czas już najwyższy zająć się przygotowaniami spożywczo-porządkowymi

Tymczasem pan Wiesław pokazał się z innej (lepszej? ) strony...

Niewesoło u nas od wczoraj, niestety. Wczoraj rano Feta poddała się w swojej walce z choróbskiem i musieliśmy pomóc jej odejść. Maleńka zasnęła spokojnie u weterynarza, mam nadzieję, że teraz biega już zdrowa za TM.
Jeszcze smutniej było po paru godzinach, kiedy wróciłam do domu. Berta, która od zawsze była współlokatorką Fety patrzyła na mnie z takim wyrzutem, zapytaniem w oczach "no gdzie mi ją zabrałaś? Czemu jestem sama?". Chociaż może to tylko autosugestia

Feta miała ponad trzy lata. [*]

dla Fety światełko na drogę [*] Dla Berty serdeczne głaski, przytul ją ode mnie

Poznałem ostatnio obie dziewczynki. Feta, krucha staruszka tak się rzuciła na muffinkę, że nikt by nie powiedział , ze to 3letni chorutek. Wspinała się na wysoki koszyk... Nalezał się jej juz spokój i odpoczynek...

Cieszę się, że zdążyłam ją poznać... Miała piękny wiek jak na szczurka...
[*] dla Fety.

Tylko Bercik dalej siedzi smutna Wczoraj TŻ wziął ją na wybieg i cały prawie wieczór siedziała z nim na kanapie. Chyba spróbuję ją dziś połączyć z resztą bandy. Do tej pory siedziały osobno, bo Frejka i Biała nie dopuszczały Fety do michy. Berta nie miała z nimi problemu, ale nie chciałam ich rozdzielać.

Przykro ;( Ale dożyła pięknego wieku, większość naszych szczurków może tylko pomarzyć... Teraz ma znów siłę i bryka ze stadem...