szczury.org

unipaks pisze: Tak w ogóle to wpadłam, żeby się tutaj poskarżyć na polityczną niepoprawność Szaraka Kazimierza:
Nie wiem dlaczego, ale ilekroć w jakimś reportażu o islamskich imigrantach da się słyszeć: "Allah Akbar", nasz królik odbiega opodal, stawia uszy i wściekle tupie tylnymi łapami, aż dudni...

Kazimierz czujny na możliwy przejaw fanatyzmu religijnego Ale i tak dobrze, że obiekt króliczej krytyki jest tak abstrakcyjny - wyobraź sobie, że mógłby tak reagować na głos jakiegoś konkretnego polskiego polityka Goście mogliby pomyśleć, że kto go tego uczy

Głaski dla niepoprawnego, ale jakże uroczego Szaraka

Kazimierz ma zdecydowany charakter, to i poglądy polityczne mu się wyklarowały.

Bo się Kazimierz boi że mu do domu przyjdzie więcej szaraków i przestanie być Królem

Jak zawsze Uni u Was jest dobrze ! Wystarczy otworzyć drzwi tematu i spotyka się spokój <3

Ściskam

Gdy wchodzę w tę dyskusję to jak w książkę nigdy nie mogę przestać czytać..
Ukłon dla Kazimierza Szaraka I

Uni, objawiasz się tu i ówdzie - ale dlaczego tutaj taka hibernacja ?
Ja rozumiem, że zima, ale uchyl rąbka tajemnicy co szaraki robią w długie zimowe wieczory
Głaski serdeczne przesyłam i pozdrowienia

Uni ! Wszystkiego Najszczurszego w dniu urodzin !!

Spóźniłam się Ale mimo tego najszczerzej - Uni kochana, wszystkiego, absolutnie, najlepszego

Ooo ja też się spóźniłam ale wszystkiego naj, dużo futrzanej miłości!

I ja po czasie, ale życzę Ci, kochana Uni, wszystkiego wymarzonego

Mimo że spóźnione to szczere Sto Lat!! I spełnienia wszystkich marzeń ale przede wszystkim zdrowia-duuuuuużo zdrowia

Dziękuję wszystkim serdecznie za urodzinowe życzenia
Ol, wyciągnęłaś Szaraka Kazimierza z dna głębokiego kapelusza!
U nas w porządku, tylko czas bardzo mi się skurczył z racji paranoi w robocie, oraz pasji, z których nie chcę i nie potrafię zrezygnować gdy mogę się nimi cieszyć nie uszczuplając czasu zarezerwowanego dla rodziny, bo to co zostaje to święte.

Życie z Szarakiem nie obfituje w niespodzianki ale po traumie przeżyć ze szczurkami niezmiernie nas to cieszy. Jedyny incydent jaki pamiętam to naderwany pazur, a i tak ślady krwi na posłaniu sprawiły, że włos stanął mi dęba na głowie. Zając ma we zwyczaju zaczepiać nas do zabawy i po wielokroć wskakuje ze swojego legowiska do otwartej klatki, wyskakuje i goni po chodniczkach aż na drugi koniec pokoju, po czym znów ląduje w legowisku i tak od początku, żeby sprowokować naszą reakcję - i po prostu zahaczył kiedyś pazurkiem.
Traumę to z kolei on ma, gdy mu te pazury przycinam - tak śmiesznie lata mu wtedy wolna łapka.
Całą jesień go skubaliśmy z wełenki, bo zmieniał na zimę - znosił to pod warunkiem, że jednocześnie był na potęgę głaskany.
Zając jest amatorem kawy - choć bardziej samego aromatu niż ambrozji jako takiej; kiedy tylko wchodzi się z kawą, on już ląduje na kolanach u pijącego. Dajemy mu czasem zlizać z łyżeczki - bardzo nieelegancko wtedy chlipie i mlaszcze. Za to takie rzeczy jak ciastka, chipsy czy czekoladki musimy spożywać w innym pomieszczeniu, biedny futrzak dostaje wariacji tak pragnie - może w poprzednim domu go raczyli albo po prostu sam zapach wyzwala w nim amok. Niedawno nie pomogło nawet odsunięcie dywanika od wersalki - zdesperowany Szarak wkroczył na wrogie śliskie panele, gotów zaryzykować życiem dla pożądanego przysmaku.
Szczury przypomina w tym, jak potwornie plącze się pod nogami i wszyscy musimy pamiętać żeby szurać stopami idąc, lepiej wszak potrącić niż zawadzić i nadepnąć.
Zawsze czeka na krańcu dywanika blisko drzwi, gdy ktoś z nas wróci do domu, to miłe. A córkę naszą słyszy, jak tylko dziewczyna otworzy drzwi swojego pokoju – leci galopem pod drzwi i CZEKA. A to jego czekanie jest wyjątkowe. Kiedy zaś usłyszy kroki mijające nasz pokój i oddalające się do łazienki, staje ze zwieszonym łbem i oklapłymi uszami niczym osioł z Kubusia Puchatka.

I wiecie co? Ostatnio trochę dużo leżałam. Szarak nie odstępował mnie na krok. Kochany jest ten nasz futrzaczek.
Pozdrawiamy!

O, nareszcie jesteście ! Jak miło poczytać znów o Waszym wdzięcznym i zabawnym Szaraku Chciałabym zobaczyć go mlaszczącego kawkę ze swoją "dystynkcją inaczej", jak i jego nieobliczalne zakusy na czekoladki I te rajdy przez pokój ! Ciekawe czy Wasi goście patrzą się po sobie jak nasi, kiedy koty urządzają sobie wieczorne galopady i nie wrabiają na zakrętach Ale Kazimierz ma lepiej - ma chociaż chodniczki
Fajnie, że tak wesoło, ale spokojnie czas Wam biegnie, masz rację, że ze szczurami tego niestety brakuje;/

Ale o ile sobie dobrze przypominam to jeszcze jakieś zdjęcia były obiecane
Pozdrawiamy

Ja bym chętnie jakiś filmik z Szarakiem zobaczył Bardzo cieszy mysl, ze ma dobry domek i zapach kawy wokół. I kto by pomyślał, że króliki są takie " łązące za czlowiekiem" Chociaż moi rodzice mówili, że na wsi to kury tez rozpoznawały "swoich" i były bardzo oswojone. A niby taki kurzy rozumek.
Fajnie, jak sie otwiera oczy albo drzwi, a tam.... ukochany szarak

Mocno pozdrawiam Szaraka. Ten Wasz nieobliczalny, ale mądry króliczek rozbawia każdego swoim ciekawym i pełnym przygód życiem. Dużo zdrówka dla niego i jego bandy (szczurów oczywiście) !

Filmik, mhm..?
Szarak Kazimierz nie bardzo był kontent, że coś się za nim ugania; zdeprymował go też nieco brak fotela przy łóżku, w końcu jednak zaakceptował obecność intruza i nawet szedł doń na zbliżenie, aż w kamerce uruchamiała się lampa. Brak mi było czasu na cięcia i montaż filmu, a nie chciałam zbyt długiego, więc kawka i ewentualne wariacje - jeśli zając nie nawali - będą innym razem. Jak mąż będzie znów w domu, to pewnie uda się też uwiecznić sierściatego łakomczucha, gdy żebrze o przysmak stojąc na dwóch łapach z miną jako ten kot ze Shreka; mój mąż go szkaradnie rozpuszcza i króliś tylko przed nim tak robi, bo my dwie twarde jesteśmy i zdrowo Szaraka odżywiać pragniemy.
A więc - krótki filmik z sierściuszkiem, proszę bardzo:

https://www.youtube.com/watch?v=LfJrSS0 ... e=youtu.be

Dziękujemy z Szarakiem Kazimierzem za wszystkie miłe słowa i pozdrawiamy serdecznie!