Ło matko, wiedziałam, że o czymś zapomniałam. ;> Przecież to oczywiste, która jest która... Kokosanek nie rozpoznajecie?
K O K O S A N K I
N I K A - co za charrrakter!
Już na samiuteńkim początku pokazała swój charakterek - na dzień dobry zafundowała wszystkim grę w chowanego według jej reguł... Zasady są proste: bierzesz jedną garderobę pełna ubrań, w której stoi akwarium ze szczurami, jednego przerażonego szczura wielkości sporej myszy i kilka osób chętnych do zabawy. Kto złapie szczura, ten wygrywa. Wrzasków, które wydała z siebie Nika, kiedy wreszcie została złapana nie zapomnę chyba do końca życia. A rzekomo takie małe płucka ma...!
Żeby nie było znowu tak łatwo, już wychodząc z domu z trzema szczurami w koszyku, dowiedziałam się, że Nika jest "agresywna", bo gryzie, jak próbuje się ją złapać.
Przysięgam, że całą drogę do domu (jakieś dwie godziny samochodem) zastanawiałam się, co, do jasnej cholery, podkusiło mnie, żeby sobie zwalić na łeb agresywnego szczura uciekiniera! Jak ja sobie dam radę z tym furiatem! Autentycznie, bałam się tego potwora w koszyku…
Okazało się jednak, że jest łatwiej, niż przypuszczałam... To wszystko dlatego, że owa "agresja" była po prostu próbą ochrony gniazda i dzieciaków. Owszem, były pewne problemy z podnoszeniem szczura - podnoszeniem, ale nie braniem na ręce. Jeżeli każdy agresywny szczur zachowuje się tak jak Nika - ja chcę same agresywne szczury!
Nika jest cudowna. Kochana. Wiem, że nie powinno się mieć faworytów w stadzie, ale... Wszak to mój ukochany szczurzy ideał, który zawsze musi mnie pieszczotliwie ugryźć w ucho, kiedy siedzi na ramieniu... I ten zadziorny błysk w oku...
...
...
L A L A - Ta to ma dopiero motorek w pupie!
O Lali powszechnie mówi się, że jest złośliwa, chociaż nikt do końca nie potrafi wyjaśnić, czym ta "złośliwość” się objawia. W każdym razie jest złośliwa i kropka.
Moja mała agutkowa myszka. Trochę niedotykalska, za to bardzo ciekawska i dość żarłoczna jak na dziewczynę z
t a k ą linią.
Na samym początku, kiedy tylko Kokosanki przybyły do domu, Lala była powodem moich sennych koszmarów. Nie żartuję.
A wszystko przez to, że miałam wrażenie, że jest chłopcem... Trochę mi odbijało na tym punkcie i skończyło się na tym, że miałam sen z mnóstwem małych lub/i ciężarnych szczurów, pamiętam do teraz. Sprawdzałam płeć Lali kilka razy dziennie i w pewnym momencie już sama zwątpiłam, bo niby byłam pewna na sto procent - tak, to dziewczynka, ale coś mi nie dawało spokoju.
Jak widać, moje przeczucia nie sprawdziły się i Lala jest piękną dziewczynką o baaardzo dziewczęcym imieniu...
...
...
M I L A - Moja słodka dziewczyneczka.
"Dziewczyneczka" to jedyne, co mi przychodzi do głowy patrząc na Milę. Bo Milusia to taka mała niepozorna, trochę głupiutka... dziewczyneczka. Zawsze pół kroku za resztą, zawsze na końcu - kiedy Agutki latają po pokoju, Mila siedzi pod komodą, bo jeszcze się nie ośmieliła wyjść, kiedy Agutki jedzą dropsy, Mila leży w rurze, bo nie zorientowała się, że rozdają łakocie... Coś, co dla innego szczura nie jest wyczynem, dla Mili jest dużym osiągnięciem. Mój grubasek o bardzo małym rozumku. Kochanym rozumku.
Mila jest swojego rodzaju hołdem dla jej Najcudowniejszych poprzedniczek: Brygady Podwójne "K" i Dziuńki - Kapturowego Szczęścia.
Jak tylko dowiedziałam się, że będą Glutki i że są kaptury do wzięcia, powiedziałam, że czarny kaptur musi być, a reszta to już obojętne, mogą być nawet różowe w groszki...
Swoją drogą, w momencie przybycia Mili do domu otrzymała ona tytuł "najmniejszego szczura, jakiego kiedykolwiek widział ten dom”. Moja dziewczyneczka była wielkości myszy. Na całe szczęście – trochę urosła…
...
...
PS Właśnie odnalazłam to zdjęcie...
Jako ciekawostka: ukochane miejsce do spania Lali i Mili, kiedy były małe. Zwłaszcza Mila je uwielbiała.
bardzo podobne do mojej gythy, wiesz?
...
wyrazy pycholi. 
![[Tu]](http://images21.fotosik.pl/146/8ac23faa6ef0167dmed.jpg){kind=link}
![[tu]](http://images21.fotosik.pl/146/1ed232f660bf0275med.jpg){kind=link}