:: Forum miłośników szczurów ::
https://szczury.org/
tak zrobię ..mam kilka klatek także wszystko odbędzie się pomału i ostrożnie 1,5 miesięczna równiez dumbolka, bardzo spokojna i nieśmiała ale również człowieczo-lubna. jeśli chodzi o rady łączenia z młodszymi, to zazwyczaj bierze się tu pod uwagę maluchy (1-2 miesiące) bo później chęć dominacji może być silniejsza. Ale tak naprawdę nie ma tutaj złotego środka, nie da się stwierdzić "dołącz szczurzycę w takim a takim wieku" - wszystko zależy od konkretnych szczurów i ich charakterów, wiele rzeczy nie da się przewidzieć. Są młode szczury, które dają się ustawić, ale są też takie, które będą się stawiać mimo obrywania. Często przy łączeniu z maluchami jest też tak, że opiekun bardziej się stresuje niż zwierzaki i ciągle przerywa przepychanki, bo wyglądają dla niego strasznie, utrudniając tym samym łączenie.
Jak dla mnie póki co najlepsza metoda na łączenie. Po traumatycznym łączeniu, podczas którego nowy szczur nie przetrwał dłużej niż minutę, teraz stosuję tylko metodę z olejkiem. Najpierw przygotowuję plastikowe pudełko - mam takie duże na zabawki, ok. 20x30cm podstawy i jakies 40 cm wysokosci. Do pudła wrzucam 'rozpraszacze' - małą doniczkę do góry dnem, rolki po papierze, kawałki szmatek - też skropione olejkiem waniliowym. Smaruję szczuraski tak jak zalecono - cały ogon i podwozie kaźdego ze szczurków olejkiem, czasem przejadę palcem też po grzbiecie i brzuszkach. Najpierw wrzucam do pudełka nowego szczurka, po chwili dokładam jednego szczurka ze stada. Dam im samym posiedzieć tak ok. 10- 15 min i dodaję następnego, i tak aż do ostatniego. Szczury są tak skołowane nowym waniliowym zapachem i miejscem, że w ogóle nie wykazują żadnej agresji wobec siebie. Co jakiś czas na samym początku łączenia wstrząsam trochę pudełkiem, żeby nie było im za wesołoMycha pisze:
I kolejne cenne informacje od Eve !Eve pisze:Tak sobie myślę po ostatnich łączeniach różnych i doszłam do pewnych wniosków, może komuś się przyda. Łączenie lasek, w różnym wieku i w różnej liczbie.
Niby o łączeniu było już tyle ale zawsze każde łączenie jest inne, dlatego moje wnioski wyglądają tak: ( trochę psychologicznie/łopatologicznie ale przecież to "Trudne sprawy "
1. Miejsce.
Bardzo ważne żeby nie było znane dla już mieszkającego stada, często wydaje się że takiego miejsca nie ma w domu, ale przecież można takie stworzyć. Wystarczy że stół/mebel/regał przykryjemy kocem wypranym w intensywnie pachnącym płynie lub proszku. Ja dla pewności jeszcze delikatnie skrapiam olejkiem do ciasta.
Ważne żeby to było miejsce bezpieczne, jeśli stół to najlepiej przysunięty do ściany itd
Nie sprawdziły się u mnie wanny i brodziki , nawet po przykryciu ich ręcznikiem. Szczury panicznie bały się i uciekały. Prawdopodobnie zapach mydeł, szamponów i innych naszych kosmetyków jest za intensywny a miejsce zbyt przerażające.
W miejscu łączenia dobrze jest położyć kilka rzeczy takich jak mały ręczniczek, ręczniki papierowe, koszyk wiklinowy albo co tam macie pod ręką do zabawy czy raczej odwracania uwagi od nowego ogona. Ale nie może to być rzecz w której może się schować ogon bo zapewne o to się pobiją. Najlepiej jeśli nie będą się mogły nigdzie schować, więc sugeruje płaskie biurka lub stoły.
2. Człowiek.
Zauważyłam że obecność człowieka bardzo przeszkadza szczurom w łączeniu, każde szuka ratunku w znanych lub mniej znanych ludzkich rękach. Warto być trochę dalej od miejsca łączenia; w pogotowiu ale gdzieś dwa, trzy metry dalej. Trzeba pamiętać że szczury mają świetny węch i pół metra to nie jest żadna odległość. Widziałam nawet desperackie skoki w kierunku zapachu ludzia. Bardzo przeszkadzają dźwięki, wystarczy że robisz mały krok bo Ci noga zdrętwiała a One od razu wiedzą gdzie czai się ratunek od tej strasznej nowej sytuacji
3. Przygotowanie szczurów.
Zauważyłam że lepiej się łączy kiedy są zaspane ciepłe kluchy i koniecznie wysmarowane zapachem do ciasta. Bardzo dokładnie wysmarowane, szczególnie podwozie i ogon. Ogłupienie taką samą wonią powoduje zmniejszoną agresję na obcego. Trzeba pamiętać że stado każdego nowego traktuje jak intruza, bo stado to stado a nowy jest elementem rozwalającym już powstałe struktury w hierarchii. Trzeba stworzyć uczucie niepewności u wszystkich łączonych.
Najpierw na miejsce łączenia daję nowego i dorzucam co parę minut następnego ogona i czekam co się będzie działo. I tu zaczynają siwieć włosyNauczyłam się trzymać się z daleka przy wszystkich piskach, przewracaniach, kopach i napuszonych ogonach, choć to powoduje przyspieszone starzenie się ..
4. Łączenie w czterech aktach.
a). Pierwsze starcia na neutralnym miejscu jak wyżej pisałam, ale różnie to wychodzi. Czasem się lekko potargają i jest dobrze a czasem; jak w wypadku Glutaminian zupełnie nie mają ochoty na nowego bywalca i uciekają do domu sprintem. Szczury mają zupełnie tak samo różne charaktery jak mogą być różni ludzie dlatego ..
b). Kiedyś Uni napisała mi że " nieszczęście zbliża " - i to jest święta zasada łączenia ! Ale ostatnio miałam dylemat jak zapakować pięć szczurów do transporterka i to nie kociego tylko takiego małego.. i tu o dziwo wymyśliłam :
Posmarowałam ścianki transportera jogurtem od środka i wszystko weszło bez pyskowania.
W transporterku jest ciasno i oto chodzi, najlepiej iść na spacer ale jeśli pogoda niedomaga to trzeba zrobić wiele rundek po domu. Za każdym razem kiedy się biją delikatnie im zrobić trzęsienie ziemi a potem zostawić na dwie trzy godziny w ich niedoli ale pod kontrolą. W razie potrzeby wstrząsnąć !
c). W tym czasie przygotować małą klatkę - chorobówkę. Wyszorowaną i bez wygód. Żadnych hamaków i nawet bez kuwety - wydaje mi się że muszą przesiąknąć nawet TYM zapachem. Niestety ale One muszą cierpieć bo to je spala w stado. Nie dawać żadnych rarytasów tylko wodę i żarcie najlepiej w granulacie żeby było takie same - w ten sposób minimalizujemy powody do kłótni że jedno znajdzie coś niepodzielnego i wrzaski gotowe.
Zauważyłam również iż za dużo miejsca przeszkadza w szybkim dogadaniu się, dlatego że można się schować w różnych kątach a jak jest mała klatka to nie ma gdzie uciec. Tak samo przeszkadza jak nowego trzyma się w osobnej klatce, gdzieś w domu. Przecież my ten zapach nosimy na sobie a szczury nie głupie wiedzą że gdzieś tam jest OBCY i są ciągle w stanie czuwania. To je wkurza , chcą to znaleźć i zjeść
Czasem trzeba w tej małej chorobówce je przemęczyć dwa, trzy dni ale opłaca się !
d). Dom !
Dużą klatkę szorujemy( ale szorujemy dokładnie, każdy pręcik i kącik najlepiej czymś pachnącym - woda z mydłem + olejek do cista
Trzeba pamiętać że nie zawsze wszystko wychodzi tak jak byśmy sobie tego życzyli i mogą być bardzo różne efekty łączenia, wszak może się zdażyć iż ogony po prostu, pomimo starań .. trzeba odczekać i koniec. Zero faforyzowania,że ja chcę żeby alfą została ta co była alfą - to nie nasza sprawa !
Tyle na moje oko, niezbyt doświadczonego hodowcy
Później przenoszę wszystkie do awaryjnej klatki na kilka godzin, w międzyczasie przygotowuję tę właściwą - piorę, szoruję, pucuję. Hamaczki lekko zakrapiam po wypraniu olejkiem. Łączyłam w ten sposób dwie samiczki, później dwie samiczki i jedną nową, ostatnio 3 samiczki i kastrata. Byłam za każdym razem w wielkim stresie - bo niby samice agresywniejsze dla nowych, ale ta metoda idzie tak szybko i gładko, że za każdym razem nie mogę się temu nadziwić. Szczerze dziękuję za podsunięcie takiego patentu i polecam wszystkim mającym problemy z łączeniem.