szczury.org

Chalie będzie chyba naprawdę malusi
Waga: 260g
Długość ogona: 18,5cm
Strasznie powoli rośnie. Widać taka jego uroda

Ale to co z nim wyprawiam, to szczyt uzależnienia od szczurka Dostosowałam sobie plan dnia do jego planu snu i drzemek Spędzamy dużo czasu razem, chociaż nie powiem, miewa swoje odpały i potrafi się na przykład na łóżku które zna, zachowywać jakby był na nim pierwszy raz. I co mi się z nim bardzo podoba... Jak się wystraszy to biegnie do mnie. To mnie rozczula...
Ale mam pewne "zboczenie" Kocham szczurze noski! Uwielbiam go łapać za ten delikatny, śliczny nosek! Mało który szczur daje się za nochal łapać i tarmosić Ale to nie wszystko! Charlie daje się łapać za... język! Boże, on daje się złapać za ten cudowny języczek! To takie cudowne! Otwieranie pysia, łapanie za ząbki i wszystko inne to też już norma

A teraz zabawny akcent, rozmowa z tatą (tato w swoim pokoju, ja w kuchni):
JA: Tato! Chcesz jajko na twardo?
TATO: Nie! A co robisz?! W środku nocy na jajko cię wzięło?!
JA: Nie, to dla szczura!
Tato idzie do kuchni.
JA: Ale jak coś mi zostawi to sobie zjem.
Tato robi wzrok typu: mieszkam z wariatką
TATO: Wiesz, jesteś moją córką i będę Cię kochać nawet jak zwariujesz. Chociaż to już zwariowałaś

Lubię mu gotować W sumie jada lepiej niż ja Ale coś ostatnio nie je ziarenek. Za to zabiłby za gerberka o smaku kurczaka
Lubię też jego zaczepki. Ostatnio jego zaczepka polegała na zdjęciu mi skarpetki

Ale muszę się pochwalić. Mam szczurkę gigantkę!
Oto jej fota:


A teraz Charlie Ma śliczną błyszczącą sierść

Szczurkowy bokser


Uwielboa siedzieć pod bluzą, siadać na dupci jakby był na fotelu i lizać mnie po palcach, przy czym zasypia. No słodziak no!

_________________________
Koleżanka mnie zwyzywała, nici z wybaczenia... Przynajmniej na razie.
_________________________

To chyba tyle Pozdrawiamy!

Ale coś ostatnio nie je ziarenek. Za to zabiłby za gerberka o smaku kurczaka

bo go przekarmiasz pysznościami kokoszko! Ja tez tak szalałam aż w końcu musiałam ukrócić wpychanie w dupcie pyszności.
Koleżanka w końcu ochłonie, daj jej czas i przypominaj o sobie czasami i ze jest ci nadal przykro.

Fajny ten twój niuniek.... się kochacie mocno

Rhenata pisze:

Ale coś ostatnio nie je ziarenek. Za to zabiłby za gerberka o smaku kurczaka

bo go przekarmiasz pysznościami kokoszko!

Przyznaję, moja wina Ale on tak lubi... Zresztą jak był taki chudziutki to trzeba go było podtuczyć Ale dobra, od jutra przestanę szaleć z karmieniem Dziś jeszcze kaszka na kolację

Pan R. powiedział, że to ona mnie powinna przeprosić, bo wiedziała o całej sytuacji, znała każdy szczegół dotyczący Charliego, a swoim zachowaniem naraziła zwierzaka... Ale nie potrafię tak myśleć. Zbyt miękka jestem

Nieja pisze:
Lubię mu gotować W sumie jada lepiej niż ja Ale coś ostatnio nie je ziarenek. Za to zabiłby za gerberka o smaku kurczaka

Przeczytałam ten fragment i myślałam, że piszesz o swoim tacie.




Piękny Charlie, piękny.

Barczysty zawodnik http://s386.photobucket.com/albums/oo30 ... 2_5487.jpg .

Smutne to co się stało z Tuptusiem [^].

Ale masz tak świetny kontakt z Charliem ( za język pozwala się łapać ? ), że nie sądzę żeby brak szczurzych przyjaciół go bardzo unieszczęśliwiał. Kurczę wystarczy na niego spojrzeć żywy, ciekawy świata, pieszczoch. Tak wybrał, samotnik-geniusz.

Tak sobie myślę, jak mu się układają relacje z kotami ? Może on myśli, że jest kotem ?

Cieszę się, że Beza pomyślnie przeszła operację. Widzi już normalnie na oko ?

Pozdrowienia dla całej futrzastej gromady .

ol. pisze:Ale masz tak świetny kontakt z Charliem ( za język pozwala się łapać ? ), że nie sądzę żeby brak szczurzych przyjaciół go bardzo unieszczęśliwiał. Kurczę wystarczy na niego spojrzeć żywy, ciekawy świata, pieszczoch. Tak wybrał, samotnik-geniusz.

Niepokoi mnie fakt, że ten geniusz jest taki malutki Może on ma jakiś defekt? I tak, łapać za języczek się daje To jest takie urocze Jekyll pozwalał się łapać za nosek [*], ale Charlie go przebił z tym jęzorkiem
Tylko ten geniusz kochany, jak mnie "myje", to delikatnie próbuje mi "ściągnąć" paznokcie, bo myśli, że coś mi się stało No i usilnie walczy z moim pierścionkiem. Ostatnio już go prawie ściągnął

ol. pisze:Tak sobie myślę, jak mu się układają relacje z kotami ? Może on myśli, że jest kotem ?

No relacje wyglądają tak, że Virus i Bonjo się go boją, bo jest szczurem. Moje wszystkie poprzednie szczury atakowały koty przez kraty, więc się nie zbliżają. Ale Beza bawi się z nim przez kratki. To znaczy Beza próbuje go lizać, a on łapie za futerko albo biega w tę i z powrotem w klatce, żeby Beza się z nim pobawiła.

ol. pisze:Cieszę się, że Beza pomyślnie przeszła operację. Widzi już normalnie na oko ?

Cieszę się, że pytasz! Na oko widzi lepiej. Błona jest mniejsza i może oko do końca otwierać, bo to co zrosło zostało oddzielone. W poniedziałek idziemy na kontrolę (już 3 po operacji) i decydujemy co dalej.

Jak oko będzie nadal tak dobrze się goiło to:
- Możemy próbować usunąć całą błonę i:
1.) albo będzie miała normalne oczko
2.) albo znów jej zarośnie zbliznowaciałą błoną i będzie widzieć tak jak teraz, po pierwszej operacji
- Zostawić jak jest

Sama nie wiem czy podejmę się kolejnej operacji. Ale usłyszałam ostatnio: Ona na operacji nic nie straci, a możesz zyskać "normalność", głupia byś była, gdybyś nie spróbowała!

"Koleżanka" od Tupka... Eh, szkoda gadać jak ona się zachowuje w stosunku do mnie. Przykro mi, że tak jest... Nawet nie wiedziałam, że jest tyle przekleństw

Tobiaszek też jest taki malutki, jak samiczka, ale na szczęście nie jest agresywny wobec innych. Myślę że to może zależeć od żywienia w okresie najszybszego wzrostu - jeśli były jakieś braki, to może to się odbić na późniejszej masie/długości. Może za wcześnie był odłączony od matki? (To by też mogło chyba częściowo tłumaczyć jego zachowanie) - co o tym myślicie?

co do traumatycznych przezyc - byc moze cudem ocalal przy probie szybkiego laczenia z doroslym samcem i teraz woli wyprzedzic atak , niestety zagryzienia malych szczurow przez dosrosle samce przy nieumiejetnym laczeniu zdarzaja sie az nazbyt czesto .....

A to Ci wielka szczurzyca.. okazała nie ma co
A Charlie to widze jak moj Flos. On tez taka pierdoła, nie rosnie, nie tyje..NIC!

Cyklotymia pisze:Myślę że to może zależeć od żywienia w okresie najszybszego wzrostu - jeśli były jakieś braki, to może to się odbić na późniejszej masie/długości. Może za wcześnie był odłączony od matki? (To by też mogło chyba częściowo tłumaczyć jego zachowanie) - co o tym myślicie?

A czy dałoby radę to jakoś nadgonić? Jakimiś nutri czy czymś? Albo chociaż nie tyle braki wielkości, co witamin itp.?

merch pisze:co do traumatycznych przezyc - byc moze cudem ocalal przy probie szybkiego laczenia z doroslym samcem i teraz woli wyprzedzic atak , niestety zagryzienia malych szczurow przez dosrosle samce przy nieumiejetnym laczeniu zdarzaja sie az nazbyt czesto .....

To też faktycznie może być powód. Przeszukam go w poszukiwaniu jakiś blizn... Wcześniej o tym nie pomyślałam.

Telimenka pisze:A Charlie to widze jak moj Flos. On tez taka pierdoła, nie rosnie, nie tyje..NIC!

Ale to słodkie takie maleństwo jest Kurdę, widzę że właśnie szuka kaszki bananowej, ale nie chcę mu dawać, żeby ziarenka w końcu ruszył

taa nie rosną, nie tyją A za pare miesięcy bedziecie narzekać, że odwłoki się przelewają przez hamak

Nieja, fajną masz relację z Charlim..ale z tym jęzorkiem to już przegiełas )

*Delilah* pisze:Nieja, fajną masz relację z Charlim..ale z tym jęzorkiem to już przegiełas )

Nie no, ja mam po prostu takie zboczenie Koty też za język łapię I też już przywykły do tego Co ja poradzę
A dałam jednak Charliemu tę kaszkę Od poniedziałku będzie wcinał same ziarenka Właśnie upaćkał sobie nosek

Zapomniałam dodać, że kochany Charlie robi kupki i siu siu do kuwetki Zdarza mu się obsikać szmatki do spania, ale to nie to co wyprawiały poprzedniu szczury Kupa tu, kupa tam, kupę wszędzie zrobię Wam! <- to szczur mówi, nie ja

Nieja pisze:Niepokoi mnie fakt, że ten geniusz jest taki malutki

Wiesz, Aleksander czy Napoleon też wzrostem nie imponowali
Ja myślę, że dopóki jest zdrowy i proporcjonalny, nie ma się czym martwić. Jeśli w genach nie ma zapisanej dużej postury, to nie sądzę, żeby karmieniem szło to zrekompensować, a przeciesz trudno powiedzieć, żebyś go teraz w czymkolwiek ograniczała
Ciekawe te podobieństwa między nim a Tobiaszkiem, i sierść i wzrost, może rzeczywiście są szczurami z jakiegoś odmiennego szczepu

Nieja pisze: Sama nie wiem czy podejmę się kolejnej operacji. Ale usłyszałam ostatnio: Ona na operacji nic nie straci, a możesz zyskać "normalność", głupia byś była, gdybyś nie spróbowała!

Skoro teraz się ładnie wybudziła i cel operacji został osiągnięty, to czemu nie próbować. Przyszłość rysuje się jaśniej
Pisz co będzie.

Nieja pisze:A dałam jednak Charliemu tę kaszkę Od poniedziałku będzie wcinał same ziarenka

Takim postanowieniem zaczyna się każda dieta

Z tego co wiem, to niedobory z dzieciństwa strasznie trudno zrekompensować. Chociaż u ludzi w okresie dojrzewania może być kolejny skok wzrostowy, nie wiem jak u ciurów - ale one dojrzewają płciowo przecież błyskawicznie, nie tak jak ludzie... Może panowie podczas tego "skoku hormonów" mają szansę to nadrobić? Zobaczymy, czy Tobiaszu i Charlie jeszcze urosną Bo odkąd Tobiaszka mam od Odmiennej, to nie widać, by mu się urosło czy przytyło, dalej jest leciutki, jakby był pusty w środku, jak ptaszynka jakaś

mnie się zdaje, że co do ostatecznych gabarytów ssaka- najwięcej jednak zależy od genów. Na pewno trudno nadrobić błędy wczesnego dzieciństwa, ale
przypadki wśród ludzi- znane mi osobiście:
- w mojej bardzo bliskiej rodzinie jest osoba, która dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w biedzie (wojna i zaraz po) – wyszła za mąż w wieku 22 lat, dopiero od tej chwili, jej wyżywienie było pełnowartościowe (głównie chyba chodzi o białko zwierzęce); do 26-tego roku urodziła dwójkę dzieci i... urosła ok. 10 cm.
- Dzieciak, jako 6-cio latek, wyjechał „na zachód” w czasach zapyziałego socjalizmu- zafascynowana „zgnilizną” matka, karmiła go jakimiś odżywkami i w efekcie jako ośmiolatek miał 165 cm i był gruby... przestał róść ok. 14 roku życia- do dziś, jako pamiątka po tym strasznym tempie wzrostu pozostały mu rozstępy i wiecznie bolący, słaby kręgosłup. Kondycyjnie, nie ma dziś szans z kolegagami, którzy przerośli go znacznie później i nie musieli przechodzić przez traumę odchudzania.
- Chłopak, który bardzo martwił się swoim miernym wzrostem (16 lat)- zrobiono mu kompleksowe badania, prześwietlenia i pomiary stawów- lekarz stwierdził, że „natura daje mu szansę” jeszcze na ok. 15 cm- jeśli chce, by to było szybko, to... stosując się do tych rad osiągnął w ciągu dwóch miesięcy taki efekt, że ja- jego sąsiadka- pomyliłam go z jego bratem – to było super.
Moje duże szczury rosły bardzo długo- osiągały swoje „optimum” gdzieś ok. roku z tym, że te które mam „od małego” rosły w sposób ciągły- Gacuś, gdy do mnie trafił, był chudziutki, ale też rósł „w oczach”- choć widać było, że smokiem nie będzie.
Tobiaszek natomiast, za miesiąc nawet nie podwoił wagi i w ogóle nie chciał osiągnąć tej fazy, gdy maluch „robi za kluska- serdelka” – cały czas był szczuplutki i „koronkowy”... nie widziałam, ale koleżanka mówi, że jej siostrzenica ma ok. czteromiesięcznego szczurka, wielkości myszki i że to „szczurek miniaturka”- nie podoba mi się to, bo ludzie mają durne pomysły i mogą próbować i szczury miniaturyzować...

...chciałabym widzieć, jak to: "od poniedziałku- same ziarenka" Niestety, praktyka uczy, że człowiek w tej dziedzinie ma marne szanse wykazać woli niezłomność .