szczury.org

to pewnie tylko przez zmianę karmy i wody przejdzie im (to tak żeby nie zniechęceć a może chcesz żeby zniechęcać )

Nie wiem, może - nie mam pojęcia, co wcześniej jadły.
Poza tym sikają z uporem maniaka na półeczki, których mają mniej niż moja piątka, więc stężenie smrodu większe

ostatni raz byłam w Twoim temacie jak pisałaś "tak! tylko na DT! naprawdę!" aż tu nagle przeglądam drugie forum i patrze a w podpisie haskulec

Gratuluje doszczurzenia ! GMR szaleje ;p

Bo JA planowałam tylko DT Mąż zarządził, że Szkodnik zostaje. No i został, strachulec-haskulec mały A drugi szuka domu...

Dziś sesja indywidualna - na razie główne stado, bo tymczas i na-wieczny-czas schowali się w Nietoperrowym tunelu i śpią smacznie


Mlekołak - nasz najmłodszy, awansował z myszy na szczura wagi średniej. Zainteresowania: jedzenie, spanie, tulenie, bycie mizianym.




Frodo - alfa-opiekun. Spadł w hierarchii wagowej na trzecie miejsce. Zainteresowania: pulsowanie oczami, bycie mizianym, tulenie ludzi i szczurów.





Czmych, Mysz-Czmysz, Gniewny Sapacz - główny żarłok i obibok w stadzie. Największy z największych. Zainteresowania: spanie i jedzenie. Miziać można pod warunkiem, że nie przeszkadza mu się ani w jednym ani w drugim.




Człapek, Mureną zwany - agut o tajemniczych zamiarach i mocnych szczękach. Przytulanie i mizianie wskazane pod warunkiem, że szczur jest senny i ma nastrój. Zainteresowania: przekonasz się, gdy wsadzisz palec przez kraty!




Trzpiotek, Dobry Bliźniak - agut o dużym białym brzuszku, który w hierarchii wagowej osiągnął ostatnio drugie miejsce w stadzie. Wielki przyjaciel Czmycha, obgryzacz pazurów, szczur o złotym sercu. Zainteresowania: przytulanie, bycie iskanym, mizianie wskazane, gdy mu się nie spieszy.

/albums/l188/Darkulec/th_sesj15.jpg[/img][/url]

Prawdopodobnie kumpel Szkodnika znajdzie dom i straciwszy jajka, zacznie nowe szczęśliwe życie u boku uroczej młodej towarzyszki Co oznacza, że Szkodnik zamieszka ze stadem, jak tylko znajdziemy transport z Warszawy do Szczecina
Ufff, a myślałam, że nikt go nie weźmie (co nie znaczy, że oddaję byle komu, wywiad zrobiłam konkretny jak zawsze). Cieszę się, że chłopak będzie miał jednak dom

Gratuluję doszczurzenia! ( I zazdroszczę.. ) Ja też ostatni raz tu byłam jak zarzekałaś się, że to tylko Tymczasy No ale rozumiem, w końcu moja Porzeczka też miała byc tylko Tymczasem

Tymczasy, jak wszystkie szczury, kradną serca No i nie mogłam odmówić mężowi...
Szkodnik i jego kolega są trochę trudni. W oswajaniu robią postępy, ale kumpel Szkodnika nadal jest bardzo sceptyczny. Wygląda to mniej więcej tak: wkładam rękę, szczur podbiega, obwąchuje, daje się chwilę pomiziać, jest mu dobrze... po czym nagle się reflektuje "o nie! co ja sobie daję robić! mizia mnie ta Straszna Ręka!" i ucieka Dzisiaj zarobiłam dziaba, ale nie do krwi. Potem zaczął mi zębami ściągać obrączkę i pierścionek, ależ miał zabawę Nie cofnęłam ręki, nie zaprzestałam oswajania, żeby się nie nauczył, że wystarczy dziab i dadzą mu spokój. Trzeba mieć dużo wyrozumiałości i cierpliwości, to nie są ogony wychowywane na miziaki i nie wiadomo, jak były traktowane w poprzednim domu...

Szkodniś jest mniej strachliwy, ale na rękach długo nie usiedzi, bo spieszy mu się do zwiedzania (tak! chcę wreszcie szczura z adhd!). Łazi po mnie wszędzie, zeskakuje na biurko, podłoga też mu niestraszna. Daje się głaskać, bardzo interesuje się człowiekiem (jego kumpel też) i nie boi się ręki ani nie ma zapędów do gryzienia Chociaż też zdarzają mu się momenty "ojej, co ja robię, daję się miziać, jestem w pułapce!", ale wtedy zwiewa, nie gryzie

A ja Cię chyba po raz drugi ostrzegam- uważaj z tymi życzeniami o szczura z ADHD, z jednym możesz sobie jeszcze poradzić, ale a nóż trafi Ci się jeszcze jeden adhd-owiec i co wtedy?

Już teraz życzę powodzenia w łączeniu Szkodnisia z Twoimi chłopakami, fajnie, że Ci się stadko "rozjśni"

Libellee pisze:A ja Cię chyba po raz drugi ostrzegam- uważaj z tymi życzeniami o szczura z ADHD, z jednym możesz sobie jeszcze poradzić, ale a nóż trafi Ci się jeszcze jeden adhd-owiec i co wtedy?

O to, to...

Jeśli chodzi o małe adhd, to w zupełności wystarczyłoby mi, gdyby choć jeden szczur był taki, jak aguty w dzieciństwie. Człapek i Trzpiotek byli najsłodszą parą rozrabiaków i wszędzie ich było pełno, gdy byli mali, ale dorośli, rozleniwili się i przypasowali do reszty stada

Nieee no, mój mąż jest niesamowity. Ciemniejszy haszczak dziabnął go do krwi, a on i tak od pół godziny siedzi koło klatki i powoli, cierpliwie, delikatnie próbuje go oswajać... i co, chłopiec właśnie wylazł mu z klatki prosto na ręce
To jest jednak zaklinacz szczurów. Chłopak i tak jest planowany do kastracji, jeśli wszystko wypali z domkiem, który go zarezerwował, ale wolałabym go oswoić i uspokoić do tej pory, żeby się tak nie bał wszystkiego, bo to ze strachu, nie z agresji gryzie.

Podziel się mężem;)

Świetny podkład muzyczny w filmie o wojnach jajecznych.

te wąsy muszą być doklejone w fotoszopie http://s96.photobucket.com/albums/l188/ ... =sesj2.jpg
czy on coś widzi zza ich woalu ?
http://s96.photobucket.com/albums/l188/ ... sesj15.jpg - zew puszczy
a Czmyś http://s96.photobucket.com/albums/l188/ ... =sesj9.jpg ma niewątpliwie wygląd Czmysia z takim właśnie spojrzeniem czarne kapturki mi się kojarzą

http://s96.photobucket.com/albums/l188/ ... odnis2.jpg Szkodnik jest śliczny, jak posążek w rękach czciciela
Ciekawe ile zajmie stadku przerabiania adhd-owca na sybarytę

blue_turk, męża mogę co najwyżej wypożyczyć do oswajania
Jajeczne wojny się udały, ale rozluźnienie dyscypliny kulinarnej już cofnięte - od paru dni znów ścisła dieta, bo grube już są. Na szczęście wynika ona niejako z życzenia chłopaków - posmakował im Labofeed i jedzą, aż im się uszka trzęsą

ol., wąsy Mlekołaczka są prawdziwe dzięki nim zyskał już małe grono fanów
Mysz-Czmysz faktycznie ma na tym zdjęciu urocze gapciowate spojrzenie. Taki Czmyś z niego

A Szkodnik pewnie szybko się rozleniwi, jak już trafi pod opiekuńcze skrzydła panów, którzy wolą pulsować oczami niż biegać...