szczury.org

Jakieś dziwne matki macie. Moja się cieszy, że mam szczurki a nie np. chomiki. Według niej szczurki są ciekawe i sama mówi, że można się w nich zakochać na amen. Jak wybieram się po kolejne/go, to ona zawsze czeka niecierpliwie aż wrócę i zanim zdążę wejść do domu, to wyrywa mi transporterek, otwiera, wkłada ręce i " miziu, miziu ".
Ojciec twierdzi, że mam nierówno. Brat to samo. Pff..

Moja mama się cieszy, że do domu ' sprowadziłam szczury, a nie jakiegoś chłopa ' .
Jest spokojna, kiedy mówię, że idę na spacer. Wie, że będą mi towarzyszyć szczury, ew. koleżanka ;P

Moja na początku strasznie się bała przede wszystkim ogona:P Twierdziła że szczurki z mordki są śliczne ale gdyby nie ten ogon:P Jak mnie nie było w domu a trzeba było nakarmić maleństwa to potrafiła sypać jedzonko przez kratkę pojedynczo by trafić do miski, aż pewnego dnia jedno z moich ogonków przytuliło się do jej buzi a ogonkiem owinęło szyje:) od tej pory nie ma żadnych zastrzeżeń ani do szczurków a tym bardziej do ogonka:)

Smandra pisze:potrafiła sypać jedzonko przez kratkę pojedynczo by trafić do miski

Podobnie moja, na początku. a potem śpieszyła się, szybko ręke włożyła, wsypała i uciekła. teraz nie ma zastrzeżeń do moich ośmiiu psotników. chociaż sama mówi że gdyby samiczek było pięć, tak jak i chłopców nikt by nie był pokrzywdzony. ja to tam bardziej o siedmiu samcach my ślę a nie o pięciu samicach i pięciu samcach,.