szczury.org

no normalnie cały czas mam wrażenie jakbym czytała o Bolku
sama wepchałam na początku za blisko rękę i zaliczyłam krwawego dziaba blizne mam nawet

Ślady przebytej wojny Cool!
Kluska, może też Ci zostanie

Mam nadzieję, że nie zostanie Nie mam go jak zdominować, bo straszliwie gryzie, krew cieknie jak z kranu. Ale robimy postępy, choć jest u nas dopiero trzeci dzień, już nie fukał na nasz widok jak przed chwilą do domu wróciliśmy, może się stęsknił?
Padam na twarz, 400km w sumie, ale warto było
Stuart, Remy i Tempuś okazały się cudownymi miziakami choć się boją, spokojnie można je dotykać, głaskać, Stuart to typowy alfa, za to pozostała dwójka kochana i bardzo spokojna

Jeszcze tylko mój kochany Lucky, we wtorek lub środę jedziemy pociągiem do Torunia, odliczam już dni

Niezły kawałek drogi zrobiłaś Gratuluję szczurków no i ten... fotki by tak może?

Będą Jeszcze tylko Lucky zawita do stadka i obfocę każdą szczurzą dupkę

Jestem pod wrażeniem rozmachu w doszczurzaniu.
Trzymam kciuki za udane połączenie wszystkich ogonków w jedno zgrane stadko; wycałuj chłopaków ( Szymka tak bardziej "zdalnie" )

I ile to szczurów, no ile? Czy ja dobrze słyszę, że 10!? No brawo Super, cieszę się, że wszystko tak fajnie u was wygląda, oby tak dalej i co był słońce nad Wami świeciło dalej!

My w środę po paproszka jedziemy, wiec też nasz dyszka czeka..

10 to ładna liczba Ja się na 9 chyba zatrzymam, chociaż kto wie

aneczka, nie łam się, przełam się!

Tak, dokładnie 10 ogonów Ale na tym koniec, zdrowy rozsądek tym razem wygrywa, mamy naprawdę małe mieszkanko, a my też musimy się jeszcze pomieścić i mieć co jeść

Kluska wypadałoby zaktualizować pyszczki w podpisie bo się nowi obrażą

Wiesz, że przed chwilą o tym samym pomyślałam?
Zaktualizuję, mój TŻ jest komputerowcem więc mi to ładnie skleci

Kluska123 pisze: Ale na tym koniec, zdrowy rozsądek tym razem wygrywa, mamy naprawdę małe mieszkanko, a my też musimy się jeszcze pomieścić i mieć co jeść

Oj tam, oj tam, jeszcze by się kilka ogonów upchnęło

Ja wiedziałam, ja to czułam
Dycha - jak to ładnie, dumnie brzmi!

Wczoraj dorwałam jakimś cudem aparat, ale jak na złość - bateria była słaba, więc udało mi się zrobić tylko kilka zdjęć. Zawsze to coś, choć od razu mówię, że nie są jakieś mega fajne. Ważne, że modele są słodkie, jakość jest w tym przypadku na drugim miejscu

Nasz królewicz Szymek z dnia na dzień coraz lepiej się u nas czuje. Dalej dziabie i fuka, ale jak śpi to jest bardziej zrelaksowany niż cała reszta Oto dowody



Teddy i Tofii to moje przystojniaki. Cały czas się zachwycam ich minami, lśniącym futerkiem i wyglądem. Nie jedną samiczkę by zbałamuciły Toffi nie lubi zdjęć, więc pokazał mi szczurzą dupkę (nie patrzcie na półkę, codziennie wygląda tak samo, takich brudasów to ja jeszcze nie spotkałam, czeka nas wymiana półek na plastik)



Iwan, Filip i Julek nie chcą być fotografowani. Na 100 zdjęć może z pięć dobrych, niezamazanych się znajdzie. One by tylko buziaki rozdawały, szczególnie Filip, który nie może tego przeżyć, że jest więcej szczurów w domu i że mama nie tylko jego całuje Iwan wygląda już o wiele lepiej, chłopak odzyskał chęć do życia, ostatnimi czasy zdarza mu się nas udziabać, co się kończy dominacją. Wtedy jest obrażony i nie chce na mnie patrzeć




Stuart, Remy i Tempuś są naprawdę cudownymi ogonkami Remy i Tempuś to typowe miziaki, spokojne, ułożone, ostrożne, a jednak ciekawskie. Stuart za to ma swój charakterek i lubi łapać zębami za rękę, co nie jest niestety przyjemne. Nie wykazuje agresji, ale nie wie, co to umiar Dzisiaj mogłam spokojnie wkładać rękę do klatki, choć pod koniec już mnie łapał za palca. Nie chcę go jeszcze dominować, popsułabym nasze relacje, są dopiero od dwóch dni u nas, uważam, że to za wcześnie na takie wychowanie



Na dzisiaj to wszystko, aparat się już ładuje, obiecuję poprawę