szczury.org

IHime jest naprawdę smutno... Ale Ramzesa wcisnę jakoś, może Fado udostępni kawałek hamaczka dla mej bestii
Eve słyszę to już odkąd zdecydowałam się na adopcję. Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego co mówię. Wzięcie szczeniaka to najłatwiejsza rzecz na świecie, mogłam iść na łatwiznę. Jestem świadoma, że będę cierpiała po jego śmierci, ale czego się nie robi dla zwierząt? Chcę mu podarować najwspanialsze chwile w jego życiu. Gdybyś zobaczyła jak on się zachowuje! Jak szczeniak! Jest cudowny, daje mi dużo szczęścia, a jeszcze go u mnie nie ma. Co to będzie jak po niego pojadę

Czy ktoś z Wrocławia by pożyczył chorobówkę na tydzien/dwa?
http://szczury.org/viewtopic.php?f=5&t=40859

Tofficzek i ja z góry dziękujemy.

Starość nas pokonała...
http://szczury.org/viewtopic.php?f=23&t=41086

Klusiu, przytulam.

Jeju...
Tulę mocno.

Kolejny ogon powędrował za Tęczowy Most.

Grubasku mój cudowny [*]

http://szczury.org/viewtopic.php?f=23&t=41917

Szczurza przygoda dobiega końca.

Strasznie smutno tu u Ciebie.
Trzymaj się jakoś.

Wszystko ma swój początek i koniec.

http://szczury.org/viewtopic.php?f=23&t=42216

Dziękuję za wszystkie wspólnie spędzone chwile, te smutne i radosne.

Marzę o tym, żeby ten temat kiedyś odżył

Klusiu, smutno, ale wierzę, że wrócisz tu kiedyś z nowa przygodą.
Ramzes nadal jest z wami?

U Ciebie również... Smutna ta podróż po starych wątkach...
:*

IHime niestety nie. Rodzinka skutecznie zrobiła to, co zawsze. Długa historia, najlepiej na PW.

Może jest małe światełko w tunelu. Może by jednak zaadoptować...? Grubaski dwa...?

oczywiście, że zaadoptować!
Nic nam nie odda tej radości i wdzięczności w ich małych oczkach )
Nie ma się nad czym zastanawiać!

Bardzo się cieszę.. że powrót .. że znów będą uszaki i mam nadzieję że w temaciku też się ruszy

Całuski

Przeczytałam od początku dużo u Ciebie radości, jak i smutku... Podziwiam osoby taki jak Ty, że biorą pod opiekę tyle szczurzego futra na raz Mi ciężko było ogarnąć cztery
Z niecierpliwością czekam na nowych, puchatych (albo i nie) lokatorów Pozdrawiamy

Dziękuję za te miłe słowa diana24

No, przeżyliśmy podróż z Bolesławca i już jesteśmy w domu. Synalki moje dwa są strasznie nieśmiałe, jeden się drze jak go głaszczę, drugi spokojniej znosi te udręki Oceniam chłopaków na rok, nie więcej. Są zdrowe, śliczne i już sprawiły, że jestem szczęśliwa

Na razie zostawiłam ich w spokoju, żeby się oswoili z nowymi zapachami i moją obecnością. Imiona już są, jeszcze tylko charakterki muszą je potwierdzić.