Stefcia już w dużej klatce pozostałymi, nie miałam serca jej osobno trzymać, zwłaszcza, że ranki małe (pokłon w stronę wetki!), ciura w dobrym stanie, tylko odwłok jej rósł w małej klatce
. Obawiam się, że jak pójdziemy na zdjęcie szwów i zważymy to będzie więcej niż z guzami... Swoją drogą sama już nie wiem, czy ona te szwy jeszcze ma czy już nie, bo dość szybko obcięła im "wąsy", a węzełki były mikro i miękkie... Tak czy siak szczur się nie rozłazi, nic się nie wylewa, żyć nie umierać.
Tylko zbrzydło stadko drastycznie - Nevin wygląda jak ofiara pożaru lub opętanego fryzjera, bo sierść dopiero zaczyna odrastać, Stefka ma łyse placuszki po antybiotyku (był rozcieńczony, martwic nie ma, ale zrobiła się taka sucha skórka i odlazła z włosiem...). Tylko Leia jak zawsze śliczna.
Ale bądźmy szczerzy marudzę tak sobie, pro forma, bo nic mnie bardziej nie cieszy, niż to, że moje stado składa się obecnie z trzech wolnych od guzów grubasów! Dziewuszki przeszły operacje cudownie i liczę teraz na dłuższy czas bez obcych!
Stefka jeszcze w niewoli
I dzisiaj, z Leiutkiem
. I mam nadzieję, że dalej już będzie samo szło.
Była dzisiaj na macaniu u wetki, bo bałam się, że może albo ciąża urojona albo jakiś guz, którego ja wymacać nie umiem, ale jest czysto. Dzisiaj za radą pani Lisieckiej wypróbowujemy melisę, jak się nie powiedzie, to Kalm Aid. 
