szczury.org

Jak forum nie działało, to ja tak miałam z wiedźminem- tom dziennie.

ale to zycie jest... ciagle cos nie? przynajmniej u mnie tak jest

life sux

ej a ja bede żoną LaCoki ! nareszcie wyszlo dla mnie slonce zza chmur

Ja mam podobną wizję świata co doktor House.

DK! ,,wszyscy kłamią'' co nie?

wszyscy kłamią, życie jest wredne, związki są bez sensu, ludzie się nie zmieniają i tak naprawdę wszyscy są nieszczęśliwi, a Ci co sądzą, że są szczęśliwi albo się mylą/są niedoinformowani albo kłamią.

No to ja chce być cały czas niedoinformowana

ta...

Jak to się mówi.
Optymista sądzi że życie stoi przed nim otworem. Pesymista wie jaki i który to otwór.....

DK! pisze: Optymista sądzi że życie stoi przed nim otworem. Pesymista wie jaki i który to otwór.....

Aha widziałam na demotach, 15 min się z tego hasła śmiałam.

Cóż.. są wzloty i upadki, ja teraz jestem na górce ale nie da się być na niej wiecznie więc się z tym liczę. Ja sobie zawsze powtarzam że jak już się opadnie na samo dno to przynajmniej jest się od czego odbić

lavena pisze:

DK! pisze: Optymista sądzi że życie stoi przed nim otworem. Pesymista wie jaki i który to otwór.....

Aha widziałam na demotach, 15 min się z tego hasła śmiałam.

Cóż.. są wzloty i upadki, ja teraz jestem na górce ale nie da się być na niej wiecznie więc się z tym liczę. Ja sobie zawsze powtarzam że jak już się opadnie na samo dno to przynajmniej jest się od czego odbić

Ten demot mam na tapecie teraz

edit:

a w zasadzie to od momentu kiedy go zobaczyłam

częstoziewusie są sponsorem forum

lavena pisze:Ja sobie zawsze powtarzam że jak już się opadnie na samo dno to przynajmniej jest się od czego odbić

w sumie racja

sssouzie pisze:sto lat dla Sr-Oli!

O fiu fiu, wery wery senkju Sołzo! Naprawdę mi miło

Poznajcie ćwiarteczkę mnie

Pamiętacie może swoje najgorsze urodziny w życiu? Bo cały dzień o tym myślałam.. ciągle chodziło mi po głowie, że dziś jest ten dzień. Dałam się zamknąć w kuchni. Wstałam o 8 (choć mam dzień wolny i normalnie spałabym do 13, tak jak kocham; no i cały tydzień wstawałam o 5)) i dopiero teraz tak naprawdę usiadłam. Z kuchni wyszłam o 16 z łupaniem w plecach. I przykrym uczuciem, że w moje urodziny robię coś, czego ze szczerego serca nie znoszę- gotuję. W imię czego? Moich urodzin.. A potem martwiłam się, że czegoś brakuje, że coś nie smakuje...

Marzyłam o tym, żeby zaszyć się pod kocykiem z najnowszym Kingiem, może wyskoczyć do kina na jakiś odmóżdżacz...

... po czym przypomniałam sobie urodziny ok. 4 albo 5 lat temu (pierwszy rok studiów). Całe przebeczałam. Dzień wcześniej rzucił mnie mój pierwszy chłopak. I stwierdziłam, że tamto było gorsze (bardzo mocno kopnął mnie wtedy w tyłek- w przenośni oczywiście).