szczury.org

0,5 mg.
Pchełka waży jakieś 330g, nie wiem czy to ma znaczenie przy dawkowaniu? jestem totalnym laikiem
A byłam u dr Tomaszewskiej z centrum zdrowia małych zwierząt w Poznaniu. Jak Niunia chorowała, to zyskałysmy dzieki niej parę miesięcy razem, więc myslę że pojęcie ma. Intersowałam się też tą kliniką wcześniej tu na forum i nie spotkałam żadnych negatywnych opinii
Pchełka wymiziana, dziekujemy!
Kochana jest dziś zupełnie inna, serio! Łapki jej tak nie sztywnieją, jest bardzo energiczna
Możliwe, że po jednej dawce leku jest taka ogromna zmiana?

Daje się 0,62 mg na 1 kg wagi szczurka, co 72 godziny. Waga ma znaczenie, większa pierwsza dawka też, choć czasem weta ciężko przekonać - warto wtedy odesłać do artykułu dr Lewandowskiej albo do dawkowania zlecanego przez specjalistów na Rat Guide
I tak, to możliwe że już po jednej dawce pomogło - wystarczy że się trochę zmniejszył ucisk guza na jakąś partię mózgu - czy to odpowiadającą za władanie łapkami, czy za żucie twardych pokarmów, czy za swobodne oddychanie, czy też może po dawce przestała boleć głowa itd
W niektórych lecznicach, kiedy stan szczurka jest już tak zły, że zwierzątko nie jest w stanie samo jeść czy nawet połykać, podaje się lek bezpośrednio do żołądka za pomocą specjalnej sondy, i efekt jest niemal od razu i czasem aż zadziwiający.
Ale guz musi być prolaktynowy, wtedy reaguje na kabergolinę lub bromokryptynę (rzadziej).
Niestety w obrębie przysadki mogą też być inne twory - różne guzy, ropnie itp, a objawy są ciężkie do rozróżnienia od takich typowo przysadkowych, czy od tych wywołanych wylewem/udarem, zapaleniem mózgu/opon mózgowych.
Niech leki pomagają i niech zdrowieje dziewczyna!

hej!
Pchełka jest naprawde jak nowo narodzona. Dość mocno schudła, chociaż je normalnie. Dotychczas była malym grubaskiem, więc myślę, że jak nie bedzie chudnąć, tylko utrzyma te wagę, to nawet lepiej.
Odstawiłysmy dostinex, w czwartek brała ostatni raz i póki co jest super. Pani dr powiedziała, że dopiero dawać przy nawrotach choroby i prawdopodobnie tak już do końca życia. Myślicie, że branie tak silnych leków już zawsze nie obciąży za bardzo organizmu?

Podawanie kabergoliny powstrzymuje guza od rozrastania się; odstawianie leku może czasem być decyzją pochopną
Dokarmiaj Pchęłkę na boku miękkimi pokarmami

hmmm kurcze.. ona mowila, ze jak jest ok, to tylko przy nawrocie dać dostinex ponownie. Zadzwonie do niej w poniedziałek i podpytam.. ona taka dość mloda jest, więc chyba dopiero się uczy o gryzoniach, sama nie wiem
Pchełka bez leku na razie radzi sobie świetnie, oprócz wspomnianej już utraty wagi. Ale apetyt jej dopisuje na szczęście

Fajnie, że ma apetyt, oby było coraz lepiej
Wątrobę można osłaniać poprzez dietę taką, która jej nie szkodzi, są też środki np hepatiale. Dawki dostinexu mogą być czasowo zmniejszone, jeśli objawy ustąpiły, to da się kontrolować i regulować zmniejszając lub - czego nie życzę- zwiększając dawkę kabergoliny w razie potrzeby. Niemniej jednak raczej niewskazane jest dopuszczenie do tego, by guz znowu zaczął się rozrastać i dawać poważniejsze, widoczne problemy - bo początków i tak przeważnie nie widzimy, te słabiutkie szczur ukrywa jak to szczur, ze względu na miejsce w łańcuchu pokarmowym Niech się trzyma coraz lepiej i niech dalej walczy dzielna Pchełka!

Pchełka jest kochaną starszą Panią póki co nie ma żadnych nawrotów choroby, ale z małego łobuza stała się miziakiem. Trochę tęsknię za tą niesforną Pchełką, ale przytulaskę też ubóstwiam

Za to u Zuzi znów pojawił się guz na tylnej łapce, wygląda tak samo jak ostatnim razem, więc przypuszczam, że ma przepuklinę. Ciężko jej się już poruszać, w krótkim czasie bardzo się to powiększyło. W środę jesteśmy umówione na zabieg, trochę się obawiam... Zuzanna ma już ponad dwa lata, więc do najmlodszych nie należy. Jednak liczę na to, że jej wola zycia będzie silniejsza niż to paskudztwo. trzymajcie kciuki!

Musieliśmy dać Zuzi odejść...
Pani dr jak zobaczyła i zrobiła biopsję, stwierdziła że guz jest jest tak duży, że nie da się już go zoperować. Zadzwoniła do mojego D. i przedstawiła sytuację. On podjął tę decyzję, ja chyba bym nie potrafiła.. Zachowałabym się egoistycznie i nie dałabym jej odejść. Serce mi pęka, to było zdecydowanie za szybko. Naprawdę liczyłam na to, że po raz już nie wiem który, Zuzanna się wyliże. Przecież tyle już przeszła w ciagu tych dwóch lat, więc dlaczego teraz miałoby być inaczej?
Tęsknię jak cholera.
Leć, moja mała "weteranko" ;* ;(

Leć Zuziu (*)...
Nasz Bazylek się Tobą zaopiekuje...
Strasznie mi przykro, trzymaj się!

Ponieważ Pchełka niesamowicie tęskniła za Zuzą i praktycznie całymi dniami spała, postanowiłam wziąć dla niej nową koleżankę. Początkowo rozważałam, czy nie oddać Pchełki i odpocząć trochę (finansowo i psychicznie). Jednak tak kocham te mała kuleczkę, że nie umiałabym się z nią rozstać.
Zaadoptowalam z forum Małą, którą my umownie nazywamy Balbiną
O dziwo łączenie przebiegło tak szybko, że przerosło to moje najśmielsze oczekiwania! Nie ukrywam, że po bardzo złych doświadczeniach z łaczenia Niuni z moim stadem miałam spore obawy. Jeśli nie latającego futra, to spodziewałam się co najmniej wielu pisków i wrzasków. Dziewuchy niesamowicie mnie zaskoczyły, bo na początku nie wykazywały sobą żadnego zainteresowania a po godzinie łażenia razem, gdy wsadziłam je do jednej klatki, od razu poszły razem spać!
Po dwoch dniach sytuacja wygląda tak, że Pchelka spokojnie leży i patrzy, co wyprawia Balbina A gdy młodej sie znudzi, idzie poleżeć do Pchły. Co prawda nie ma między nimi wielkiej przyjaźni, ale to przecież chyba za szybko.
Mimo wszelkich obaw i niepewności, cieszę się, że mała jest z nami
Trochę pracy będzie mnie kosztować przyzwyczajenie jej do mnie, ale to przecież sama przyjemność

Pierwsze chwile


Kolunia też aktywnie uczestniczyła w łączeniu

Balbina zadomowiła się na dobre, w pokoju czuje się pewnie.
Przez pierwszy tydzień bała się wyjść z klatki, natomiast teraz nie da się jej do klatki zagonić
Nie jestem tylko do końca przekonana, czy Pchełka jest zadowolona z dzieciaka, bo jednak mała ją wciąż zaczepia i nieraz na siłę zachęca do zabawy a Pchełce już się po prostu nie chce.
jednak od samego początku dogadują się wręcz idealnie, od pierwszego dnia było super.
Poniżej najnowsze zdjęcia

Batrats

Chwalimy się nowymi hamakami od ssylvusi. Są naprawdę cudne, szczerze polecam

Sama nie wiem, dlaczego piszę tu zazwyczaj wtedy, gdy dzieje się coś niedobrego.
Może dlatego, ze nikt ze znanych mi osob nie rozumie bólu, który towarzyszy po stracie ukochanego zwierzaka?
Dziś pożegnałam Pchełkę. Było to dla mnie wyjątkowo trudne przezycie, bo odeszła na moich rękach.. Jeszcze wczoraj było nie najgorzej, dostała dawkę dostinexu, myślałam, że dziś bedzie ok. Jednak gdy wróciłam z pracy, bylo już nawet za pozno na pojechanie do weterynarza. Wzięłam małą na ręce i po niespełna godzinie odeszła.
Nie bedę ukrywać, że była tą najkochańszą, tą jedyną i wyjątkową. Na początku maly dziskus, jednak z wiekiem coraz bardziej przytulaśna i coraz bardziej lgnąca do człowieka. Moja mała królewna, Pchełeczka najpiękniejsza.. Tak okrutnie mi jej brakuje..

dla Pchełki [*]