szczury.org

O jakie tu zmiany ogromne a ja nic nie wiem! Zawsze ostatnia się dowiaduję. Maluszki cudowne, Noname najbardziej mi się podoba! A czy panowie mieszkają już w jednej klatce z Młodym?

Dziękuję dziewczyny miziaki i buziaki oczywiście przekazane

Agatow pisze: Zdjęcia oddają nieco sytuacje a to mnie zachwyciło i próbuję policzyć ile szczurków tam naprawdę jest... 3??? http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... G_3150.jpg

powiem szczerze to nie pamiętam, ale chyba trzy

mini pisze: Oni są Piękni! Normalnie zazdroszczę i już łapię stopa aby Wam ich podebrać!

Dziękujemy
rzeczywiście stop taki solidny

manianera pisze: http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... G_3005.jpg - prześliczny jest i tak beztrosko drepcze, nózka uniesiona - nic tylko łapać i całować, całować, całować... a potem
tego - http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... G_3134.jpg złapać i całować, całować, całować...

i tak też robię i nie potrafię przestać, ale ich po prostu nie da się nie całować, przynajmniej raz ( najczęściej kilka) razy dziennie muszę wycałować te brzuszki słodkie

Aferson pisze: A czy panowie mieszkają już w jednej klatce z Młodym?

Młody nie mieszka w klatce, praktycznie odkąd pamiętam to żył poza nią. Przez kilka pierwszych miesięcy u nas był w klatce, a potem jednej nocy, kolejnej zostawialiśmy go poza nią i tak już zostało. Ma swój azyl w pokoju i tam sobie mieszka.

Z młodzieżą nie dogaduję się najlepiej, ale też nie ma tragedii. Gdy ich wypuszczam to idą do niego (szczególnie ADHD nie może żyć bez Młodego ), zaczepiają go, próbują go wybawić z pudełka a Młody zależy od nastroju. Czasami wyjdzie i na tyle ile mu się uda goni ich i się zaczepiają nawzajem. A innym razem siedzi w pudełku, wystawi pyszczek i czeka. Co któryś podejdzie i próbuję go wyiskać to się chowa, i tak w kółko. Czasami mam wrażenie, że chciałby żeby go któryś wyiskał (najbliżej tego jest ADHD i ostatnio Noname), ale jednak nie daję się, a tamci są chyba za słabi albo za bardzo się boją żeby przejąć inicjatywę i tak się droczą nawzajem

Lubię na topa więc spoko

Maluchy się ośmielą z czasem i Młody doczeka się solidnego iskania Mimo zmiennych nastrojów, z całą pewnością, cieszy się, że nie jest sam.

zocha pisze:Czasami mam wrażenie, że chciałby żeby go któryś wyiskał (najbliżej tego jest ADHD i ostatnio Noname), ale jednak nie daję się, a tamci są chyba za słabi albo za bardzo się boją żeby przejąć inicjatywę i tak się droczą nawzajem

Musisz maluchom podpowiedzieć, żeby hurtem, we czterech na niego, każdy po kawałku szybciutko wyiska i Młody nawet nie zauważy jak to się stało !

mini pisze: Maluchy się ośmielą z czasem i Młody doczeka się solidnego iskania Mimo zmiennych nastrojów, z całą pewnością, cieszy się, że nie jest sam.

Mam taką nadzieję Też mi się wydaję, że mimo, iż nie są blisko to Młody jednak się cieszy, że oni są.
Ostatnio gdy podszedł Noname do niego to go trochę pogonił, a znowu gdy podszedł ADHD wystawił łepek, przechylił na bok i tak jakby czekał na iskanie. Mimo, że gdy podchodzi to ten się odsuwa
Dzisiaj za to były zgrzyty i Białemu się oberwało. Młody chyba nie był w nastroju

Jak ja bym tak chciała manianera , nieraz mam ochotę im pokazać jak to się robi albo ich przykleić do Młodego


Próbowałam sobie przypomnieć czy z PJ'em i Norkiem było tak jak z tymi teraz. A mianowicie czy ciągnęło ich tak do ludzi. Te szczury są czasami niemożliwe. Wystarczy tylko się do nich zbliżyć albo po prostu usiąść na podłodze, a one natychmiast przychodzą. Zresztą nawet stać spokojnie nie można bo od razu się wspinają. Zauważyłam, że dla nich najlepsza frajda to jak siedzę z nimi na podłodze i mogą po mnie chodzić, włazić za koszulkę i gdzie ich tylko poniesie. Nie ważne czym byliby zajęci to jak tylko się przybliżę, natychmiast przychodzą i się wspinają. Wygląda to jakbym była magnesem i ich przyciągam
Można ich wziąć na ręce, podrapać za uszkiem, pomiziać, całować brzuszki a one nic (no może Noname czasami ma dość moich czułości )
Oczywiście nie zawsze są takie kochane i grzeczne. Czasami pokazują też swoją drugą stronę i wtedy mam ochotę ich zamknąć w klatce i nie wypuszczać przez długi czas
Na początku obawiałam się, że z Białym mogą być problemy i będzie nie ufny w stosunku do nas. A tu okazuję się, że jest na odwrót i jest jednym z pierwszych, który przychodzi się przywitać i wejść za koszulkę Razem z ADHD jest to jedno z ich ulubionych miejsc, chyba czują się tam bezpiecznie
A Młody czasami chyba jest zazdrosny i gdy tylko ich wyczuję w pobliżu przychodzi do mnie i czeka na swoją porcję miziania

Masz proludzkie szczurostwo Niesamowite uczucie, prawda? Kiedy te istotki tak bardzo ufają.. Człowiek czuje, że warto, wszystko warto, nawet przeżywać te chwile, kiedy ma się dość i chce na szlaban do klatki wsadzać

zocha pisze: Co któryś podejdzie i próbuję go wyiskać to się chowa, i tak w kółko. Czasami mam wrażenie, że chciałby żeby go któryś wyiskał (...)

Pewnie za jakiś czas któremuś się uda, na metodę: - Wyiskać cię?
- Nieee!
- No, to cię wyiskam!

Całusy dla urwisów, dla zazdrośnika oczywiście podwójne

mini pisze:Niesamowite uczucie, prawda? Kiedy te istotki tak bardzo ufają..

Oj tak. Cieszę się, że nam ufają i tak do nas lgną

Oby unipaks, oby tak było
dziękujemy za całuski, oczywiście przekażę


Chłopaki już zaliczyli wizytę u weterynarza. A miałam nadzieję, że nie nastąpi to szybko. Ale odkąd u nas są drapią się co chwila. Pamiętam, że jak Młody do nas przybył to też się tak drapał. I po kuracji z zastrzyków mu przeszło. Żadnych strupów, ran, nic, tylko się drapią co chwila. Dostali zastrzyk, w poniedziałek kolejny. Mam nadzieję, że im pomoże. Po pierwszym jakby mniej się drapią, ale jeszcze widzę, że nie jest do końca dobrze. Mam nadzieję, że drugi im pomoże i będzie dobrze.


A dzisiaj wrzucam filmiki.
pierwszy z zwiedzania posiadłości Młodego http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... I_3233.mp4
drugi też, wszystkie razem w pudełku http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... 3303-1.mp4
tutaj Noname w roli głównej, widać jego charakter http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... I_3375.mp4
i dalsza część http://s930.photobucket.com/albums/ad14 ... I_3376.mp4

Ależ to już są młodzieńce, a nie dzieciaczki z poprzednich filmików jedno co się zgadza to że nadal perpetum mobile
a najbardziej mi się podobały te koziołki wyczyniane w pudełku
Wesoło tam macie, i w dwa razy większej ilości niż u nas, także i ja mam czego zazdrościć

Noname - jakbym widziała Misiaczka uparciucha, który uwziął się dostać pod koc i szarpanią dostać gdzieś gdzie czeka jego czarne słońce ...

Co do świądu, życzę rychłego uwolnienia od tej męczącej przypadłości, też obecnie przechodzimy, z ranami włącznie i naprawdę przykro patrzyć, jak uprzykrza ogonom życie

Czupury dla całej gromadki (wygląda mi na taką co lubi ) i specjalne głaski dla Młodego

Przykro słyszeć o weterynarzu..szczególnie, że masz jeszcze takie maluszki. Ale urośli! Rzeczywiście to już młodzież Ciągle ciekawscy, fajny ten karton, chyba ukradnę pomysł A Noname.. no nie mogę! Po swojemu urządza mieszkanie, a co! W końcu też tam mieszka Oglądanie Twoich panów to taka przyjemność, w sam raz na niedzielne popołudnie

Oj rosną oni bardzo szybko, a jeszcze nie tak dawno takie maleństwa były. Najbardziej to się martwię o Nonama, bo to taka klucha jest. Największy z nich i najbardziej okrągły I rzeczywiście uparte to takie, chyba najbardziej z całej czwórki

Ostatnio ich chwaliłam i długo nie musiałam czekać na efekty. Zaczęli mi niszczyć klatkę i to Plastek oczywiście najbardziej.
Zawsze gdy czytałam u innych, że ich szczurki coś niszczą to sobie myślałam, że mam kochane szczury bo nigdy mi w klatce nic nie gryzły (oprócz oczywiście hamaków ), mówię o PJ'u i Norku bo Młody to wiadomo-szczur jak nie szczur No to mam teraz takich ancymonów co gryzienie i niszczenie nie jest im obce

Agatow pisze:A Noname.. no nie mogę! Po swojemu urządza mieszkanie, a co! W końcu też tam mieszka

On tam tylko w gości przychodzi, powinien się zachować
A kartony to Młodego pokoje Co jakiś czas tylko sobie zmienia miejsce do spania

Filmiki przesympatyczne! Rozbrajający widok takie małe pchły podskakujące wewnątrz pudełka (choć muszę przyznać, że dużo urośli ). Ślemy im buziaczki i głaski, życząc jednocześnie odejścia świądu męczącego ogonki jak najszybciej w niepamięć!

Wzrost i waga coraz słuszniejsze, ale ruchy jeszcze u nich takie dziecięce! Te podskoki, przepychanki, momentami istne domino, bo nie gra dla nich roli, czy oddadzą temu kto zaczął czy komuś innemu !
Cudeńka, pooglądałabym sobie takie przepychanki na co dzień! Choć starsze misie stanowczo mają mniej niszczycielskich zapędów !

Dziękujemy

manianera pisze:Te podskoki, przepychanki, momentami istne domino, bo nie gra dla nich roli, czy oddadzą temu kto zaczął czy komuś innemu !

hehe dokładnie
A co do niszczycielskich zapędów to zapomniałam ostatnio jeszcze wspomnieć o hamaku. Powiesiłam nowy, jeszcze nieużywany hamak i wystarczył jeden dzień a oni już go po swojemu przyozdobili Hamak, a raczej hamako-norka, miał jedno wejście, ale oni musieli stwierdzić, że jedno to za mało i zrobili dodatkowe wyjście.



Dzisiaj trochę zaległych zdjęć. Bo zbieram się do wklejenia i jakoś tak nie mam kiedy.

Noname



Plastek


z Nonamem

Biały z Plastkiem


Biały


wygłupy



Adżi


Plastek (w tle Adżi)


Adżi, Noname

Piękne chłopaki.