:: Forum miłośników szczurów ::
https://szczury.org/
Też mi się wydaje, że tak własnie jest .W sumie taki świerzb czy wszoły to pewnie nawet my możemy z dworu nieświadomie przytargać
( w sensie że piwo, bo ja truskawek nie lubię 
)
Właśnie niebieściak wylądował z gałązkami wiśniowymi (czy tam innymi) na chwilkę w izolatce , żeby mógł zapomnieć o wiórowaniu listew. Czy poskutkuje , nie wiem 
)i tak to ogony pomału, pomału, rękami państwa sprytnie manewrując, przerabiają mieszkanie na własną modłęunipaks pisze:Dojrzewam do decyzji wyrwania wszystkich listew przypodłogowych jeszcze przed letnim remontem , tak mam już dość permanentnej obecności wiórów oraz , co jest gorsze do wytrzymania – nocnego hałasu czynionego przez niebieskiego bobra , żal mi też pakować go na noc do klatki , a niestety rumor po nocy jest straszliwy…
- wymknęła mi się stójkówna 
przynajmniej przy pasożytach typu robaczki, tak jest, że druga dawka, służy tylko na wybicie drugiego pokolenia, bo pierwsze powinno zniknąć już po pierwszej / Nie mam pomysłu ... wtedy gdy Lileczce dokuczała jej alergia na niewiadomoco (najprawdopodobniej roztocza) i rozdrapywała się do krwi. inne szczury też się wtedy mocno drapały aczkolwiek nie miały strupków a jeśli już to jakieś pojedyncze i niezauważalne. po potraktowaniu przeciwświądowym i antybiotykiem oraz obcięciu pazurów Lileczka przestała się rozdrapywać i tylko po prostu często się drapie (strupków raczej już nie ma) a cała reszta się nawzajem naśladuje. najlepiej to wygląda jak siedzą np w trójkę na tarasie i małpują wszystkie swoje ruchy jak jest bardzo odporny to może nawet po trzecim zastrzyku paskudztwo się dopiero odczepić. A skąd przyszedł nigdy nie wiadomo, ale wiele rzeczy jest przechowywanych w magazynach gdzie biegają dzikie szczury i myszy, które mogą być nim zarażone. Ogólnie życzę kwartecikowi szybkiego powrotu do zdrowia, a szczególnie ślicznej Dżumce proszę zapodać dużo głasków Śmiałości nabrały dopiero po naszym powrocie z imprez muzyczno - kulturalno – kulinarnych i pod osłoną nocy dokładniej spenetrowały nowe miejsce; rano już bez większej nieśmiałości zasiadły z nami do kawki i śniadania , a także wyegzekwowały bieżącą oraz zaległą rację pieszczot i zabaw. Po południu niestety panny ponownie były zmuszone zająć się sobą jako że państwo zaliczali spotkanie rodzinne w sąsiedniej miejscowości. Półtorej godziny drogi powrotnej do Wrocławia minęło im na przemian na tuleniu się do siebie , dewastacji cudzego mienia oraz na próbach przedostania się do bagażnika. Niektórzy z upodobaniem wyglądali oknem , budząc żywiołowe zainteresowanie innych użytkowników dróg … 
Dżuma swoim wrzaskiem w reakcji na bliskość Finlandii sięga już prawie strefy ultradźwięków i wkrótce zapewne przestanie nam przeszkadzać , ale dzisiejszego ranka jeszcze wpakowałam obie dziewczyny do transportera , chcąc im ułatwić zadzierzgnięcie przyjacielskich więzów. Uwolnione , rozeszły się obie godnie , zgodnie i w milczeniu – jedna na szafę , druga za poduchę… Wzajemne animozje w niczym nie przeszkodziły wąsatemu gangowi w zorganizowaniu udanej akcji zawłaszczenia mojego kawałka ciasta wczoraj wieczorem. 
Atak przebiegł błyskawicznie , poczynania biorących w nim udział zsynchronizowano w stopniu zasługującym na podziw i szacunek mimo wściekłości ograbionej , a konsumpcja po podziale łupów odbywała się parami , w strategicznie bezpiecznych pozycjach : dupciami do siebie ?
))_)) świetne zdjęcia obrazujące szczurzy film drogi 