szczury.org

Dziękujemy bardzo za życzenia!!!

Dla nas przełom 2011/2012 był intensywny jak nigdy, ale zdołaliśmy się przeprowadzić, choć momentami wydawało się to nierealne...

Niestety Stefcia bardzo źle zniosła kolejną podróż i przeprowadzkę . Początkowo w ogóle nie chciała wychodzić na górę klatki, jadła tylko gdy jedzonko dostała na dole, nie szła sama do poidełka (a kiedy powiesiłam je na dole, zatkała sobie szmatkami dostęp ). Wyjęta była wypłoszona i nerwowa. Teraz jest już lepiej, wchodzi codziennie na górny hamaczek choć trochę się pobujać, ale głównie siedzi w domku na dole... Wyjęta po pewnym czasie obłędu w oczach uspokaja się i rozochaca, ale i tak nie jest to ten sam szczurek . Zbyt dużo się ostatnio zadziało - odejście Neve, Lei, wyjazd na święta, przeprowadzka...

W niedzielę wyciągnęliśmy ją na sesję miziania i zaległa w końcu między nami na tapczanie, mi oddała łepek, TŻtowi zadek i tylko obracała krągłości ku naszym palcom . Widać jak brakuje jej iskania, drugiego szczurka... Kombinuję cały czas w tym kierunku, już myślałam, że znalazłam dla niej dwie urocze koleżanki, ale sprawa się zagmatwała, w weekend będę wiedziała coś więcej. Nie chcę brać maluszków, bo dla Stefci byłyby żadnym towarzystwem przy jej obecnym tempie życia... Ech...

Do tego teraz nie ma mnie przy niej i czuję się jak wyrodna opiekunka... Nie zmienia tego nawet fakt, że TŻt jest super-opiekuńczym facetem, który ją uwielbia i rozpieszcza. Dzisiaj rano mi pisał, że umówił się już z Gruboszkiem na wspólne podkocowe oglądanie serialu . Ale nie móc jej miziać przez cztery dni w tygodniu...

Mam nadzieję, że wszystko się poukłada...

Przykro czytać o zagubieniu Stefki, mam nadzieję, że pierwszy najtrudniejszy etap oswajania się z nowym domem już za nią i teraz pozostanie już tylko mocno zapuścić korzenie.
Wierzę też gorąco, że samotność agutki długo nie potrwa, bo widać że myśli Opiekunki choć z daleka biegną do niej nieustannie, a my tutaj też bardzo się koncentrujemy, żeby wszystkie plany wkrótce się ziściły.
Korzystaj Stefko tymczasem z wyłączności na mizanie i na wieczorne seanse pod kocem
i powroty - powroty

Przykro mi strasznie, Leiutka była szczurem szczególnym, jednym z tych, które nigdy nie powinny odejść.
Wymiziaj Stefkę przy najbliższej okazji i w moim imieniu. Mam nadzieję, że kwestia towarzystwa wkrótce się wyjaśni i rozjaśni Stefkowi i Wam te dziwne dni pełne zmian.

Przykro, że Stefcia taka zagubiona. Wierzę, że jednak znajdzie się dla niej odpowiednie towarzystwo i od razu będzie lepiej.

A gdy tylko będziesz mogła ją wymiziać to zrób to też ode mnie wycałuj i wygłaszcz

I ode mnie także serdeczne głaski dla Stefci, niech ma jak najwięcej tych chwil na mizianie i pieszczoty, tak aby poczuła się dużo pewniej w nowych warunkach, jeszcze zanim pojawi się ktoś, kto dotrzyma jej towarzystwa

Dziękujemy za głaski i dobre słowa !

Pierwsze wybrane dla Stefaniusza towarzyszki zostają w swoim domku, ale już mamy następną kandydatkę, może się uda !

Stefunia doszła do siebie ! Powitała mnie w czwartek w hamaczku i od tego czasu jest aktywna na swoim typowym poziomie (czyli niskim ), łazikuje, podjada i jest skrajnie miziasta, co wykorzystujemy wręcz perfidnie!

Niestety nadal jesteśmy w fazie rozpakowywania ostatków, więc zdjęć chwilowo nie ma, a szkoda, bo agut się rozplaszcza i oddaje mizianiu w nabożnym skupieniu !

Jak się cieszę, że wieści lepsze! Wygłaszcz i wycałuj agutkę także i od nas, tu cała nasza rodzinka trzyma za nią kciuki!

Kochani, po 15 stycznia przybędzie do nas towarzyszka dla Stefci !

No to cudownie, tylko się cieszyć! Te parę dni jakoś zleci... więcej miziania i rozpieszczania w oczekiwaniu na nowego członka rodzinki
A coś bliżej o przyszłej koleżance?

Jaka dobra wiadomość
Bardzo się cieszę, że w Stefankowym świecie w końcu zaczyna się układać, w takim razie nie przerywając naleśniczenia się agutka może już miejsce na hamaku szykować

(przyznam się, że widziałam przyszłą koleżankę, dzielną kobietkę z podobno idealnym charakterem -
odliczam dni wraz z Wami )

To już niedługo nie mogę się już doczekać

Jak nie chcecie niespodzianki, to macie: http://szczury.org/viewtopic.php?f=163&t=33899 - mamusia z tego wątku ma do nas dołączyć ! Co prawda nie wiemy kiedy dokładnie, bo pozostają kwestie transportowe (Gdańsk ), ale mamy wielką nadzieję, że bardzo niedługo!!!

Stefcia już pełna sił, wróciła do nawyku przenoszenia całego dostępnego jedzonka w nieznane nikomu miejsce (czyli do domku, w prawy róg ). Jest to absolutnie bezcelowe biorąc pod uwagę, że jest sama w klatce, a my nie gustujemy w bepharze, ale ważne, że biega, skacze i zachowuje się po stefańsku. Na wybiegu też zadowolona myszkowała po nowych włościach w akompaniamencie własnego zgrzytania.

Miziana jest za trzy i najwyraźniej sprawia jej to frajdę! A jak dojedzie do nas haszczaneczka - będziemy miziać na cztery ręce !

manianera pisze: Stefcia już pełna sił, wróciła do nawyku przenoszenia całego dostępnego jedzonka w nieznane nikomu miejsce (czyli do domku, w prawy róg ). Jest to absolutnie bezcelowe biorąc pod uwagę, że jest sama w klatce, a my nie gustujemy w bepharze (...)

ale wiesz, co mawiał Mały Książę: "Nigdy nic nie wiadomo"

Cieszę się z dobrego humoru Stefanka, tak zajętej - to seansami relaksacyjnymi, to gromadzeniem zapasów i myszkowaniem czas napewno szybciej zbiegnie do spotkania z nową koleżanką. Zresztą ... i samo to - to też bardzo cenny czas

Okazuje się, że Stefan gromadzi zapasy, ale wcale nie je dużo. Przy czym krągła i ciężka pozostaje, więc nie wiemy o co chodzi Specjalnie bephar kupiłam żeby nie wybierała składników i żeby móc zważyć ilość pokarmu zaleconą przez producenta - tyle dawaliśmy, a okazało się po otwarciu spichlerza, że zjedzona może połowa, albo nawet nie... Przy czym problemów z gryzieniem nie ma, sierść ładna, szczuras w dobrym humorze... Ech, liczę na to, że koleżanka zmotywuje do większej dawki ruchu i przez to poprawi wszelkie parametry .

A spodziewamy się jej za dwa tygodnie (dopiero...ale najważniejsze, że przyjedzie !) Klateczka już na nią czeka (na czas łączenia), my też, stęsknieni za widokiem choćby mikro-stadka.

Długo Stefci widać nie było, dziś troszkę się poprawiam:


A tu sama słodycz - mizianie Stefki

mam dziwne wrażenie, że wcięło mi tu mojego wcześniejszego posta...

manianera pisze: wróciła do nawyku przenoszenia całego dostępnego jedzonka w nieznane nikomu miejsce (czyli do domku, w prawy róg )

http://i1239.photobucket.com/albums/ff5 ... h_i011.jpg jaka ona jest cudna..!
Stefcię serdecznie całujemy i życzymy, żeby w coraz lepszym humorze i zwyżkującej kondycji doczekała się rychłego dołączenia koleżanki