Ale już jestem... już jestem? A może raczej jeszcze jestem, bo coś czarno widzę przyszłość mojego organizmu ... no nic; 
) w każdym razie, skróciłam o kilka godzin pobyt poza domem i z niepokojem dopadłam do klatek. Szczury wyglądały na całe, ale niezbyt zdrowe; Steful faktycznie był w niejakich tarapatach, bo to moje niedobre Gacysko prawie sforsowało dzielącą ich przegrodę ( Nietoperzyk mimo kastracji dalej jest nieznośny ) więc Blokers był mocno podenerwowany; Darek i Dolarek wyglądali jakoś tak... trochę nastroszeni, lekko przymrużone ślepka i tak dziwnie niemrawi. Zaczęłam sobie wyrzucać, że zostawiłam im między innymi „gerberka” i pewnie zjedli gdy stracił świeżość... przytrułam moje szczury! 
. 
) . Tym sposobem moje Kwarki ocaliły mi życie. Należała im się zatem wdzięczność moja oraz zadośćuczynienie za kilkadziesiąt godzin zamknięcia- i tak im (oraz kotu) zadość czyniłam, że zasnęłam między nimi w okolicach godziny 15-tej- obudziłam się cudnie wyspana o 1:32; telefon „czerwony” od nieodebranych połączeń a Cuda Moje troskliwie sprawdzają, czy mam czyste uszy... to było miłe przebudzenie choć nie wiem, czy skutkiem tego wyczynu dzisiaj dotrwam do „wieczorynki”... 
.
Lepiej ująć nie możnaol. pisze:Nie na darmo, jak się okazuje, Dar podpisał "moja"; znajomi mimo, że ludzie groźbę zrozumieli i zadzierać z dumnym stworzeniem nie śmieli. Blizna - talizman.
Takich właśnie wieści mi brakowało
Jako, że wzmożone czułości się teraz Kwarkom należą, niech przyjmą i ode mnie uściski.
Materia zgoła nieprzewidywalna a urzekające w swojej istocie Odmienna, jak miło, że napisałaś
łaski, Babliś, to ja nie robię .
te dwa czarne potwory, to moje najładniejsze szczury ... tak często wyglądają wizyty Dara w klatce Blessia i Gacka; Nie lubią się i już. Dlatego, jak wychodzę z domu, jedną z klatek jednak zamykam. Darek i Gacek- obaj są siebie warci i takie wizyty powodują napięcie, często po różnym czasie; czasem po godzinie czy dwóch, a czasem po dziesięciu minutach, dochodzi do utarczki, wtedy niestety wypraszam Dara z tej chałupy, on się wtedy obraża trochę, ale w końcu jak chce u kogoś bywać, to niech się nie awanturuje. Tym razem też tak było; poszedł obrażony wywalić się w swoim gniazdowisku, 
a w końcu udał że śpi i wtedy już przypominał mojego ślicznego Darunia : 
. toż to jeden prosi, a drugi ma zło na twarzy!Rhenata pisze:http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/43c ... e09d8.html
brzydale przebrzydle,hehee
no żartowałam, i tak są śliczni
Jaki ładny- taki niedobrycudny jeżyk
No, Rhenata – poznałaś się na nichno żartowałam, i tak są śliczni
, choć tu śliczność swą naprawdę głęboko ukryli
U mnie też z tym raczej trudnoAlez on piekny !
OK moge byc nieobiektywna.
, wszak to Kwarki są... jednak co jak co, ale te głowy- mają chyba obiektywnie piękny kształt. Duże, jakby wyrzeźbione, no i te płynne ruchy....jak tak się obaj rozbiegają na łóżku; wielki czarny i wielki biały, to wygląda jak... taniec delfinów prawie. Szkoda, że to miewa miejsce najczęściej w mroku, kiedy „arenę” oświetla tylko telewizor, bo to naprawdę wygląda zjawiskowo. Darzysko ostatnio w dodatku rozsmakował się w pieszczotach brzusznych i co jakiś czas przerywa harce by położyć się obok mojej ręki...na boczku! Z tak rewelacyjnie uniesionymi łapkami! 
chwilka drapanka i biegnie dalej...
Gacuś wbrew pozorom wcale nie prosi, raczej wyprosić gościa usiłujetoż to jeden prosi, a drugi ma zło na twarzy!
. Ale właśnie widać, jak wyrazista jest „mimika” Dara. Uwielbiam brać go w takiej chwili w ręce, bo wtedy oczy robią się okrągłe jak u kota ze Schreka a sierść staje się gładka; czary normalne . Kiedy go odkładam, ślepka znowu zmieniają się w szparki- tym razem z obrazy, bo jak mogłam przerwać mu jego ważne alfowate działania.
no nie??Na żywo są zdecydowanie śliczniejsi!
a to takie piękności są...