napiszę tylko, że jak liczycie, że macie mnie z głowy- to się przeliczycie!
.
Chwilowo, nie bardzo mogę szaleć, ale ja tu wrócę
(i tak Was trochę podczytuję jak tylko mam okazję) . Spodziewam się, że tak od okolic Dnia Świstaka, będę tu mogła sobie znowu marudzić bez przeszkód.
Póki co, zamelduję jeno, że trwamy, choć z niejakimi perturbacjami; w tak zwanym międzyczasie Dar, przeszedł pierwszą w swoim niemal 20 miesięcznym żywocie kurację antybiotykową (grało coś w Darusze).
Obawiam się, że teraz kolej na Blessiaka, bo Dobremu Duszkowi coś furczy w nosku.
Gacuś- jak to Gacuś: podśpiewuje troszkę- ale nie fałszuje Myszka moja.
Blokers całkiem nie chce ostatnio wyłazić ze swoich menelskich włości i muszę go wywabiać podstępem. Z jednej strony mu się nie dziwię: styczeń
! Swoją drogą, i ja i on sekundujemy okolicznym mieszkańcom, by smakowała im Wódka Parkowa i to koniecznie w dwusetkach, bo jak sąsiedzi wypiją jej wystarczająco, to odmienna przynosi z „Biedronki” puste pudełko po tym specyjale, a pudełko owo- jest jakby zaprojektowane, na idealne kartonowe schronienie dla mojego Kloszarda
.
Dolarek... cóóóż, muszę przyznać, że miałam niecną pokusę, by pobierać opłatę za pogłaskanie mojego Brudnonosego Cuda
. No, sami pomyślcie: kasa potrzebna, a on.... prawie 800gramów grzecznego, cieplutkiego, bielusieńkiego, mięciutkiego jedwabiście futerka... i to nie jest króliczek! To szczur o przemądrym pycholku! Same ręce się wyciągają by potłamsić. Opamiętałam się jednak i zrezygnowałam z niskiej chęci zysku, bo pojęłam, że byłby to proceder bliski sutenerstwu przecie
.
. 
.
