szczury.org

Nie moge znaleźć podobnego tematu,może coś ominelam wtedy przepraszam. Chodzi o to że 3 dni temu zmarła moja szczurka, i moj drugi szcur został sam. Mirek ma rok,od malego "mieszkał" z Focią. właściwie na poczatku one mieszkały razem ale trcoeh sie biły, wiec ogolnie mialy odzielne klatki tylko obok siebie i zawsze razem sie ganialy na spacerach, wtedy byly szcesliwe. Od smierci Foci Miron jest osowiały i widze że tęskni.I teraz mam dylemat, czy wziąć mu towarzysza?Jesli tak to czy nie jest za wczesnie?Jeśli bym sie juz zdecydowała czy wziac samca czy samiczke?I czy mały/mała zniesie połączenie z dorosłym samcem?zeby nie było nieporozumien , Mirek jest wykastrowany, co wyniklo z nieporozumienia(został on wzięty jako samiczka).Prosiłabym o szybkie odpowiedzi, ponieważ jeśli bym sie zdecydowała to do jutra musze załatwić transport szczurka.

Ja uważam, że trzeba mu załatwić jakiegoś spokojnego kumpla, który ukoi jego tęsknotę. Nikt nie lubi być sam... :-(

ale malce nie sa chyba spokojne:/nie wiem sama, duze szcurki chyba sie trudniej laczy, a chlopaka czy dziewczyne?

ja bym sie nie wachala i brala nowego malucha...

dobrze zrobi i na Twoje i na jego serduszko...
u Hesuska po smieci Osamy dopiero pojawienie sie Cloudzika przywrocilo go do zywych (bo strasznie byl osowaly jak zostal sam).

a co plci to nie wiem a mial juz kiedys kontakt z samcami? jak reagowal?

Ja chciałam powiedzieć kumpelkę lub kumpla kastrata, bo często się kastraty ze 100% chłopakami nie zgadzają tj. dostają bęcki

kontakt z kastratami mial chyba taki tylko co z braćmi swoimi( i z członkiem swojego tatusia jak go płodził ).ogolnie tylko mial kontakt z moją pyszczką.a czy Miruś sie nie obrazi i nie pomyśli ze jego Fotkę wywaliłam gdzies i zamieniłam na małego?

a czy Miruś sie nie obrazi i nie pomyśli ze jego Fotkę wywaliłam gdzies i zamieniłam na małego?

jeszcze sie z czyms takim nie spotkalam... i szczerze watpie by tak sie stalo.
szczur cierpi - co jest zrozumiale - tez cierpimy po takiej stracie... a kolega lub kolezanka poprostu pomoga mu skupic sie na czyms innym...

co do plci to ja na Twoim miejscu wybralabym to co Ty wolisz... nie wszystkie samce po kastracji musza byc 'popychadlami' dla jajecznych chlopakow, wszystko zalezy od charakterku...

oj Mirek nie jest fajtlapą, no moze troche ale jest strasznie kochany i on troche dominował fotke ale to chyba roznie bylo, no nie wiem nie wiem,serio zastanawiam sie.a co mysliczie o dwoch malych dla niego?dwoch panienkach np?(co do opcji 2 male to mama sie jescze nie zgodzila na to, jedną moge napewno)

ale wtedy mogłoby być tak, że nowe będą się trzymać razem (zwłaszcza jeśli byłyby z jednego miotu) i Twój mały będzie jeszcze bardziej podłamany...

a ja bym byla za... malym bedzie razniej (a dla nich to w koncu dosc duzy szok, zmiana totalna otoczenia), a duzy i tak bedzie u siebie... dla niego bez roznicy (bo i tak musi sie z nowymi dograc, bez roznicy czy jeden czy dwa), a maluchy beda mniej przerazone...

poza tym jezeli bedziesz ratowac jakies bidy... to zawsze jedno zycie uratowane wiecej :thumbleft:

no, może i masz rację Lulu...

choć mój kolega kiedyś dokupił szczurci po śmierci koleżanki dwie nowe toważyszki i nowe nieźle wtłukły starej... musiał je rozdzielić.
Ale jeśli Twój nie daje sobie w kaszę dmuchać, to czy więcej, czy mniej będzie dobrze :thumbleft:

mama sie nie zgodziła na 2, wybrałam już od marlenki panienke:)ciesze sie i boje tak samo.nie wiem czy podołąm i czy straczy mojego uczucia dla niej, oby tak.i boje sie czy miron bedzie szczesliwy.no coś do odważnych świat należy!nie pierwsza i nie ostatnia jestem w takiej sytacji i bede laczyc szczurki.

będzie dobrze :przytul:

Mirek pewnie za jakiś czas zapomni zajmując sie nowym towarzyszem. Ja własnie łącze 1,5-letnią szczurkę z 6 tygodniową szczurką. Nie jest łatwo-powiem że nawet ciężko ale podobno prędzej czy później sie przyzwyczają...

mam ten sam problem, dzis chcialam ich zapoznac, nistety niepowodzenie:/