szczury.org

Chodzi mi o uspienie zwierzaka , kiedy, po czym poznać ,że to juz , ciekawa jestem waszych opini...
No to juz prawie wszystko napisałam...

Ciezkie pytanie :-(
Ja sobie obiecalam przy Fresuni ze jesli przestanie jesc, przyjmowac pokarm (ze strzykawki) mimo leczenie i podania sterydu to...
Niunia byla nieprzytomna, coraz gorzej oddychala.. i wiedzialam..
to jest koszmar, ale jesli sie zna swojego zwierzaka to sie widzi.. Czasem nie chce sie tego zauwazyc, ale jak to powiedziala mi doktor " jest to leczenie wlasnego bolu serca" czyli w moim mniemaniu "nasz egoizm"..
Nawet jesli wiadomo ze jest do decyzja sluszna, mamy zawsze wyrzuty sumienia :-(

Dawniej sądziłam, że lepszy jest najgorszy ból niż śmierć i to że już nas nie ma, niczego nie ma.
To podejscie zmieniła choroba Bilba. Przelewał się przez ręce, pił i jadł ze strzykawki, ale cały czas był przytomny. Wet, pożal się Boże, potrafiła tylko zastrzyki wbijać w to malusie ciałko. Na początku nawet pomagały, ale kiedy zobaczyłam, że z każdą wizytą nie jest lepiej, a wręcz przeciwinie - gorzej...
No i sam ogonek... Kiedy w ostatni dzień jego bytności, rozmawiałam z nim, leżał na kanapie, przytulony do mojej ręki i patrzył tymi oczkami, miałam wrażenie, że zgadza się, że wręcz prosi abym mu ulżyła. Nie wiem, może to tylko takie moje wrażenie było...
Niemniej, gdybym mogła cofnąć czas, szybciej zdecydowałabym się na ten krok, w końcu bardzo ważne jest, aby każdy miał godne życie i godną śmierć.

Po czym poznać moim zdaniem? Może to głupie - ale po oczach. Jeżeli zna się dobrze własnego zwierzaka, to on nam pokaże, że już nie ma nadziei

Po oczach, zawsze po oczach...

To widać. Kiedy szczur cierpi, nieruchomieje, a jego oczka są zaszklone bólem. Gdy widziałam, że mimo podawania leków, szczury czują się źle, decydowałam się skrócić ich cierpienie.
I choć ta decyzja jest trudna i potem tęskni się za ukochanym przyjacielem, jest ci lżej na sercu, a w twoim umyśle świeci jasna myśl: on już nie cierpi.

A ja nic nie widze, i nie wiem co mam robić , Mala walczy,szuka swoich miejsc , próbuje jeść , ale jej nie wychodzi za szybko sie męczy, wychudła strasznie, oczy ma takie zmeczone...., do tej pory nie wydawało mi się zeby jakoś cierpiala , teraz trudniej oddycha juz nie już, a może zacznie się poprawiać............

merch, samo sie nie zacznie poprawiac.

I raczej nikt nie powie Ci co masz zrobic nie wiedzac co dolega szczurkowi, jak przebiegala choroba i leczenie. Osobiscie opiniowac moge, tylko po zapoznaniu sie ze szczegolami...

esti , 3tygodnie temu malynia była osłabiona, płuca czyste, serce nie powiększone , zmainy w kregoslupie minimalne od tamtej pory dostawała steryd pod osłona antybiotyku lub bez antybiotyk, stopniowe pogarszanie się stanu , brak apetytu , trudnosci z jedzeniem , z piciem z poruszaniem. Dr Wojtyś podejrzewa zapalenie mózgu, weterynarz do któterego chodze zmiany starcze zaburzenia przewodzenia.

merch, ile ma mala?
Co to oznacza zmiany starcze?

Co to sa zaburzenia przewodzenia - bo to bardzo rozlegle pojecie?

Jakie leki dostawala i jak dlugo?

Po Twoim opisie malowiem, ale z tego co piszesz objawy wskazuja na zapalenie mozgu lub inne schorzenie neurologiczne.

W zaleznosci od tego, co napiszesz o podawanych lekach, bedemogla cokolwiek doradzic.

Małynia się udusiła nie zdązyłam jej pomóc odejść, nie poznałam po oczach na czas, może nie chciałam poznać jeszcze dziś rano dość chetnie piła mleko ze strzykawki i podskubywała ogórka.

nawet nie wiem, co powiedziec... tak mi przykro...

strasznie mi przykro :-(

Malutkie biedactwo [']

@-,-'-,-'-
:przytul: przykro mi

Teraz ja mam ten sam problem.
Przechodziłam przez ta decyzje juz kilkanaście razy i ciągle nie wiem, czy to już, czy jeszcze nie, lub czy nie należało wczesniej...

Zurka ma 2 lata i 7 miesiecy. Ma niewładne tylne nóżki (postępujące zwyrodnienie, zanik mięśni). Dotychczas jakoś sobie radziła, ale z każdym dniem jest coraz gorzej. Często znajduję ją leżącą na plecach jak szmaciana lalkę. Oczka zaklejone porfiryną, porfiryna w jednej z dziurek noska. Prawie nie chodzi (czołganie mam na mysli).
Ale stale ma apetyt.

Komfortu życia nie ma raczej żadnego, ale czy brak komfortu jest jednoznaczny z cierpieniem?
Gdyby nie chciała jeść uśpiłabym ją natychmiast (tak źle wygląda), ale ona je i ja mam dylemat. :roll: