Askja
: czw lis 22, 2007 12:09 am
Nie sadzilam, ze poltorej miesiaca wystarczy, by tak bardzo sie przywiazac do ogonka... Moze to jego gracja i idealny charakterek, a moze koniecznosc patrzenia jak biedactwo umiera, kiedy jeszcze dzien wczesniej byl wesoly, ciekawski, a jego zycie wlasciwie dopiero sie zaczelo...
Kiedy go przynioslam, byl malenki i przerazony i bylam przekonana, ze jest dziewczynka;-) Po tygodniu okazal sie chlopcem, nadal byl niesmialy, ale zaczal reagowac na wolanie (czytaj: obietnice slonecznika schowanego w rekawie;-)) i wedrowac po moim biurku, dopisujac swoje trzy grosze do moich tekstow na komputerze;-)
Gdy wylizywal sie z zapalenia oskrzeli, dostal nagle kopa smialosci. Wbiegal mi na ramie i platal sie we wlosy... Pedzil jak torpeda w te i we wte po calym mieszkaniu, zagladajc we wszystkie katy i wspinajac sie, byle wyzej, niesamowicie szybki i zwrotny... Towarzyszyl nam przy kolacji, wedrujac po nogach na stol i zagladajac we wszystkie talerze... Nie mial w zwyczaju znaczenia terenu, nigdy tez niczego nie zniszczyl, choc uwielbial wylegiwac sie w poscieli...
Jego radosc z pelni zycia trwala tylko trzy dni:-((( Nie doczekal tez kolegi, z ktorym chcialam go zapoznac... W ciagu jednego dnia po prostu przeciekl mi przez palce - antybiotyk nie pomogl, a on byl coraz slabszy i slabszy az jego serduszko przestalo bic:-(((
Askja: http://www.picasaweb.google.com/naaairda/tempaskja
Kiedy go przynioslam, byl malenki i przerazony i bylam przekonana, ze jest dziewczynka;-) Po tygodniu okazal sie chlopcem, nadal byl niesmialy, ale zaczal reagowac na wolanie (czytaj: obietnice slonecznika schowanego w rekawie;-)) i wedrowac po moim biurku, dopisujac swoje trzy grosze do moich tekstow na komputerze;-)
Gdy wylizywal sie z zapalenia oskrzeli, dostal nagle kopa smialosci. Wbiegal mi na ramie i platal sie we wlosy... Pedzil jak torpeda w te i we wte po calym mieszkaniu, zagladajc we wszystkie katy i wspinajac sie, byle wyzej, niesamowicie szybki i zwrotny... Towarzyszyl nam przy kolacji, wedrujac po nogach na stol i zagladajac we wszystkie talerze... Nie mial w zwyczaju znaczenia terenu, nigdy tez niczego nie zniszczyl, choc uwielbial wylegiwac sie w poscieli...
Jego radosc z pelni zycia trwala tylko trzy dni:-((( Nie doczekal tez kolegi, z ktorym chcialam go zapoznac... W ciagu jednego dnia po prostu przeciekl mi przez palce - antybiotyk nie pomogl, a on byl coraz slabszy i slabszy az jego serduszko przestalo bic:-(((
Askja: http://www.picasaweb.google.com/naaairda/tempaskja