szczury.org

Prawie 3 lata życia. Większość w samotności. Jego agresja w stosunku do szczurów i ludzi nie pozwoliła na zamieszkanie z resztą stada. W ostatnim czasie zbliżyliśmy się do siebie. Pozwalał sobie pierwszy raz podawać antybiotyki. Przez ostatnie 3 tygodnie żył bez oczka. Nie wiem co się stało, ale trzeba było usunąć oczko. Wszystko było ok. W pewnym momencie jego stan zaczął się pogarszać, ale nie drastycznie. Mieliśmy po niedzieli iść do weta. Niestety, Zdzisio odszedł na moich rękach. Pierwszy raz spokojny, wtulony w moje ręce. Jak nigdy
Kochałam go, mimo wielu ran na rękach. Był wyjątkowy, trudny, ale kochany

Zdzisiu, nigdy nie zapomnę Byłeś moim pierwszym wacikiem [']

Bardzo mi przykro Karen.
Ach te szczury, kazdy inny , kazdy kochany, chociaz odchodza , kazdy zawsze zostaje w naszym sercu...

Ehhh Karen... wspolczuje. Boli strasznie taka strata
['][']..dla Zdzisia

[']

Eh, co by nasze ogonki nie zrobiły i tak zawsze będziemy je kochać...

[*] [*] [*] dla Zdzisia

zdzisio [*]

(*)

[*] dla Zdzisia
przykro, gdy już nadejdzie ta chwila...