szczury.org

Witam Kochani!
Dwa dni temu umarł mój roczny szczurek Kubuś[*] ...Z forum dowiedziałam się,że szczurki nie powinny żyć pojedyńczo dlatego dokupiłam starszemu Civicowi kolegę(to było rok temu).Chłopaki bardzo się zaprzyjaźnili spali przytuleni,razem jedli,dbali o siebie wzajemnie.Śmierć Kubusia jest tragedią nie tylko dla mnie ale i dla Civica...Stał sie osowiały,smutny,ciągle tylko śpi Na szczęście je i pije,co prawda nie tyle co zawsze,ale ciesze się,że w ogóle nie przestał tego robić.Nie wiem co mam robić w takiej sytuacji...Jak mogę mu pomóc?Czy ktoś był w podobnej sytuacji?Bardzo proszę o pomoc...

Najlepiej by było abyś adoptowała mu dwóch młodych kumpli (dwóch, aby było mniejsze prawdopodobieństwo sytuacji takiej jak ta teraz, gdy jeden zostaje sam). Dwa maluchy nie będą go tak męczyć dziecięcymi zabawami, a jednocześnie będzie miał sie do kogo przytulić, kogo poiskać.

popieram przedmówce

Tak właśnie myślałam żeby sprawić mu współlokatorów,jednak boję się,że rok i osiem miesięcy to za dużo by teraz dokupować mu przyjaciół...Mylę się?

Jeśli miał kumpla większość swojego życia i tęskni, to przy odpowiednim łączeniu nie powinno być problemów
No i szczurki adoptuj, nie kupuj w sklepie Na forum ciągle mnóstwo malców szuka domu.

Moi Panowie JJ mieli po półtora roku jak przyszedł Czejen, przyjeli go baaardzo dobrze i grzali małe dupsko. Fakt jest taki, że jak weźmiesz jednego malucha to starszemu nie da spokoju, a 2 bedzie męczyć siebie nawzajem

Jeśli miałabym staruszkowi zafundować przyjaciela to baaaarrrdzoooo chciałabym adoptować,jednak szczurki które są do wzięcia zawsze są daleko ode mnie... mieszkam koło Bogatynii...

Karena transport to nie problem Zawsze się coś znajdzie!

SUPER!!!Skoro tak to czekam na jakieś propozycje w tej sprawie

Nina!Nie wiem czy dostałaś moją prwatną wiadomość dlatego piszę jeszcze tutaj:)Zgorzelec to miasto do,którego mogłabym ewentualnie dojechać=>to jest 45km ode mnie.

Tak dostałam i odpisałam Myśle, że niedługo Twój szczurek będzie miał nowych kumpli

ja się ewidentnie zgadzam z tym, że dwóch.. jak przyniosłam małego Teusia, a przedtem gdy jeszcze Blues był mały, dorosły już Joy nie miał życia... =P

Dixi miała 1,5 roku gdy odeszła jej siostra i smutniejszego widoku niż osamotniony i osowiały szczurek nie widziałam dotąd. Musiałam nieco poczekać aż moja szczurcia ze sklepowej hodowli podrośnie po czym dokupiłam jeszcze jedną maluszkę. Troszkę się obawiałam czy Dixi nie zrobi im krzywdy- takie małe były. Boziu, jak ona się ucieszyła. Zaadoptowała je od razu i nigdy nie wykazała agresji. Była chyba święta bo ja bym z lekka nie wytrzymała gdyby ktoś po mnie ciągle latał i pogryzał...

Mam bardzo podobną sytuację. Przyjaciel mojego Emilka umarł kilka miesięcy temu.
Sprawę komplikuje fakt, że Emilio ma jakąś wredną nawracającą infekcję grzybiczo-ropną. Leczę, leczę i przez to leczenie szczurek reaguje panicznym strachem na jakiekolwiek proby wzięcia go na rękę...
I boję się, żeby nowe maluchy się od niego nie pozarażały.
A zostawić go samego sobie też nie chcę.
Co byście poradzili?

emilio pisze: ma jakąś wredną nawracającą infekcję grzybiczo-ropną.

Nie wiem pytałeś (aś) weterynarza czy to jest zaraźliwe bo jeśli nie to ja bym zaadoptowała mu kolegę
Jeśli tak to niestety musisz go wyleczyć do końca ,a później sprawić mu kolegę.
Wiem co się działo z moją Narmi gdy odeszła Dori szczur był tak załamany że tylko spał gdy zaadoptowałam Sarai (dzięki Akemi ;]) to Szczurzyca od razu ją zaakceptowała i jej "depresja" poszła w nie pamięć