Jak mo?emy wp?yn?? na osi?gni?cia naszego pupila?
: czw kwie 22, 2004 11:21 pm
Trzy grupy studentów psychologii trenowały trzy grupy szczurów w pokonywaniu labiryntu. Jedni otrzymali szczury "genialne", a drudzy "przeciętne", a trzeciej grupie zakomunikowano, że przydzielone jej do eksperymentu zwierzęta są "niedorozwinięte umysłowo".
Po zakończeniu tresury istotnie najlepiej zadanie wykonały szczury "genialne", a najgorzej - szczury "głupie". W trakcie trwania doświadczenia obserwowano przede wszystkim ich opiekunów. Zauważono, że grupa studentów trenująca szczury "głupie" komentowała ich zachowanie słowami: "no, jak leziesz idioto", "rusz się, ty przygłupie", "ty potworna ślamazaro". Natomiast opiekunowie szczurów "genialnych" głaskali je, brali na ręce i zachęcali do wysiłku komentarzami typu: "świetnie, mój mały", "błyskawica", "ale z ciebie szybki Bill", "Einstein".
Po wykonaniu eksperymentu okazało się, że wszystkie zwierzęta przydzielone były losowo poszczególnym grupom opiekunów, natomiast studentów poinformowano o ich zróżnicowanych zdolnościach. Jedyną różnicą między tymi trzema grupami były tylko oczekiwania trenerów.
Drugi eksperyment przeprowadzono w dużej szkole. Trzem nauczycielom powierzono "tajemnicę": uznano ich za najzdolniejszych, toteż w nagrodę otrzymali do prowadzenia trzy najlepsze klasy, ze specjalnie wyselekcjonowanymi uczniami. Po rocznej pracy nauczyciele stwierdzili, że ich pupile "wprost rwali się do pracy" a "współdziałanie z nimi było prawdziwą przyjemnością", więc nauczyciele poświęcali im więcej uwagi i czasu. Trzeba przyznać obiektywnie, że klasy eksperymentalne osiągnęły znacznie lepsze wyniki dydaktyczne. Jednak w podsumowaniu eksperymentu ujawniono, że wybrano do niego dzieci, podobnie zresztą jak i nauczycieli, w zwykłym losowaniu.
*
Wyniki obu eksperymentów dowodzą siły naszych podświadomych nastawień leżących u podstaw oceny innego człowieka i towarzyszących mu sytuacji, a w związku z tym - niechęci do podejmowania jakiegokolwiek ryzyka pracy z dziećmi odbiegającymi od standardów przeciętności, które a priori naznacza się stygmatem dolnego pułapu zdolności i możliwości (lub jego brakiem).
Po zakończeniu tresury istotnie najlepiej zadanie wykonały szczury "genialne", a najgorzej - szczury "głupie". W trakcie trwania doświadczenia obserwowano przede wszystkim ich opiekunów. Zauważono, że grupa studentów trenująca szczury "głupie" komentowała ich zachowanie słowami: "no, jak leziesz idioto", "rusz się, ty przygłupie", "ty potworna ślamazaro". Natomiast opiekunowie szczurów "genialnych" głaskali je, brali na ręce i zachęcali do wysiłku komentarzami typu: "świetnie, mój mały", "błyskawica", "ale z ciebie szybki Bill", "Einstein".
Po wykonaniu eksperymentu okazało się, że wszystkie zwierzęta przydzielone były losowo poszczególnym grupom opiekunów, natomiast studentów poinformowano o ich zróżnicowanych zdolnościach. Jedyną różnicą między tymi trzema grupami były tylko oczekiwania trenerów.
Drugi eksperyment przeprowadzono w dużej szkole. Trzem nauczycielom powierzono "tajemnicę": uznano ich za najzdolniejszych, toteż w nagrodę otrzymali do prowadzenia trzy najlepsze klasy, ze specjalnie wyselekcjonowanymi uczniami. Po rocznej pracy nauczyciele stwierdzili, że ich pupile "wprost rwali się do pracy" a "współdziałanie z nimi było prawdziwą przyjemnością", więc nauczyciele poświęcali im więcej uwagi i czasu. Trzeba przyznać obiektywnie, że klasy eksperymentalne osiągnęły znacznie lepsze wyniki dydaktyczne. Jednak w podsumowaniu eksperymentu ujawniono, że wybrano do niego dzieci, podobnie zresztą jak i nauczycieli, w zwykłym losowaniu.
*
Wyniki obu eksperymentów dowodzą siły naszych podświadomych nastawień leżących u podstaw oceny innego człowieka i towarzyszących mu sytuacji, a w związku z tym - niechęci do podejmowania jakiegokolwiek ryzyka pracy z dziećmi odbiegającymi od standardów przeciętności, które a priori naznacza się stygmatem dolnego pułapu zdolności i możliwości (lub jego brakiem).
