szczury.org

Chciałam Wam przedstawić moje dwie szczurzyny

Oto Inka, niestety nie była zbyt obfotografowana, przez całe swoje życie bardzo bała się wszystkiego i wszystkich, oprócz mnie. Odeszła w wieku 2,5 roku, do dziś nie wiem co się stało, ponieważ rano była zupełnie żywa, wesoło biegała po klatce, natomiast kiedy wróciłam ze szkoły zataczała się i była lekko nieprzytomna. Potem była szybka akcja do weta, tygodnie leczenia - niestety, bezskutecznie. Odeszła pewnej letniej, ciepłej nocy [*].

Inka:
http://img514.imageshack.us/img514/5810/hpim2249sr5.jpg

Tu rozpoczyna się historia Dotti. Ja i rodzice bardzo długo byliśmy niepocieszeni po tym, jak odeszła Inka. Przez pewien czas nie chcieliśmy otaczać opieką następnego ogona, bojąc się, że znów zachoruje i będziemy okropnie płakać po kolejnym maleństwie. Jednak kiedy wróciłam z jednego z wyjazdów, w domu coś się zmieniło - pojawił się mały, kapturzasty ogon. Nie posiadałam się ze szczęscia Maleństwo dostało imię Dotti i rosło jak na drożdżach. W tej chwili szczurzysko ma pół roku i zaczęłam szukać jej szczurzego towarzystwa (tak, wiem, troszkę to późno. Ale lepiej późno, niż wcale ). Jest niesamowicie przyjazna i kiedy biega po domu od razu ładuje się na kolana. Futrzak jest też okropnym łakomczuchem Mam nadzieję, że będzie ze mną jak najdłużej, a ja szybko znajdę jej jakieś towarzystwo

Dotti:
http://img292.imageshack.us/img292/3977/dsc0317ix2.jpg

obie panny piękne.
oby się Dotti dobrze chowała i towarzystwo miała fajne
wymiziać proszę ode mnie szczuraska!

Ładne dziewczyny. Dotti ma fajne skarpetki na przednich łapkach i ślicznie lśniącą sierść Trzymam kciuki za jak najszybsze znalezienie towarzystwa dla niej.

@susurrement: Wymiziam jak tylko przestanie uciekać gdzieś pod moim swetrem Dziękujemy

@Naixinka: Dziękujemy W pierwszej kolejności przeszukałam forum, ale zdaje się, że wszystkie okoliczne, które potrzebowały, mają już domek. Teraz czekam na info od cioci, do której lecznicy często przynoszą niechciane zwierzole, a ja chętnie przygarnę jakąś ogoniastą babę

Obie szczurzynki niezmiernie by pasowały na narzeczone dla moich głuptaków:). Jak z obrazka,.. szkoda, że jednej z nich już z nami nie ma... Cieszę się, że prowadzisz temat o swoich szczurkach:). Nie zauważyłam go wcześniej, stąd moje pytanie na tamtym forum, przepraszam za nieuwagę. Ale też miło było dowiedzieć się czegoś więcej o Tobie:). Masz interesujące zainteresowania . Czekam z moimi ogoniastymi z niecierpliwością na więcej zdjęć!:) Trzymaj się!

Niestety, ale Ineczka i tak dożyła sędziwego wieku, szkoda tylko, ze odeszła tak nagle Zdjęć Dociaka pewnie będzie więcej, ale taka jest ruchliwa, że nie da się jej uchwycić Także nie wiem czy z narzeczeństwa by coś było, bo co to za baba co ciągle ucieka Dziękujemy i pozdrawiamy!

Śliczne panny
Prosimy wycałować i wymiziać!

Ja również czekam na więcej zdjęć

Dziękujemy A oto więcej zdjęć, potem dorzucę jeszcze te, kiedy była młodsza

Piękna szczura i ma prześliczną lśniącą sierść. Aż mi się kaptur zamarzył

Obie bardzo dziękujemy Ta lśniąca sierść może dlatego, że ciurcia dostaje jako smakołyki zbrodniczo drogą karmę dla mojego jamniora (którym niedługo też się pochwalę ). Czasem śmiejemy się, że pies je lepsze żarcie niż my

Na wstępie prosiłabym o zmianę tematu na "Ogony AutumnWind"

Przybyła mi dziś wreszcie i to zupełnym zbiegiem okoliczności, mała, na oko półroczna, ślicznotka, jeszcze bezimienna (choć anonymenails obstaje przy "Panika" ). Historia maleństwa jest taka:

Poszłam dziś z chłopakiem do zoologa, a że jestem teraz w rozjeździe, chciałam zainteresować się cenami domków do klatek, jako że planowałam drugą szczurunię. Patrzę, a w zapuszczonym akwarium, bez jedzonka i wody siedzi moja Bida.
Pytam: ona czy on?
Odpowiedź: nie wiem.
Mogę sprawdzić?
A proszę.
Wzięłam więc małą i patrzę na podwozie. ONA! Biorę! Okazało się, że ktoś ją przyniósł i trochę tam siedziała sama w tym, za przeproszeniem, syfie ( o zgrozo!). Powiedziałam co myślę o takim miejscu i "porządku" do trzymania zwierza. Ufff, mała jest już na szczęście u mnie. Jest ciekawska i spłoszona, nie wiem co bardziej. Bała się mojej dłoni, wręcz wbijała w kuwetę transportera, teraz jest już lepiej . Wodę piła, jakby ją pierwszy raz widziała. W dodatku maleństwo ma obgryziony kawał ucha. Mam nadzieję, że szybko da się przekonać, że nikt jej nie skrzywdzi i polubią się z Dotti

Zdjęcia:

AutumnWind a i owszem:) Pierwsze pomysły są zwykle najlepsze a to imie moim zdaniem świetnie do niej pasuje:). Jest przepiękna...

cudna chudzinka, ciesze się, że resztę życia spędzi w luksusie:)

anonymenails: Jeszcze raz serdecznie dziękujemy Z paniką poczekam aż wrócimy do domu, zobaczymy co tam będzie wyprawiać

anik: Dziękujemy teraz ma dużo przysmaków różnego rodzaju, myślę, że szybko wróci do normy w środę kontrola u weta

Jasne, nie ma co się spieszyć:)

Koniecznie napisz jak tylko się zdecydujesz:)