szczury.org

Zaczene od tego ze wiem ze to głupie pytanie, ale nie jestem w stanie tego do konca stwierdzic . Dziesiec dni temu dostalam dwie dziewuchy . Sa czesto brane na rece przytulane. Ostatnio nauczyly sie brac jedzenie z reki . Nawet nie boja sie tak bardzo jak na poczatku. Zastanawiam sie czy w tak krotim czasie mozna oswojic szczuraski?
Ps. zapomnialam napisac ze ze z kupami jest jeszcze troche problemu , ale nie "bobkuja" tak jak na poczatku

"Bobkowały z strachu 10 dni to dużo a szczurki za zwyczaj oswajają się w bardzo krótkim czasie. Jak biorą jedzenie z ręki i dadzą się łapać i miziać to pewnie już są oswojone Kupki będą robić jeszcze przez trochę czasu, ale za nim się obejrzysz, przestaną. Może nawet nie troche czasu, właściwie to w każdej chwili moga przestać Bo wiesz, nie boja się już dotyku, czyli "kupkają" bo prawdopodobnie nie oswoiły się jeszcze z terenem. Oswojone sa już raczej w 99 %

wlasciwie to milam na mysli Zosie , bo jagienka to maly tchorz

Jeżeli Zosia jest oswojona to jej koleżanka zaraz zobaczy, że jej nie przeszkadza Twoja obecność i z czasem stanie się odważniejsza
Życzę powodzenia w oswajaniu ogonków.

Kiedy ja oswajałam małe samce to jeden był oswojony, a drugi nieufny - Wzięłam Wirusa na kolana i głaskałam a Kwasek chyba myślał że robie mu krzywde bo też przyszedł i zaczął biegać wokoło wirusa któremu było bardzo przyjemnie i zamykał oczka.Potem zaczęłam miziać Kwaska a ten znieruchomiał,położył się płasko i zaczął zasypiać..^^
Moje robiły małe rzadkie bobki przez kilka dni ,oswoiłam je przez niewiem...3? może 4 a one kupkały z tydzień,ale uważam że było to dlatego że były w innym terenie.. ^^

Mój szczurek mieszka sam.Mam go już pół roku , a on dalej jest strasznie dziki.Boi się gdy go dotykam i jak go puszczam na łóżko chowa się pod poduszkę.Jak wyjdę z pokoju i patrze przez szpare od drzwi to on sobie normalnie chodzi po całym pokoju.Już niewiem co mam zrobić Pomóżcie!!

Przede wszystkim- zaadoptuj mu kolegę (jeśli to samiec, co wnioskuję po Twoim poście). Szczur to zwierzę stadne!
Tutaj przeczytasz trochę więcej na ten temat: http://szczury.org/viewtopic.php?f=2&t=8541
Jeśli adoptowany kolega będzie oswojony- Twój szczurek łatwiej się oswoi (nie będzie się aż tak bał człowieka widząc, że inny szczur człowiekowi ufa).

a jak go oswajałaś?
może np wcale, albo źle? [ja tak miałam z moją pierwszą szczurzycą, zamiast ją oswajać to ją niechcący przestraszałam, nie wiedząc nic o szczurach].
przybliż nam trochę historię szczurka u ciebie, to będziemy mogli lepiej pomóc
teraz szczur jest dziki, ale nie gryzie - spory plus wiele jeszcze można zrobić. opisz dokładniej co i jak.

Tak właściwie to jest samica (napisalam ze to szczur bo chodziło mi o zwierze) gdy wypuszczam ją z klatki np. na podłogę zawsze znajdzie sobie jakąś szczelinę i siedzi tam przez ok. pół godziny.Potem trochę z niej wychodzi , ale gdy się na nią spojrzę odrazu się chowa.Niemogę jej nawet pogłaskać bo odrazu ucieka.Jak przebywa w klatce jest bardziej towarzyska.Wystawia nosek przez kratki licząc że dostanie jakiś smakołyk.Niemogę zaadoptowaćjej przyjaciela,ponieważ mam jeszcze kota i psa.Poza tym Maksia ma średnią klatkę i myślę,że dwóm sczurom było by w niej ciasno.

kiedyś próbowałam ją oswoić w ten sposób,że kładłam ją na kanapie zabierałam wszystkie poduszki i niemiała się gdzie schować.Prawie zawsze załatwiała się na kanapę.Gdy ją podnosiłam wyrywała się i drapała ,więc w biegu odnosiłam ją do klatki.Później po prostu zostawiałam ją na łóżku z pościelą , w której się chowała.I tak zostało do tej pory.

poczytaj o metodach oswajania.

a skoro nie jest oswojona na tyle, by przychodzic do Ciebie na zawołanie to po co puszczasz ja na podłogę? to tylko pogarsza efekty oswajania.

Daj jej się schować pod bluzę, będzie się czuła bezpiecznie i jednocześnie będzie się oswajać z Twoim zapachem. Siadaj z nią na łóżku albo na krześle tak, żeby nie mogła uciec nigdzie daleko, ale jednocześnie nie zostawiaj jej na otwartej przestrzeni bez żadnej kryjówki, bo będzie się bardzo bała. No i naprawdę poważnie pomyśl o zaadoptowaniu jej koleżanki, bo bez tego nigdy nie będzie wesołym, towarzyskim szczurkiem. Jeśli nie możesz mieć dwóch, to lepiej pomyśleć o oddaniu tego jednego.

Ja z moim śp.Boryskiem miałam problem z zoologicznego. Przyznam się z ręką na sercu ,że kupiłam go w zoologu. Wiem ,wiem...Popełniłam wielki błąd wtedy i teraz bardzo tego żałuję bo najprawdopodobniej Borys miał wrodzoną wadę genetyczną przez co odszedł po 4 mieś ode mnie Byłam zrozpaczona faktem ,że zrobiłam sobie krzywdę sama sobie...Borysa oswajała mnie spełna 3 tyg...Lecz gdy już miałam go miesiąc to był już całkowicie oswojony tak ,że dał sie smyrać po brzuszku ,lecz nienawidził wyciągania go z klatki ,gdyż wolał sobie sam wychodzić;) Nie martw się bo z czasem twoje dziewczyny zaczną same wchodzić na twoje kolana A kupkowały na pewno z tego powodu ,że nie znały ciebie i trenu i zapewne spowodowane było to strachem A jak napisałaś ,że jedna z twoich dziewuszek już prawie jest oswojona to i ta druga po czasie zooriętuje się ,że to czysta przyjemność i ,że nie ma się czego bac Życzę powodzenia !