szczury.org

Strasznie lubię robić zdjęcia szczurkom, ale niestety często marnują się one w czeluściach mojego dysku twardego. Postanowiłam więc założyć temat o swoich małych szaleństwach. W dzisiejszym odcinku prolog i przedstawienie postaci.

Nie będę Was męczyć opowieściami o początkach przygody ze szczurkami, bo znajdziecie je na mojej stronie (link w profilu), choć historię, która się tworzy i którą tu będę opisywać zaczyna się dosyć smutno.
Kilka dni temu odprowadziłam za tęczowy most moją Mrię. Caoimhe została sama. Sama i smutna. Na szczęście już jakiś czas temu rozmawiałam z Sorrte na temat przygarnięcia jej dwóch dziewczynek. Później była okazja na wzięcie jeszcze dwóch maluszek no i wpadłam.
Dwóch dziewczynek z czterech nawet nie widziałam na zdjęciach - postanowiłam zrobić sobie więc niespodziankę.
No i przedwczoraj pojechałam. Podróż była średnia, bo popsuł nam się samochód, ale w końcu dotarliśmy. Sorrte przyjęła mnie bardzo sympatycznie. Zapoznała ze swoim miziastym zwierzyńcem i położyła na rękach biało-burego stwora, który podbił moje serducho.
Cicha

http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... o/cich.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... cichas.jpg
Jest przesympatyczna - sprytna i niezwykle ciekwska. Podczas powrotu do domu wiozłam szczurki w kartonowym pudełku, bo gdybym chciała przewieźć je w plastikowym transporterze to chyba bym miała ogonki gotowane na parze. Cicha wcale nie miała zamiaru siedzieć grzecznie, jak jej koleżanki i chrupać ogórki - przez pierwsze 5 minut za wszelką cenę starała się wydostać z pudełka i kiedy jej odpuściłam i pozwoliłam na wyjście - pooglądała sobie mnie aż w końcu zasnęła wtulona w bluzę dając się głaskać tak, jak miałam ochotę. Jest przekochana, choć to straszna rozrabiaka. Cicha ma pół roku.
Jej kompanem do zabaw jest Juno u nas nazwana Ice

http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... o/ice1.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... do/ic2.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... ice23w.jpg
Imię nie pochodzi bynajmniej od charakteru ale od jasnego, platynowego umaszczenia i niezwykłej subtelności i gracji, jaką ta szczurzynka ma w swoim zachowaniu. Cichą śledzi i naśladuje w każdym calu. Ma ok 2,5 miesiąca i pochodzi z jakiejś domowej pseudohodowli.
Kolejne dwie siamskie ancymonki to dwie siameczki jeszcze bezimienne - może są jakieś pomysły? Mają ok 2 miesiące.
A ogłoszenie było tu: http://szczury.org/viewtopic.php?f=4&t=22813
Pierwsza:

http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... /siam2.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... /siam3.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... o/sim1.jpg
Znacznie żywsza i sprytniejsza od swojej siostry, ale jeszcze troszkę nieśmiała. Polubiła się za to z Caoh i jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa. Mam nadzieję, że wkrótce się do mnie przekona w 100%. Szczurcia ogólnie nie ucieka przed człowiekiem - jest zaciekawiona i włazi na ręce, kiedy otworzę klatkę. Nie przepada tylko za braniem jej maleńkiej ancymonkowości w dłonie.
Druga:

http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... /beza1.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... /beza2.jpg
Niestety biedaczkę dostałam z problemami z brzuszkiem. Jest troszkę słaba, znacznie chudsza od siostrzyczki i wczoraj byłam u weterynarza i jak na razie jest mała poprawa. Trzymajcie kciuki, aby jak najszybciej wróciła do zdrowia.
No i na koniec kilka słów o Caoimhe

http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... coah1y.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... /caog2.jpg
http://i55.photobucket.com/albums/g127/ ... aohasd.jpg
Caoh jest niemal 2,5 letnią szczurzycą, która przyjechała z Niemiec. Początkowo, kiedy zapoznawałam ją z dzieciakami patrzyła na mnie jakby chciała powiedzieć: "bosz, kobieto, co Ty mi za przedszkole przyniosłaś do domu?", ale profilaktycznie wszystkie muszki zdominowała (co trudne nie było, bo jest dosyć spora) i zaszyła w najdalszym kąciku klatki "z fochem". Dziś już jednak przyłapałam ją na spaniu razem z Ice (widocznie mała szuka najstarszego autorytetu) a teraz już zupełnie na luzie odnosi się do całej ekipy.
Cieszę się

Zaraz będziemy ważyć paskudy.

Oooo, doczekałam sie tematu

Pierwsza siameska mnie w sobie rozkochała... Jest obłędnie śliczna

Jakiego koloru jest Caoimhe?

Ooo, fajnie, że założyłaś temat
Caoimhe jest PRZEPIĘKNA ! I w ogóle wieku po niej nie widać
Miziaki dla wszystkich

O rety, te siamki są przepiękne *___*

Trzymam kciuki za brzuszek...

Ale nam fajnie, że Wam się podobaja
Nina, Caoh jest silverkowym minkiem. I rzeczywiście jest szczurzycą, która ani nie chorowała ani nawet teraz nie ma problemów zdrowotnych.
Z charakteru straszna indywidualistka.

Teraz co do ważenia:
Caoimhe - 480g
Cicha - 230g
Ice - 85g
Siamkowa kapturzyca - 70g
Siamowa blazedka - 50g ... i niestety czuć po niej, że jest lekka jak pióreczko. Mam nadzieję, że lekarz nam ją dobrze zdiagnozował i to zwykłe problemy z brzuszkiem a coś, co jest następstwem choroby genetycznej.

No nie, Mycha nie miała jeszcze swojego tematu? Piękne panny, najbardziej podoba mi się Ice Chyba przekonuję się do jasnych szczurów Trzymam kciuki za zdrowie słabszej bezimiennej

Mycha pisze:Ale nam fajnie, że Wam się podobaja
Nina, Caoh jest silverkowym minkiem. I rzeczywiście jest szczurzycą, która ani nie chorowała ani nawet teraz nie ma problemów zdrowotnych.
Z charakteru straszna indywidualistka.

Teraz co do ważenia:
Caoimhe - 480g

Kurcze, wiedziałam, że to to, co Nina lubi najbardziej Duża minkowa indywidualistka - cudo!

Mycha pisze: Siamowa blazedka - 50g ... i niestety czuć po niej, że jest lekka jak pióreczko. Mam nadzieję, że lekarz nam ją dobrze zdiagnozował i to zwykłe problemy z brzuszkiem a coś, co jest następstwem choroby genetycznej.

Kurcze, nie licząc moich wnuków, u mnie tylko szczurki zabrane od terrarysty i maluch z zoologa (skrajnie zaniedbany) były tak lekkie! Ale pocieszające jest to, że wyrosły z nich olbrzymie chłopy (Gruby waży chyba koło 800g )

Ja właśnie też zostanę fanką Caoh- ma wszystko to, co lubię- jest duża, ma "ziemny" kolor i charakterek

Sliczne szczurzyce!! Jak im sie siersc lsni!
Mniam mniam!

Mycha , ależ one wszystkie słodkie , piękne!Gratuluję i życzę wszystkim ogonkom zdróweczka , bo wszystko inne u swojej pani mają już jak w banku, aż się proszą , by je porozbestwiać
Czochrańca dla każdej ode mnie i panienek

Caoimhe szaro-bura piękność; ma takie spokojne, mądre oczy. Nic dziwnego, że maluchy zabiegają o jej towarzystwo.
Tyle jej się nowych koleżanek zwaliło na głowę jednocześnie ! A 2,5 latka dała wszystkim radę, już mam szacunek dla tego szczurka.
Wszystkiego dobrego

nooo! Ja Cię Mycha podejrzewałam o fajne stadko, ale muszki i tak przerosły oczekiwania .
Seniorka rozwala...

Prawdziwe pieknosci
A Ice... to ukadnę, uwazaj !

ale maluszki.. a na zdjęciach wygladają na duże szczurzydla..


ale śliczne stadko masz, teraz bedziemy sie domagac więcej zdjęc =)

No więc może coś na dobranoc Zdjęcia są z całego dnia, a co więcej dzień ten w całości postanowiłam spędzić z nimi, więc jest co opowiadać.
Po pierwsze sprawa blazedki. Może i na zdjęciach wygląda normalnie... Malutka jest... taka pusta w środku (jeśli ktoś miał do czynienia z takim szczurkiem to wie o co chodzi). Wczoraj weterynarz stwierdził, że ta biegunka już powoduje odwodnienie. Biedactwo jest na okrutnej diecie bo po jakichkolwiek sztucznych dodatkach lub czymś ciężkostrawnym wymiotuje Strasznie się o nią martwię tym bardziej, że jakiejś widocznej poprawy po leczeniu nie ma.


Na zdjęciach wyżej jemy lekarstwo z jogurtem (stąd taka brudna miska).


Tutaj położyła główkę na moich palcach.


Ahh moje serduszko... zdrowiej!

A co u reszty? Ice szaleje. Szaleje oczywiście na swój sposób - pełna gracji i do nowych miejsc odnosi się z pewnym małym niepokojem, ale nie jest strachliwa. No, zwłaszcza jak jogurt Blazedki jest na horyzoncie.


Kontemplacja smaku


Cichej nie udalo się zrobić zdjęć, a nie chcę ich stresować albo nudzić jakimś ustawianiem - i tak ostatnio mają wystarczająco dużo emocji (nowy dom, klatka, szczur, miejsca). Znaczy mam jedno i muszę je tu wstawić bo kilka dni temu zakochałam się w Kropku Pin3ski, a tu taka niespodzianka:


Jeśli chodzi o Caoh. Ma troszkę focha, że ograniczam jej wybiegi - nie dość, że tylko do mojego pokoju to jeszcze zamykam w klatce. Chciałabym, żeby troszkę z przedszkolem spędziła czasu, a nie buszowała po swoich zakamarkach. Maluszki (no Cicha się chyba nie obrazi ) są na razie oswajane z różnymi miejscami i stopniowo przyzwyczajane do nowych zakątków. Musi to chwilkę potrwać. Ważne jednak, że już sobie pokminiły, że ich klatka to ich dom. Caoh na spacerkach:





Na koniec zostalo małe ADHD. Cholerstwo się rozbestwiło straszliwie - nie można jej zrobić zdjęć bo od razu na mnie włazi Muszka ma taki specyficzny nawyk, że bardzo często staje na dwóch łapkach:

Była względnie grzeczna, więc porobiłam troszkę fotek





Na koniec - pierwszy raz młodzików poza klatką. Wprawdzie zdjęcie to takie "niewiadomoco" ale mamy na pierwszym planie Ice, z tyłu pupka Caoh i Cicha oraz kawałek ogonka Siameski.