Nasza brygada

[zocha]

Cudownie, że nastąpiłam poprawa, oby tak dalej. Dużo zdrówka dla niej

[denewa]

Schudła... i ostrzej pracują jej boczki...a tak poza tym to wszystko ok...
Nie poznałbyś, że jeszcze niedawno doprowadzała właścicieli do płaczu swoim stanem...

Wspaniale! Oby tak dalej A ja ostatnio zaczęłam tracić wiarę w jakiekolwiek leczenie, nauczona doświadczeniem, a tu proszę

Ja też ale jak pokazuje ten przykład nigdy nie należy tracić nadziei, czyż to nie krzepiące?

Uni, zocha bardzo dziękuję w imieniu Pumy

Czarnuch się tak przyzwyczaił, że ją się karmi z palca, że teraz siedzi i czeka aż jedzenie pod nos samo podjedzie
A biega jakby drugie życie dostała.
Bo dostała.

[unipaks]

tak nam pisz, tak nam dalej pisz!
zuch dziewczynka, ślemy dobrą energię i całusy dla niej!

[denewa]

Będę
Odsyłamy całusy

[manianera]

Dzielna Pumka! Ma prawo do lenistwa i rozpieszczania, w końcu stawiła czoło choróbstwu i dała radę! Oby tak dalej, jak najdłużej i samych dalszych radosnych wieści oczekujemy!

[ol.]

Dzielna Puma
Zawsze, jak się czyta - taką nadzieją napawają wieści o walecznych stworkach i ich zwycięstwach; nadzieją dla innych również - że trzeba walczyć razem ze szczurem - bo on zamierza wygrać !
Niech Pumie dobre wiatry sprzyjają, najserdeczniejsze pozdrowienia dla niej

[denewa]

Kiedy Puma pokonała chorobę serca z pomocą Digoksyny zdawało się, że nasze stadko wszystkiemu stawi czoła, pokona wszystkie przeciwności, będą się zdarzać same cuda...
Kilka tygodni po Pumie delikatne objawy choroby serca zaczęła mieć jej siostra - Katar. Wykryliśmy je bardzo wcześnie, bo po chorobie Pumy znacznie wyostrzyliśmy słuch. Silna, zwinna i sprytna Katarek zawsze spadała na cztery łapy…
Ciężko to pisać… to nasza stadkowa porażka. Katar się nie poddała, chciała żyć, łapała powietrze haustami mimo obrzęku płuc, jej serce okazało się niestety za słabe…

Dostała ten sam lek, który pomógł Pumie - Digoksynę oraz antybiotyk. Na rtg wyszło, że serduszko jest przyklejone do klatki piersiowej. To jednak nie był wyrok jak powiedziała nam doktor Rzepka, Katar musi walczyć.
Początkowo nie było poprawy. Potem stan Katarka zaczął się pogarszać, w ciągu tygodnia osiągnął taki poziom, że postanowiliśmy zmienić lek. Nie braliśmy pod uwagę możliwości, że może się nie udać. Nie po zwycięstwie Pumy… Przecież to Katar była w lepszej formie, była zwinna, chuda, nigdy nic jej nie było! Zdążyła wziąć dwie dawki Prilium, potem przestała jeść. Wiedzieliśmy, że nie zje trzeciej dawki leku. Pytaliśmy, ale nie, nie można go podać w zastrzyku… I patrzyliśmy na to jak się męczy, jak nas odpycha łapkami i chce uciekać…
Po konsultacji postanowiliśmy przyspieszyć to, co miało nadejść. Skróciliśmy jej cierpienia… Pozostała gorycz i pytanie – DLACZEGO??

7 października wieczorem Katarek usnęła na zawsze…

[unipaks]

Och, nie... Katarku, czemu uciekłaś tak prędko..?
denewa, ogromnie mi przykro, trzymaj się jakoś kochana...
dla wspaniałej Katar [*]

[klimejszyn]

[*]

[manianera]

[*] dla maleńkiej

[zocha]

Ogromnie współczuję

[*] dla Katar

[sr-ola]

denewa, ściskam.. cóż więcej Katarku [*]

[*Delilah*]

<'> dla słodkiej Katar...

Za szybko uciekacie ...ech...

[Ogoniasta]

Bardzo mi przykro

[*] dla Czarnulki....dzielnie walczyliście

[ol.]

dla Katar [^]
oszukańczy los : (

ściskam Was mocno